‘Hoewel het hokje ‘vrouw’ groter is geworden, is het nog steeds een hokje’

Amber Piddington en Marie Van Uytvanck, beter bekend als het muzikale duo Kids With Buns, zijn op deze 110e Vrouwendag een van de 110 stemmen die antwoorden op de vraag waarom een dag als deze nog nodig is. ‘Gelijk voor de wet wil niet meteen zeggen: gelijk in het leven.’

‘Waarom is Internationale Vrouwendag nog altijd nodig?’ Omdat we nog lang niet zijn waar we naartoe moeten; de lang beloofde gendergelijkheid. Gelijk voor de wet wil niet meteen zeggen: gelijk in het leven.

Ja, het woord ‘vrouw’ heeft een andere invulling gekregen dan pakweg 60 jaar geleden en de verwachtingen waaraan een vrouw moet voldoen, zijn op korte tijd erg veranderd. Maar neen, ze zijn niet verminderd, integendeel. Hoewel het hokje ‘vrouw’ groter is geworden, is het nog steeds een hokje.

Waarom Internationale Vrouwendag nog altijd nodig is, is een moeilijke vraag omdat er te veel antwoorden zijn. We zouden het kunnen hebben over lagere jobopportuniteit, genderstereotypen, loonkloven, (seksueel) geweld tegen vrouwen, victim blaming, menstruatie-armoede, anticonceptie, machtsverhoudingen, het glazen plafond, trans*fobie, the list goes on.

In de muziekwereld is die ongelijkheid er ook, maar vingerwijzen gaan we hier niet doen. Een voorbeeld dat we wel kunnen geven, is dat Marie zich lang niet muzikaal durfde te uiten door haar stem. Een vrouw met een lage zangstem krijgt in niet-creatieve omgevingen snel kritiek en wordt ‘dedie met haar mannenstem.’