Petite histoire: het verhaal achter de iconische lampenkap van Poul Christiansen

Lampenkap van Poul Christiansen. © GF
Amélie Rombauts
Amélie Rombauts Journalist Knack Weekend

Een klein verhaal achter een groot ontwerp. Deze week: Model 172 van Poul Christiansen voor Le Klint.

Het was 1967 toen een jonge Poul Christiansen zijn toelatingsexamen aflegde voor een opleiding aan de Koninklijke Deense Academie voor Schone Kunsten in Kopenhagen. Voor een van de proeven diende hij een moderne eierdoos te ontwerpen. Christiansen bedacht een voorwerp met een aantal uitsnijdingen en semicilindrische vouwen, wat een goed beschermend bakje kon vormen. Hij slaagde daarmee voor zijn examen, maar zijn idee bracht helemaal geen innovatie teweeg in de zuivelindustrie.

Wat het wel deed, was de interesse van verlichtingsbedrijf Le Klint wekken, waar hij uiteindelijk een revolutie ontketende in de manier waarop ze lampenkappen maakten. Tot dan toe werden alle lampenkappen van Le Klint in een rechte hoek gevouwen, waardoor de variaties beperkt en bijgevolg bijzonder klassiek bleven.

Christiansen daarentegen creëerde vouwgolven gebaseerd op wiskundige sinusgolven. Het resultaat was een reeks verrassende, sculpturale lampenkappen, waarvan men destijds moeilijk kon geloven dat ze gemaakt waren uit slechts één plat stuk plasticfolie. De samenwerking tussen de jonge architect-ontwerper en het verlichtingsbedrijf veranderde de geldende plooitechnieken voorgoed. Het sprak ook meteen een nieuw publiek aan. Eentje dat de toon zette in de moderne interieurs van de jaren zeventig, waarin lampen zoals deze furore maakten. En vandaag opnieuw, want de hang naar het hippiedecennium is nog nooit zo groot geweest.

Model 172, hanglamp van plastic, beschikbaar in verschillende diameters. Vanaf 377 euro. Eind 2021 vierde het ontwerp zijn vijftigste verjaardag met een re-editie in shaduwfolie en messing. leklint.com

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content