In middelbare scholen klagen leerlingen – meisjes én jongens – de strenge en ongelijke kledingvoorschriften aan. Ze dagen kortgerokt op met croptops en blote schouders. Op hun huid staat hun protest te lezen.
De vlammende repliek van scholier Beatrix (15) aan haar directeur ging viraal, waarna ze in een kleine mediastorm belandde. Het inspireerde leeftijdsgenoten om actie te ondernemen en hun school te overtuigen om een inclusiever kledingbeleid uit te werken.
“Met het warme weer in zicht werden we via e-mail aangemaand om geen korte rokken of shorts te dragen. Topjes mochten ook niet, net als zichtbare behabandjes. Ik kon niet geloven wat ik las. De directeur repte met geen woord over hoe de jongens erbij moesten lopen. Omdat ik vond dat hij oneerlijk handelde, reageerde ik beleefd dat ik hoopte dat er nog een mail zou komen over wat de jongens mochten dragen. Of leefden we nog in de middeleeuwen? Ik deelde mijn repliek op Instagram, waarna het opgepikt werd. Plots stond het overal. Ook op Twitter ging het viraal.
De meerderheid van de reacties was positief. De haatberichten konden me niet echt deren. Ze waren ook echt totaal van de pot gerukt. Dat ik een clout chaser was, een aandachtshoer. Wat had dat ermee te maken? Ik wilde gewoon duidelijk maken dat ik het oneens was met het reglement van mijn school, dat ik het achterhaald vond.
Van de actie zelf had ik eerlijk gezegd meer verwacht. Op mijn school althans. Daar kwamen nauwelijks leerlingen opdraven in aangepaste kledij. Sommige leerkrachten steunden me, anderen – zelfs vrouwen – vonden dat ik me aanstelde en me beter kon omkleden. Een van hen is er die dag tot drie keer toe in geslaagd mij te doen huilen met haar opmerkingen.
Mocht ik directeur zijn, dan zou ik die regels overboord zwieren. Iedereen zou mogen komen in de kleren waar hij, zij of hun zich goed in voelt. Ik begrijp dat je je kledij in sommige gevallen moet aanpassen, in bepaalde culturen of plaatsen, maar toch niet op een school? Daar moet je vooral jezelf kunnen zijn en jezelf kunnen ontplooien.
Intussen ben ik van school veranderd. Ik hoor van oude schoolgenoten dat meisjes nog steeds naar de directeur worden gestuurd als er wat buik, schouder of decolleté te zien is. Op Sint-Lucas zijn er geen kledingregels. Iedereen loopt er relaxed bij. Waarom kan dat niet overal?”
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier