Een sportieve, compacte en betaalbare wagen die jongeren over de streep moest trekken. Het waren de kenmerken van de Mustang die Ford precies vijftig jaar geleden op de markt losliet. Niemand had op dat moment door dat de Amerikaanse autobouwer daarmee een nieuwe categorie van auto’s introduceerde : de zogeheten pony car.
De allereerste Mustang – de 1962 Mustang I concept – was ontworpen met de Amerikaanse jongeren als doelgroep. Een marktstudie had een groot potentieel aangetoond voor een sportieve en betaalbare auto bij de babyboomers die stilaan volwassen werden. Een sportieve tweezitter met een lange, brede neus, een korte achtersteven en scherp gesculpteerde flanken zou hun wel bevallen. Het concept werd later gedefinieerd als pony car : de auto had weliswaar het paard als logo, maar doordat hij duidelijk kleiner was dan de vorige generatie Amerikaanse wagens deed hij denken aan een klein paard of pony. De trend van het down-sizen was ingezet.
Met zijn prijskaartje van 2368 dollar was de eerste productieversie van de Mustang veel bereikbaarder dan de Europese sportwagens. Die werden vaak van nul gebouwd, terwijl Ford kon putten uit alle onderdelen van bestaande wagens. Zo waren het chassis, de motoren en alle techniek (inclusief de instrumenten in het dashboard en zelfs het stuur) ontleend aan de Ford Falcon. Alleen de imposante carrosserie en het interieur van de Mustang waren nieuw. Die formule drukte de ontwikkelingskosten aanzienlijk, waardoor Ford kon uitpakken met een historisch lage prijs én een ongezien mediacircus.
GROOTSTE MEDIASTUNT
Op vraag van de general manager van het Empire State Building in New York, die van het succes een graantje wilde meepikken, stelde Ford de Mustang in oktober 1965 tentoon op het observatorium van ’s werelds hoogste gebouw. Een huzarenstukje, en zonder twijfel de grootste mediastunt van de jaren ’60. Een auto zesentachtig verdiepingen boven de dichtbevolkte straten van Manhattan tillen, is geen sinecure. Geen enkele mobiele kraan kon het observatorium bereiken en de toren boven het relatief smalle dek maakte een aflevering per helikopter onmogelijk. De liften waren de enige overblijvende optie. Maar daar paste de wagen niet in. Technici van Ford slepen daarom een prototype van de Mustang cabriolet in vier stukken en stelden het nadien weer samen. De cabrio was een jaar lang te bekijken in de hoogste showroom ter wereld.
In 1966 verkocht Ford maar liefst 607.568 Mustangs, een record en vier keer zoveel als aanvankelijk gepland. De Mustang werd de snelst verkopende nieuwe wagen aller tijden. Zijn ontwerper was een grote fan van de legendarische P-51 Mustang, een superieur gevechtsvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog. Grote baas Henry Ford II was evenwel pertinent tegen dat idee van Mustangontwerper Joe Oros. Hij wilde de wagen associëren met het wilde paard van het vrije Westen. Maar of de naam nu verwijst naar een paard of naar een vliegtuig, de enthousiaste reacties op de auto bleven binnenstromen. “De Mustang is beter dan Elvis of The Beatles !”, toeterde een klant uit Louisiana. De Mustang was dan ook bijzonder veelzijdig. De goedkope wagen combineerde traditionele Fordkwaliteit en de flair van een dure, gestileerde Europese wagen met krachtige prestaties. Het is de enige iconische Amerikaanse wagen die non-stop in productie is gebleven. Om vijftig jaar onafgebroken Mustangproductie te vieren, deed Ford in april de stunt nog eens over en stelde de gloednieuwe Mustang cabriolet tentoon bovenop de Empire State Building.
ZESDE GENERATIE
De zesde generatie van de Mustang, die volgend jaar op de markt komt, is dankzij zijn gesofistikeerde ontwerp en de rist innovatieve technologieën zonder twijfel de meest geavanceerde versie tot op heden. De nieuwe telg zal voor het eerst ook in Europa rechtstreeks verkrijgbaar zijn en nu al wordt er naar zijn komst reikhalzend uitgekeken. Vooral de 2.3-liter EcoBoost met 310 pk moet Europa vermurwen.
Vorig jaar, nog voor het nieuws van zijn komst bekend raakte, werd de Mustang na een rondvraag bij 75.000 autofans verkozen tot Europa’s meest gegeerde classic car. Zijn aanwezigheid in de populaire media heeft ongetwijfeld bijgedragen tot dat succes. Al in 1964 reed een preproductie van de Mustang mee in de films Le Gendarme de Saint-Tropez en Goldfinger. In 1968 scheurde Steve McQueen in de filmklassieker Bullitt in een Mustang 390 GT over het witte doek en in Diamonds are Forever, een film uit 1971, opteert James Bond opnieuw voor de pony car van Ford. Het is maar een summiere selectie uit de nagenoeg 3300 optredens in films en op televisie, waaronder de recentste verschijning van de Mustang als auto van de held in de film Need for Speed. Samen met ontelbare verwijzingen in songs en speelgoed, dragen ze bij tot de status van de Mustang als auto-icoon.
DOOR ANJA VAN DER BORGHT
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
