Dat we cultureel in een nostalgische periode leven, vermoeden we al een tijdje, maar nu ook Tate Modern in Londen uitpakt met een grote expo over de Pop Art is het hek van de dam.
Tuk op Warhol of Hockney? Ooit een poster van Lichtenstein boven het bed gehangen? Dan moet je beslist naar de grote Pop Art expo in Tate Modern, van 17 september tot 24 januari, waar je het hele verhaal kunt meemaken. Geen enkele kunststroming had zo’n invloed op de cultuur als de Pop Art. Tot in de mode en design toe was ook de gehele vormgeving in de ban van de Pop Art. Plastiek design met felle kleuren was in en lijkt ook nu weer terug van weggeweest. Denk maar aan Olivier Mourgue of Verner Panton. Maar in oorsprong is het een kunststroming, ontkiemt in de US en de UK, dobberend op de consumptiemaatschappij van na de oorlog, de Flower Power, de muziek cultuur en zelfs het verzet tegen de Vietnamoorlog.
Bij Pop Art denkt iedereen meteen aan Andy Warhol die nu trouwens bijna bekender is dan hij toen was. Of aan Roy Lichtenstein met zijn comic-book-achtige kunst. Maar de beweging was zoveel ruimer. Denk maar aan de werken van Tom Wesselman, Rauschenberg, Rosenquist of zelfs onze Paul Van Hoeydonck, Panamarenko, Broodthaers en Raveel. Ook zij maakten deel uit van de talrijke kunstenaars die zich inspireerden op de populaire massacultuur.
Het is een feit dat zo’n expo ook inspeelt op een trend die nu wellicht wordt gereactiveerd. Verwacht je dus maar aan Post Pop Art! Maar de Pop Art betekende ook een trendbreuk en brak de kunstwereld open voor vrouwen. Op de expo merk je trouwens heel wat werk van vrouwen die eigenlijk wat vergeten worden door het galeriecircuit!
De expo “The Ey exhibition, the world goes Pop” loopt in Tate Modern, vanaf 17 september.
Piet Swimberghe
