Poirot in Bruges: Misdaad aan de Reien

Daar zit je dan als jurylid van de Poirotprijs voor beste Vlaamse thriller in de catacomben onder de Brugse Stadsschouwburg, en tĆŖte Ć  tĆŖte met een schrijver die zijn twijfels heeft over de scheidingslijn tussen goed en kwaad. Zullen we Jos Pierreux volgend jaar alvast voor een prijs nomineren, collega’s juryleden, kwestie van het vege lijf veilig te stellen?

En dat was maar Ć©Ć©n hoogtepunt van het voorbije Misdaadweekend in Bruges, alles behalve la morte, want voor mensen die van thrillers en spanning in het algemeen houden, was er veel te beleven. Niet in het minst door de aanwezigheid van het schrijversechtpaar Nicci Gerrard en Sean French, als Nicci French verantwoordelijk voor bloedstollende psychologische thrillers als De rode kamer, Bezeten van mij en Onderhuids. Slim, beminnelijk en perfect op elkaar ingespeeld zelfs als ze kibbelen, zijn ze de perfecte gasten voor een thrillertalkshow. Op vrijdagavond reikten ze bovendien de 13de Hercule Poirotprijs voor het beste Vlaamse Misdaadverhaal uit aan Patrick De Bruyn, auteur van Dodelijk verlangen, na vijf eerdere nominaties duidelijk in zijn nopjes met de uiteindelijke bekroning. De Montblanc pen die hij zich altijd al had willen kopen was een welkom extraatje.

Zelden zo’n uiteenlopende thrillers gelezen als de vijf genomineerden van de editie 2010, van een ‘verkavelingsthriller’ (Dodelijk verlangen), een ironische misdaadcaper in de geest van Tarantino (Sioux Blues van Bavo Dhooge), een historische psychologische misdaadroman die zich in het Wenen van de Belle Epoque afspeelt (Wrede Schoonheid, Mieke Deloof), een sfeervolle magisch realistische thriller gesitueerd op en rond de Antwerpse Sinksenfoor (De duim van Alva, Kisling en Verhuyck) en een complex, grimmig literair misdaadverhaal dat onder andere naar de gevolgen van de atoomaanval op Japan verwijst (Terug naar Hiroshima, Bob Van Laerhoven). Verschillend, maar elke op zijn manier sterk en het lezen meer dan waard.

Pieter Aspe is met De vijand aan z’n 26ste bestseller toe. De man die na Jef Geeraerts de Vlaamse thriller een nieuw elan gaf en voor veel auteurs de weg effende verdiende volgens de Poirotjury dan ook een oeuvreprijs. Herbert Flack hielp met z’n gekende expansieve charme bij het uitreiken en dat zal Patrick Moenaert geweten hebben. De UNESCO op zijn dak en dan ook nog eens die dekselse Van In met zijn oneerbiedige grapjes, wat een burgemeester lijden kan.

Het trio Herbert Flack, Francesca Vanthielen en Pieter Aspe mochten het Misdaadweekend ook afsluiten met Aspe Literair, een amusante mengeling van voorgelezen fragmenten, anekdotes en scĆØnes uit de televisieserie. Andere succesnummers zaterdag waren de uitverkochte misdaadwandelingen, de crime scene van de federale politie in de kelder van de Stadsschouwburg en het debat over moraliteit en misdaad geleid door Knackdirecteur Rik Van Cauwelaert en met de medewerking van Mieke Deloof, Dirk Draulans, Pol Van Den Driessche en Bob Van Laerhoven.

Kortom, niet meer sinds de aanwezigheid van Colin Farrell op de set van In Bruges was misdaad zo fascinerend als tijdens het Knack thrillerfestival in het Venetiƫ van het Noorden.

Linda Asselbergs

Zie ook: het interview met Poirotwinnaar Patrick De Bruyn in Knack.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content