Een flat onder een monumentaal gewelf : een ode aan licht en ruimte in het centrum van Hasselt.

Deze flat ligt in de omgeving van de Molenpoort nabij het Modemuseum in Hasselt. Vroeger zowat de industriële buurt van de stad, die nu heropleeft. Hoewel je zou vermoeden dat de flat zich in een oude constructie bevindt, is dat niet het geval. Dit is een nieuwbouw op een site met oude gebouwen. Toch krijg je de indruk dat er iets van dit industriële karakter naar binnen is geslopen. “Dat komt natuurlijk door de ongewone vorm van dit appartement en de grootte”, zegt architect Bart Lens. “De ruimte is 28 meter lang en 4 meter hoog, wat enorm is voor een modern gebouw. We hebben dat ruimtegevoel bewaard en zelfs nog wat in de verf gezet. Het is een prachtige ruimte, die overigens casco werd gekocht, maar met één groot nadeel : het hellende dak. Voor een flat met deze kwaliteiten, uitzicht en prijs mag dat eigenlijk niet.”

Maar de architect bedacht daarvoor een sterke visuele oplossing. “Door het venster zie je een kloostergebouw. Dat bracht me op het idee om het plafond uit te welven als in een oud kloostergebouw. Het gewelf loop door tot op de betonnen vloer onder het hout, vijftien centimeter dieper. Aan de plint brachten we een lichtgoot aan, die ’s avonds dat gewelf oplicht. In het gewelf zijn de ramen ook dieper aangebracht, zo krijg je echt het effect van een kloosterpand.”

Wie dwars door de ruimte kijkt, ziet geen ramen maar alleen de lichtvlekken die door de dakvensters naar binnen vallen. Het effect is echt schilderachtig, wat in moderne architectuur vaker uitzondering dan regel is. Bovendien zijn alle ramen voorzien van houten luiken, net zoals bij een traditioneel gebouw. Ook dat zorgt voor een heel aangenaam effect wat lichtinval en gezelligheid betreft. Het is immers een aangename manier om zich van de buitenwereld af te sluiten. De vormgeving van de flat is modern, maar toch werd er voor een veel- eer traditionele afwerking gekozen. “Op de muren zijn kalkverven gebruikt en de vloer is van teakhout, dat met bleekwater wordt gereinigd en daardoor heel licht van tint werd. We kozen dus voor materialen die prachtig patineren en mooier worden door gebruik en leeftijd. Maar dat lag niet voor de hand. Toen het gebouw werd gekocht, waren de ramen binnen felblauw geschilderd, de weinige afwerking die er was, zag er goedkoop uit.”

Ook de detaillering van de afwerking is van hoog niveau. Zo zijn alle kasten van binnen met teak bekleed. In de badkamer werd Carrarisch marmer gecombineerd met een groengrijze natuursteen, Azul Bateig, weliswaar geschuurd. De matte stenen passen perfect bij de verschraalde houten vloer. Er zit veel verstopt achter schuifdeuren, zelfs een bibliotheek en een barkast.

“Dat is natuurlijk handig, maar het geeft ook visuele rust : eenmaal dicht, merk je daar niets van. Wat goed is voor het ruimtegevoel van deze plek”, zegt Bart Lens. “Je moet weten dat er midden in deze ruimte diverse kokers staan, die de openheid verstoren. Maar we hebben ze allemaal weggewerkt door er de kamers rond te weven. Daaromheen bleef alles open, zodat je dwars door de flat kan kijken, wel 28 meter ver.” Voor de aankleding deed Bart een beroep op Jos Peeters van de inte- rieurzaak Donum in Hasselt, met wie hij meestal samenwerkt. Om de ruimte intact te laten, plaatste Peeters weinig meubilair. Meest in het oog springend is de rode chaise longue Linea van Paola Lenti. De twee notenhouten zitjes met een klassiek silhouet zijn van Flexform. De tafels, banken én de houten schaal werden door het bureau van Lens ontworpen. De simpele lijn van deze meubels versterkt de kloosterachtige sfeer van deze riante flat. n

Piet Swimberghe / Foto’s Jan Verlinde

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content