Namaak Isamu Noguchi vintage design

Op een veiling kocht ik recent een zwarte Cyclone Dining Table van Noguchi. Ik weet dat deze gemaakt zijn door KNOLL en dat VITRA ze ook heeft. Maar deze heeft “ALIVAR” onderaan in de metalen voet staan. Een Italiaans merk dat héél veel “klassiekers” produceert in haar “museum collection”. Ik betaalde er amper 50 euro voor, dus ik vermoed dat het geen “echte” Noguchi is. Maar wanneer is iets als dit “echt”? Als de productiefirma de rechten heeft? Of als de kwaliteit goed is? Ik vind ze online voor héél veel geld, (ook van ALIVAR) maar … zijn dat dan valse websites? Of … Hoe zit dat juist? 🙂 Is dit nu goedkope brol, of net iets heel speciaals?

Isamu Noguchi

Echte designverzamelaars kiezen, net als antiekcollectioneurs, voor authentieke stukken, dat wil zeggen objecten uit de tijd. Dit is trouwens de basidefinitie van vintage design. Ze kijken dus uit naar een tafel van designer Isamu Noguchi vervaardigd in de jaren ’50 of ’60, maar geen hedendaagse reproductie. Zelfs de producten van designfabrikanten als Vitra laten ze links liggen. Deze bedrijven mogen dan wel de reproductierechten bezitten, wat ze produceren is eigenlijk reproductie.

Picasso grafiek.

Het is alsof je nu etsen op de markt brengt van Picasso die niet zijn handtekening dragen, maar wel voor authentiek werden gecertificeerd door een van zijn erfgenamen. Echte Picasso verzamelaars kijken daarop neer. Dit is duidelijk. Er klopt immers iets niet. Anderzijds gaat het hier om een meubel dat zelfs geen repro is, maar een op het origineel geïnspireerd stuk. Zoiets wordt nooit waardevol.

Repro design

De hedendaagse reproducties van oude modellen trouwens ook niet. De tafel mag leuk ogen en decoratief wezen, een waardevol vintagestuk wordt het niet.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content