Niet geschikt als moeder Ik herinner me nog goed mijn eerste interview met Els De Schepper. In 1993 was dat, naar aanleiding van haar eerste one woman show, een toen uniek concept in onze contreien. En kijk, elf shows later is het dat eigenlijk nog steeds. Avondvullende humor, het blijft een mannelijke aangelegenheid, enkel Ann Nelissen doet het ‘de rosse vonk’ na.
Nochtans is er een publiek voor inlegkruisjeshumor, een mevrouw op de rij achter mij kreeg zo’n aanval van de slappe lach tijdens het zelfhypnosenummer dat ik vreesde dat er een reanimatieteam aan te pas moest komen. En ja, ook ondergetekende zat geregeld met een brede grijns van herkenning op haar face, want la De Schepper heeft een ontwapenend gevoel voor komische timing en weet als geen ander de zaal te bespelen.
Homo’s en scherpgebekte vrouwen Niet alle materiaal is even sterk : de sketch van de Franstalige tennismoeder duurde naar mijn smaak iets te lang en sommige versprekingen waren nogal flauw. En de mop van de strontvlieg en de homo later in de show had voor mij niet gehoefd, ook al schenen de talrijke gays in de zaal er zich geen buil aan te vallen. Wat is dat toch met homo’s en scherpgebekte vrouwen, is daar ooit een serieuze scriptie aan gewijd?
Het tekstloze liedje ‘Onverwachts zwanger’ was dan weer een voltreffer. Wat een puike zangeres is Els overigens, stem als een klok en expressiviteit zat. En nee, het autobiografische element, het thema van de miskraam met name, neemt nooit gênante proporties aan, daarvoor is De Schepper teveel een vakvrouw.
De finale is dan weer effenaf ontroerend, zonder valse sentimentaliteit. Els De Schepper een midlife crisis zoals ze zelf beweerde? Wel nee, het glas is nog meer dan halfvol en er zit nog lang geen kunstgebit in.
Linda Asselbergs Nog op 18 en 19/11 in de Antwerpse Standschouwburg. Tickets 0900 69 900, volledige speellijst: www.elsdeschepper.com
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier