Getest: twee manieren om in de stad af te raken van groenafval

© Getty
Lotte Philipsen Journalist KnackWeekend.be
Eva Kestemont Journalist Weekend.be

Voor wie een tuin heeft, is het geen uitdaging, maar heel wat stadsbewoners weten als geen ander: groenafval kan behoorlijk smerig zijn als je er geen weg mee kan. Wij testten twee methoden om het te verwerken, een elektronische en een natuurlijke.

Getest: twee manieren om in de stad af te raken van groenafval
© Fritel
Het droge en geurloze materiaal kan achteraf gewoon bij de planten worden gekapt.
Het droge en geurloze materiaal kan achteraf gewoon bij de planten worden gekapt. © Franssen Keukens
Een basic wormenbak, of 'vermicomposter'. Fans van design kunnen gemakkelijk exemplaren vinden die een toegevoegde waarde leveren aan hun interieur.
Een basic wormenbak, of ‘vermicomposter’. Fans van design kunnen gemakkelijk exemplaren vinden die een toegevoegde waarde leveren aan hun interieur. © Getty
Een schematische weergave van de opbouw van een wormenbak, hier met kraantje voor het percolaat.
Een schematische weergave van de opbouw van een wormenbak, hier met kraantje voor het percolaat.© Getty

Elektronisch: ‘The Mulch’

De situatie: Ik woon met mijn twee huisgenoten in een stadswoning met een koertje dat te klein is voor een compostvat, maar met een groenten- en fruitconsumptie die flink boven het Belgisch gemiddelde ligt. Daarnaast hebben we regelmatig bloemen in huis. Kortom: veel groenafval, en de GFT-zakjes van de stad zijn er niet altijd tegen bestand.

Het testobject: Ik test The Mulch, een apparaat dat groenafval reduceert tot droog en geurloos organisch materiaal door het te verhitten en vervolgens te vermalen. Je hebt ze in twee formaten: een ter grootte van een uit de kluiten gewassen pedaalemmer en de Mini, die je volgens de website op het aanrecht kwijt kan. Ik gebruik de laatste twee weken lang.

De belofte: The Mulch zou volgens fabrikant Fritel komaf moeten maken met de ongemakken van negentig procent van het huishoudelijk afval. Daarbij denkt de friteuseproducent aan lekkende zakken, fruitvliegjes en hinderlijke geuren.

Getest: twee manieren om in de stad af te raken van groenafval
© Fritel

Het testverslag: Wanneer de Mini Mulch aankomt, ben ik eerst en vooral verrast door de omvang van het ding. Ik dubbelcheck of de levering goed is gelopen en jawel, het is wel degelijk de Mini die mijn gang barricadeert. Geen nood, denk ik: ik zet het apparaat wel in de kast waar nu mijn groenafvalbak staat, die heb ik dan toch niet nodig. Mijn testperiode is nog niet goed en wel begonnen of ik maak al twee fouten: de Mulch mag niét in een afgesloten ruimte staan en ik zal mijn groenafvalbak wél nog nodig hebben.

De instructies leren me immers dat de Mulch dertig centimeter van een muur moet staan. Wanneer ik hem later aan het werk zet, blijkt waarom: er ontsnapt flink wat stoom tijdens het proces. Niet ideaal in een kast, dus. Het apparaat komt op mijn aanrecht terecht, waar het een groot, log volume inneemt omdat ik het er ook niet in een hoek mag schuiven. Zo springt het erg in het oog – en niet noodzakelijk op de goede manier.

Verder bladerend door de instructies leer ik dat niet al het groenafval in de Mulch mag. Zo kan hij bijvoorbeeld geen pruim- of abrikozenpitten verwerken. Jammer, zo midden in het seizoen en met liefhebbers van pitfruit in huis. Bovendien is de container voor groenafval, ondanks de grote omvang van de machine, erg klein. De Mini zou geschikt moeten zijn voor een klein gezin (daar rekende ik ons huishouden van twee volwassenen en een kleintje toe), maar wij zetten de machine bijna elke dag op en zelfs dan nog moeten we gewone GFT-zakjes blijven gebruiken, bijvoorbeeld voor snijbloemen die hun beste tijd hebben gehad en niet in de container passen.

Wanneer je bakje vol is en je de machine inschakelt, begint die de inhoud te verhitten, om hem daarna fijn te malen en af te koelen. Daar doet het toestel enkele uren over. Dat levert proper, geurloos materiaal op dat je in de groenafvalzak kan meegeven of tussen je planten kan strooien. Ik koos voor het laatste en mijn planten lieten alvast nog niet weten daar niet akkoord mee te gaan.

Het droge en geurloze materiaal kan achteraf gewoon bij de planten worden gekapt.
Het droge en geurloze materiaal kan achteraf gewoon bij de planten worden gekapt. © Franssen Keukens

Hoewel de Mini Mulch volgens de letter doet wat hij belooft, hangt er toch een wrange nasmaak aan vast. De website leert ons dat het verbruik op een jaar tijd vergelijkbaar is met dat van een A++-wasmachine. Tenminste: bij een gebruik van twee tot drie keer per week, maar ik zat tijdens mijn twee weken al merkelijk hoger. Zelfs wanneer je dat verbruik aanvaardbaar vindt voor een elektrisch toestel, voelt het simpelweg wat buitenproportioneel en niet van deze tijd aan om een machine in te schakelen voor iets dat zonder die machine ook wel zou gebeuren, mits wat tijd. En dan vergeten we voor het gemak nog even dat het toestel ook gemaakt en getransporteerd moest worden en dat je elke vier tot zes maanden een nieuwe plastic geurfilter moet installeren.

Deze machine maakt groenafval compact en geurloos en biedt zo een soort oplossing voor een soort probleem. Maar het voelt toch als het licht laten branden terwijl de zon schijnt: iets wat je simpelweg niet doet.

Mini Mulch (699,99 euro) en Maxi Mulch (1499,99 euro), te vinden in de betere elektronicazaak.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content