Over de mooiste sofa en de Japanse triomf

Jesse Brouns brengt verslag uit over bedrijven die de meubelbeurs links laten liggen en over designers die geschiedenis schrijven.

Ontdekkingen, indrukken en onmoetingen tijdens de designweek van Milano. In de vierde aflevering: een bezoek aan de gigantische meubelbeurs in Rho, een voorstad van Milaan.

Is een meubelbeurs nog relevant in 2010? Keulen, ooit zeer machtig, heeft het al jaren moeilijk, 100 Percent Design Rotterdam is dit jaar in extremis afgelast. Milaan blijft functioneren, omdat het de grootste beurs in zijn genre is, en dus een essentieel rendez-vous. Maar er wordt vooral veel business gedaan. Echt veel nieuws — in de zin van: meubels waar je van omver valt — valt er niet te rapen.

Veel belangrijke fabrikanten laten de beursgebouwen al sinds een paar jaar links liggen, en presenteren in showrooms in de stad. Bovendien gaan veel grote merken door een zwakkere periode. Moroso, dat verschillende jaren een absolute koploper was in de sector, een bedrijf met durf en visie, laat het al enkele jaren afweten. Patricia Urquiola blijft de belangrijkste designer bij Moroso.

Net als bij Molteni & C (Day & Night, een reeks kasten met geperforeerde deuren). Kartell gaat zoals gewoonlijk ten strijde met Philippe Starck. Het thema dit jaar is zwart, als in Black is back.

Geschiedenis schrijven

Magis heeft, ook zoals gewoonlijk, een pak grote namen weten te strikken: Ronan en Erwan Bouroullec, Martino Gamper (de eerste industrieel vervaardigde stoel van de uitstekende jonge designer, maar dat hoorden we gisteren ook al bij Established & Sons; deze Vigna met een art nouveau allure is al even bevallig), Jerszy Seymour, Jaime Hayon (een stoel in staaldraad), Naoto Fukasawa (moderne koekoeksklokken!), Konstantin Grcic en Marcel Wanders (hier beter in vorm dan bij enkele andere merken).

Maar er wordt door niemand geschiedenis geschreven. Uitzondering: Tom Dixon, met een overtuigendestoel, de semitransparante Mesh. Vitra heeft een nieuwe, volledige sofacollectie van Antonio Citterio en een ietwat flauwe gimmick van de interessante Chileense architect Alejandro Aravena: de Chairless Chair is een touw dat de gebruiker om zijn of haar knieƫn en rug spant, voor een comfortabeler zitcomfort. Elke generatie krijgt de hulahoop die ze verdient, en deze generatie is blijkbaar moe.

Japanse triomf

De mooiste stand van de Fiera, die van het kleine maar fijne merk Tacchini, presenteert werk van Xavier Lust, maar brengt ook twee modellen van wijlen Achille Castiglioni.

Onze favoriete sofa van het jaar staat bij Edra en is ontworpen door BinfarƩ. En het Amerikaanse Emeco heeft een stoel gemaakt van gerecycleerde colaflesjes.

We zijn vier dagen op stap geweest met de jonge Japanse architect Junya Ishigami. Vergeeft u het ons dan dat we zijn internationaal meubeldebuut, bij Living Divani, een triomf noemen. Ishigami ontwierp een transparante tafel in perspex, enkele staaldraadstoelen en een lage salontafel.

Jesse Brouns

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content