‘Een blote piemel lijkt op een dood vogeltje, niemand wil dat zien’

‘Bij gebrek aan betrouwbaar vergelijkingsmateriaal is ook een in alle opzichten normaal exemplaar vaak een bron van onzekerheid, schaamte en pretbederf’, schrijft Knack Weekend-redacteur Wim Denolf.

Dat in een hedendaagse fictiereeks over tieners en hun existentiële crisissen ook seks aan bod komt: het zou er nog aan ontbreken. Maar ook doorgewinterde HBO-fans kijken op van het mannelijk naakt in Euphoria, de jongerenserie van het moment. Zo zwiepen in een van de meest besproken scènes van 2019, een kleedkamertafereel, een dertigtal piemels in beeld. Stompjes, potloden, kronkelaars, zware gevallen: het hangt er allemaal maar wat bij. Niet om de aantrekkingskracht of de agressie van de snaken in de douche te benadrukken – dat soort frontaal naakt is ook een ding op betaalzenders en streamingdiensten – maar omdat het hoofdpersonage met een trauma worstelt en het onderonsje zijn verknipte kijk op mannelijkheid blootlegt. Niettemin: echte jongeheren, gecertifieerd bio en divers.

Auteur Bregje Hofman beweerde dit voorjaar in Harper’s Bazaar dat de penis altijd al een betere pr had dan de vagina. Hopelijk bedoelt ze dan niet het vreemde gevaarte dat destijds het mannelijke lid moest voorstellen in mijn biologieles (ik herinner me een soort mechanische cactus), de nietsverhullende beelden van de oude Grieken of de verheerlijking van het mannelijk lichaam tijdens de renaissance. In mijn kindertijd werden de kroonjuwelen zelden ontbloot, tenzij in een Nederlandse film of door edgy kunstenaars als Robert Mapplethorpe en Pierre & Gilles. Het taboe doorbreken is trouwens nog altijd niet evident: tenzij het over Dokter Bea op Ketnet gaat, doet een full monty op televisie meer alarmbellen afgaan dan een borst of een vulva. Op een tentoonstelling over mannelijk naakt in het Musée d’Orsay enkele jaren geleden werd er zo gegniffeld en tussen hun benen gestaard dat ik de heren op de doeken uit hun lijden wilde verlossen.

Een blote piemel lijkt op een dood vogeltje, niemand wil dat zien, zei Matteo Simoni over de geheel snokkelvrije serie Callboys. Al zouden mannen daar wellicht baat bij hebben. Bij gebrek aan betrouwbaar vergelijkingsmateriaal is ook een in alle opzichten normaal exemplaar vaak een bron van onzekerheid, schaamte en pretbederf: als hij niet te kort, te smal of te krom is, dan wel te enthousiast of te traag. Met de meeste mannen die om een penisverlenging of een andere vorm van hulp vragen, is objectief gezien niets mis, zeggen urologen. Omgekeerd zet slechts één op de acht mannen die wel degelijk een probleem hebben de stap naar de dokter, meestal na jaren uitstel. Nog een reden waarom het mannelijk lid best een normaal, lees bespreek- en toonbaar onderwerp wordt. Zo’n datingprogramma als Naked Attraction waarin piemels vergeleken worden met pastinaken? Moet kunnen, zolang we ook bospeentjes en winterpenen te zien krijgen.

Niet dat het met de vagina zoveel beter gaat. Daar is een ruime meerderheid van de vrouwen evenmin gelukkig mee, terwijl het aantal schaamlipcorrecties – het woord alleen al – toeneemt. Maar er is ook een tegenbeweging, van de vrouwenstemmen in boeken als V – van vulva tot vagina en de opening van een vaginamuseum in Londen deze maand tot het body-positivisme op de sociale media. Van zo’n golf is onder mannen vooralsnog geen sprake, al ijveren experts als Guy T’Sjoen en Piet Hoebeke wel voor penisfulness en aandacht voor de complexiteit van de mannelijke seksualiteit en maken we duchtig gebruik van dokter Google. Het lichaamsdeel waarover mannen de meeste vragen stellen? Je mag drie keer raden.