‘Sexy is a state of mind, not a dress size’ vindt Australisch model Stefania Ferrario. Ze is het beu gecategoriseerd te worden als plus-size model en startte samen met Ajay Rochester met de hashtag #droptheplus. Haar oproep kreeg al heel wat bijval van modellen, actrices en Twitteraars.
‘Plus-size’ is volgens de campagnevoerders een negatieve en overbodige term. Als de mode-industrie vaker voor modellen van verschillende maten zou kiezen, zou de term niet zo’n negatieve bijklank hebben gekregen. Aangezien het nog steeds voornamelijk blanke, slanke meisjes zijn die worden uitverkoren, zijn de plus size modellen in de minderheid en enkel bedoeld voor een nichepubliek.
‘Ik ben model’
‘Ik vind het niet empowering om plus-size te worden genoemd,’ verklaart Stefania Ferrario. ‘Ik ben model, punt uit.’ Via sociale media hopen de vrouwen aandacht te krijgen voor hun oproep. Ze willen voor eens en voor altijd af van de discriminerende term.
Niet iedereen heeft problemen met het label plus-size. Zo vindt fashion blogger Georgina Grogan dat ze sterk genoeg in haar schoenen staat om zich niet beledigd te voelen door de term.
Vis noch vlees
Voor modellen die tussen de standaardmaten en plus-size-maten schommelen, is het ook niet gemakkelijk. Toen Myla Dalbesio in ondergoed poseerde voor Calvin Klein, vloeide de inkt over het onderwerp. In heel wat artikels werd ze aangeprezen als het eerste plus-size-model dat voor Calvin Klein mocht poseren, maar haar eigen modellenagentschap heeft geen plus-size afdeling. Bovendien heeft ze ook niet de gebruikelijke maten om plus-size genoemd te worden. ‘Het is een vreemde plek om thuis te horen, ik hoor bij geen van beide groepen,’ vertelde ze aan The Cut.
