Upstairs, downstairs: beneden een herenhuis, boven een loft met dakterras

Beneden stap je door een statig herenhuis met royale salons en een monumentale trap, boven ontdek je een loft met dakterras: in dit Gentse herenhuis verrast architect Xavier Donck met zijn originele vertaling van upstairs en downstairs.

Geen upstairs en down-stairs zoals in een Londens herenhuis, met in de kelder de leefwereld van het personeel. Hier is down- stairs een ontvangstruimte met de allures van een heuse piano nobile. Je komt binnen via een mooie achttiende-eeuwse voordeur en belandt dan in een ruime hal met een antieke vloer van blauwe hardsteen.

Bij het binnenkomen merk je meteen dat alle deuren openstaan, wat dieptezicht oplevert. En zo weet je meteen dat het huis vol kunst hangt. Dit herenhuis, in hartje Gent, werd gerenoveerd zonder aan de oude ziel van het huis te raken. “Dat is essentieel,” legt architect Xavier Donck uit, “bij dit soort panden mag je niet halsoverkop te werk gaan, want niet zelden is de binnenstructuur fundamenteel perfect. En dan wordt zo’n renovatie een oefening in niets vernielen.”

“We hebben hier geen enkele muur uitgebroken, enkel de binnenplaats wat vrijgemaakt om meer licht in huis te trekken. Toen we dit pand kochten, wisten we dat het een traag renovatieproject zou worden. We woonden op het platteland en hadden het vage plan om naar de stad te komen. We zouden alvast dit huis opfrissen, zonder haast. Want tijd nemen is een luxe die achteraf rendeert.” Xavier heeft naam en faam inzake het ontwerpen en renoveren van landhuizen.

“Ze zitten vaak vol onverwachte elementen”, zegt hij. “Kijk bijvoorbeeld naar de wijze waarop de draaitrap werd ontworpen. Normaal is een trap altijd een fysieke belemmering die verdiepingen van elkaar scheidt. Hier net niet, de trap lijkt deel van de woonruimte, je loopt hem op alsof je door een kamer wandelt.”

Vroeger was de keuken duidelijk afgescheiden, vandaag maakt ze deel uit van de woonruimte. “We leven rond de keuken en alles loopt een beetje door elkaar.” Op de benedenverdieping leef je ook een beetje mee met de stad. “Dat is heerlijk, want we woonden lang op de buiten en hadden daar een enorme tuin. Hier hebben we slechts een binnenplaats, maar we herontdekken nu de charme van het stadsleven. De straat heeft iets dorps, want we kennen ondertussen iedereen. De stad is nu ‘onze tuin’. We vinden het zelfs heerlijk om de stadsgeluiden te horen”, zegt Xavier.

Via een kleine diensttrap kom je van de eerste verdieping in de zolderruimte, waar de architect een atelier en gastenkamers creëerde. “Hier, net boven de kroonlijst, is het superrustig en geniet je van hemels licht en in de lente van het dakterras. We doen hier ook yoga. Weet je, luxe betekent voor ons niet dat je een zwembad hebt. Of extra veel badkamers. Maar wel verschillende plekken in je woning. Op die manier kun je op reis in je eigen huis.”