GIPS

Dit beeld is 50 cm hoog. Het draagt de signatuur van de vermaarde beeldhouwer Louis Moreau. Is het veel geld waard ?

We moeten u teleurstellen, want dit is een goedkope uitgave van een werk geboetseerd door Louis Moreau, aldus konservator Norbert Hostyn. Het gaat om een afgietsel in gips, verstevigd met een geraamte en achteraf gepatineerd met metaalverven. Zo’n goedkoop seriebeeld ontbeert de schoonheid van een originele brons. De fijne details ontbreken en er is geen bronspatina. Eigenlijk zijn die afgietsels nauwelijks meer waard dan een paar duizend frank.

De konservator merkt evenwel op dat niet alle gipsen beelden waardeloos zijn. Veel gipsen dienden als werkmodel voor het houwen in marmer of voor de moulage in brons. Deze gipsen staan eigenlijk dichter bij de originele kreatie van de kunstenaar en zijn zeer waardevol.

JEMAPPES

Graag wat uitleg over dit bordje. Op de keerzijde staat “paysage Palestine”, J.B. Cappellemans (aîné), Jemappes”.

Je zou het niet vermoeden, maar achter dit merkteken gaat een heel verhaal schuil dat veel vertelt over onze industriële revolutie. Nadat de Europese markt begin vorige eeuw overspoeld werd met Engelse serviezen, werden her en der bedrijven opgericht die dit vaatwerk imiteerden. Dat was in 1836 het geval in Maastricht, in 1841 in La Louvière, in 1847 in Jemappes en in 1878 in Wasmuel. In 1847 associeerde de Brusselaar H. Cappellemans, de stichter van de faiencerie van Jemappes, zich zelfs met een Engelse fabrikant, William Smith, die een grote fabriek had in Stockton-on-Tees. De gehele technische know-how kwam van over het Kanaal. Niet alleen de werktuigen om het serviesgoed te vormen, maar zelfs de koperen drukplaten met de decors werden ingevoerd. Maar alleen het merkteken verraadt de herkomst uit ons land. Sommige merktekens vermelden Brussel in plaats van Jemappes, omdat daar de commerciële zetel was gevestigd. De fabriek was tot in 1894 in bedrijf. Het decor “Palestine” werd reeds rond 1870 gebruikt. Dit soort fijne faience wordt verzameld, maar heeft weinig waarde. Met wat geluk tik je dergelijke bordjes op de kop voor een paar honderd frank.

KAART

Kunt u wat meer vertellen over deze antieke kaart ?

Voor deze historische kaart wonnen we informatie in bij de Gentse antiquair Filip Devroe. De kaart geeft onze gewesten weer in de Romeinse tijd. Ze verscheen voor het eerst in 1584, in een aanhangsel van de atlas van Ortelius. Dit Additamentum groeide later uit tot het Parergon, een historische atlas, een persoonlijk werk van Ortelius. De kaarten van het Parergon worden beschouwd als de beste zestiende-eeuwse illustraties van de oudheid. Het werk werd verschillende malen uitgegeven, ook na zijn dood. Filip Devroe kan niet uitmaken uit welke editie deze kaart komt. Daarvoor moet hij de tekst op de achterkant zien. De kaart is vermoedelijk later gekleurd. De Ortelius-kaarten zijn over het algemeen in zuivere hoofdkleuren getint en niet in pastelkleuren. De waarde van historische kaarten ligt lager dan van gewone kaarten, maar omdat ze doorgaans dekoratief zijn, halen ze toch een redelijke prijs. Deze kaart verscheen reeds vroeg en is dus niet zo zeldzaam (hoe eerder ze verscheen, hoe meer edities ze telde). Volgens Devroe is ze 12.000 tot 15.000 fr. waard.

NAAMS

Deze kast (2,52 m hoog) is ruim 200 jaar in de familie. Graag een estimatie.

Deze prachtige Naamse kast is te dateren rond 1750 en illustreert de overgang van de régence naar het rococo. Het zware lijstwerk is nog een duidelijke knipoog naar de barok. Dit statige meubel is ongeveer 250.000 fr. waard.

PIET SWIMBERGHE