Enkele maanden geleden konden we kennismaken met een nieuw Frans talent: François Ozon (30), wiens eerste lange speelfilm “Sitcom” op provocerende wijze een stijf bourgeoisgezin met zijn seksuele katers confronteerde. Nu komen in één programma twee van zijn vingeroefeningen in de bioscoop: zijn derde korte film “Une robe d’été” (1996) en zijn bekroonde middellange film “Regarde la mer” (1997). Zo spectaculair smaakloos en uitzinnig “Sitcom” was, zo sober en subtiel zijn deze twee films.

De korte film wordt algemeen beschouwd als een opwarmertje voor regisseurs die nog niet helemaal klaar zijn voor speelfilm-snelheid, maar “Une robe d’été” kan best op eigen benen staan. Een welgeschapen adolescent geraakt tijdens zijn vakantie aan zee geïrriteerd door de “dwaze janettenliedjes” (Sheila’s “Bang-Bang”) van zijn blondgeverfde vriend. Hij vlucht naar het strand waar hij voor ’t eerst met een meisje vrijt. Als zijn kleren verdwenen zijn, moet hij in haar jurk terugfietsen naar het vakantiehuisje. Wat een bevrijdend effect heeft en zijn seksuele appetijt voor zijn vriend alleen maar aanwakkert. Zowel in het fotograferen van gebronsde lichamen als van de omringende zeelandschappen en bossen, toont Ozon zich een echte sensualist. Hij filmt het zinnelijk genot van het trio op een onbevangen manier en speelt luchtig met het motief van ambivalente tienerseksualiteit.

“Regarde la mer” getuigt van een nog grotere beheersing. We blijven in zomerse stemming, maar dit keer gaat het om emotionele en fysieke repressie. Sasha, een jonge Engelse vrouw, brengt met haar dochtertje van tien maanden de vakantie door in een groot huis op het eiland Yeu. Tatiana, een jonge zwerfster, krijgt de toestemming om in haar tuin te kamperen. De vrouwen groeien wat naar elkaar toe, maar geleidelijk sluipt er ook een gevoel van dreiging en malaise in de film binnen, vooral daar de raadselachtige indringster (wiens diepste geheimen nooit worden prijsgegeven) een ongezonde belangstelling voor de baby aan de dag legt. Ozon weet heel sluw de spanning en frustratie op te drijven, maar we blijven geschokt door de akelige afloop van dit horrorsprookje, contrastrijk neergezet in een idyllische omgeving.

De verwachtingen omtrent Ozons tweede lange speelfilm, “Les Amants Criminels”, die later dit jaar wordt uitgebracht, zijn hoog gespannen.

“Une robe d’été” van François Ozon, met Frédéric Mangenot, Sébastien Charles, Lucia Sanchez. “Regarde la mer”van François Ozon, met Sasha Hails, Marina De Van.

Patrick Duynslaegher