Nathalie Cardon

‘Ik ken oude mensen die leven als jonge veulens, en twintigers waar al sleet op zit’

Nathalie Cardon Eindredactrice Knack Weekend

O dennenboomer! Knack Weekend-eindredactrice Nathalie Cardon stelt voor dat we aan de feesttafel meer plaats maken voor humor dan voor generatieconflicten.

Ik heb het gevoel dat het voor veel families een vreemde kerst wordt, dit jaar. Explosieve gespreksonderwerpen te over. Van Zweedse meisjes met vlechtjes tot cultuur en centen, het is niet de vraag Ć³f, maar wanneer die ene nonkel in de gordijnen hangt van woede en de andere tante beslist om geen wijn meer bij te schenken. Iedereen heeft een mening en niemand heeft de neiging om te zeggen: ‘O, zo had ik het nog niet bekeken. Dank je voor je argument.’ Bovendien heeft de jonge generatie nu een wapen in handen om elke discussie mee plat te slaan: ‘ Okay, boomer.’ Ik wil niet weten in welke tapijten die nonkel vervolgens gaat bijten.

Ik ken oude mensen die leven als jonge veulens, en twintigers waar al sleet op zit

Wie de laatste weken onder een steen heeft geleefd of simpelweg interessantere dingen te doen heeft gehad dan de nieuwste hypewoorden te noteren: ‘boomer’ is geen koosnaampje, maar slaat op babyboomers die met de nodige zelfingenomenheid blijk geven van achterhaalde denkbeelden. ‘ ‘Ok boomer’ is a simple way to tell old people to fuck off’, zoals een internetgebruiker het verwoordde. Al lees ik elders dat het ‘niet om leeftijd, maar om mentaliteit gaat. Niet elke babyboomer is een boomer.’ Het klinkt alleen maar een beetje hetzelfde. Volgt u nog? Never mind, boomer.

Ik snap wel waar het vandaan komt. Millennials liggen vaak onder vuur. Ze zouden lichtgeraakte narcistjes zijn, bezwijken onder hun eigen ijdele bewijsdrang en ondertussen gepamperd worden door pa, ma en de hele moderne maatschappij. Ik realiseerde me onlangs dat het de enige generatie is waarvan de ‘generatienaam’ op zich al een scheldwoord is: ik heb vriendinnen die, als ze hun kinderen eens goed de les willen lezen, ’typisch millennials!’ blaffen. Mij is het ook al eens ontglipt, in het gezelschap van mede-generatie-X’ers: ‘Die millennials toch.’ Generaliseren is als een wind laten: soms valt het helaas niet tegen te houden.

Laten we niet labelen, maar lachen deze kerst. Humor op aarde, aan alle mensen van goede wil

Toch vind ik het jammer, die ‘okay, boomer’. Zou het niet veel wijzer en krachtiger zijn als millennials zouden terugslaan met het soort uitspraken dat Boeddha uit z’n mouw placht te schudden, Ć  la: ‘Uw belediging is als een geschenk dat ik niet aanvaard. Wie blijft ermee zitten, denkt u?’ Meteen komaf gemaakt met het vooroordeel als zouden ze snel gekrenkt zijn! En waarom zou je zelf doen wat je de ander verwijt: labelen en wegzetten. Ik word even droevig van jonge klimaatactivisten die weggehoond worden als van mensen boven een bepaalde leeftijd die een ‘olijke’ soortnaam opgeplakt krijgen (als je boven de zestig bent en een flinke wandeltocht aanvat, ben je tegenwoordig een koddig sujet dat met ‘jagger’ mag aangesproken worden, ook al heb je maar bij Ć©Ć©n vrouw kinderen gemaakt). Ik ken oude mensen die leven als speelse veulens. Ik ken twintigers waar al sleet op zit. In alle leeftijdscategorieĆ«n heb je schatten en klootzakken, open geesten en oogkleppen.

Op de redactie zit ik, vrij symbolisch, tussen een babyboomer en een millennial. Ik heb de millennial gewaarschuwd dat ik sowieso te jong ben om boomer genoemd te worden. De babyboomer vertelt dat hij vroeger, uitgescholden voor langharig werkschuw tuig, gewoon de term ‘oude zak’ bovenhaalde. Ondertussen zie ik dat de millennial me een mail gestuurd heeft: Boom boom boom boom, I want you in my room. Laten we niet labelen, maar lachen deze kerst. Humor op aarde, aan alle mensen van goede wil.

nathalie.cardon@knack.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content