The Future Summit: Alain de Botton over privacy

Naar aanloop van de 4e editie van ‘The Future Summit’ legt Knack Weekend de 3 hoofdsprekers vragen voor.

Op 12 mei organiseren Roularta Media Group en Flanders DC in Brussel de vierde editie van The Future Summit. In de aanloop naar het trendcongres legt Knack Weekend de drie hoofdsprekers evenveel toekomstvragen voor. Deze week: Alain de Botton.
Filosoof van het dagelijkse leven en bestsellerauteur Alain de Botton (1969) is geboren in Zürich en woont ondertussen in Londen. Zijn boeken behandelden onder meer de liefde, de psychologie van het reizen en onze angsten omtrent status. Hij is mede-oprichter van de Londense School of Life, een ontmoetingsplaats voor projecten en ideeën rond beter en wijzer leven.

Hieronder ontdekt u zijn mening over de bedreiging van onze privacy online. Lees het volledige interview deze week in Knack Weekend.

Facebook schendt uw privacy, blokletterden de kranten vorig jaar. Maar zullen striktere Europese regels het verschil maken, en worden gebruikers voorzichtiger met de informatie die ze online posten? Alain de Botton : “Facebook en co zouden er best vanuit gaan dat als ze iets moeten weten, wij het hen wel zullen signaleren. Mensen geven hun privacy immers alleen op vanuit het idee dat ze het medium in kwestie kunnen vertrouwen, en dan nog. Sommigen tonen zich graag dronken of naakt aan een handvol vrienden, maar niemand wil zo bekend staan bij zijn baas of het grote publiek. We hebben dus niet zomaar millennia van schuchterheid opgegeven. Mensen zijn net zozeer op hun privacy gesteld als vroeger, alleen begrijpen ze de technologie niet goed. Die is veel minder privaat dan we denken – ten dele omdat we meestal alleen voor het beeldscherm zitten.”

“We hebben dus nieuwe wetgeving nodig die kan verhinderen dat we per ongeluk onze eigen belangen schaden. Die zal bedrijven het gevoel geven dat iemand over hun schouder meekijkt, en dat is goed. Zowel Google als Facebook stellen zich namelijk voor als menslievende bedrijven die inherent goed zijn. Maar naarmate ze groter worden en hun marktwaarde stijgt, blijken ze aan precies dezelfde kwalen te leiden als andere ondernemingen. Ook zij willen hun marktaandeel uitbreiden zonder zich veel vragen te stellen. Steunt hun winst bijvoorbeeld op de uitbuiting van menselijke zwakheden, of helpen ze mensen oprecht om zich maximaal te ontplooien?”

“In het algemeen geloof ik dat mensen weer naar discretie zullen gaan verlangen, naar stilte ook. Een van de grootste uitdagingen van onze tijd is het opnieuw aanleren van ons concentratievermogen. Het voorbije decennium pleegde een aanslag zonder voorgaande op ons vermogen om onze gedachten tijdelijk te focussen. Even stilzitten en nadenken zonder toe te geven aan het nerveuze verlangen om naar een of ander toestel te grijpen: dat kunnen we haast niet meer. We gaan ervan uit dat er op eender welk moment iets kan gebeuren dat onze zekerheden onderuit haalt. Iets dat het, zo we het niet ogenblikkelijk vernemen, onmogelijk zou maken om onszelf en onze omgeving te begrijpen.”

“Tegelijkertijd laten we niets echt doordringen in ons hoofd. Zoals een film die de avond zelf zoveel indruk maakt dat we over onszelf willen nadenken, maar een dag later alweer vergeten is. Vergelijk maar eens de drie boeken die een rijke Engelse familie rond 1250 bezat met de duizend boeken die een student humane wetenschappen nu al bekeken heeft voor hij zijn diploma ontvangt. Ook in relatie tot kennis, mensen en ideeën zou diëten mogelijk moeten zijn. Net als ons lichaam, kunnen onze hersens al eens een vastenperiode gebruiken.”

Wim Denolf