Ooit gehoord van traag licht? De Nederlandse lichtdecorateur René Houben maakt schitterende lampen die een traag licht verspreiden. Hij gebruikt er het liefst kostbare vintagevazen voor.
Je kunt je moeilijk inbeelden dat deze woning op een doordeweeks industrieterrein ergens in het Nederlandse Noord-Brabant ligt. Het is een eenvoudige industriële loods met een houten gevel. Maar binnen merk je daar niets van, omdat je hier meteen opgaat in het kleurrijke en warme interieur vol bijzondere trouvailles. Houben heeft naam en faam gemaakt als lichtdecorateur en je moet zijn woning eerder zien als een woonatelier: ‘Zo’n pand biedt mij immers allerlei voordelen. Als je naast je atelier woont, kun je altijd doorwerken en je zo nog beter verdiepen in wat je doet. Maar het pand biedt me ook ruimte en de vrij hoge plafonds laten een perfecte lichtinval toe.’
‘Ik ben gefascineerd door indirect licht dat je gerust ’traag licht’ mag noemen. Het heeft ook wel iets van kaarslicht, want mijn lampen zorgen precies voor dit eerder mysterieuze en intieme licht dat ieder van ons ’s avonds nodig heeft om tot rust te komen.’ René Houben begon 25 jaar geleden zelf lampen te bouwen, maar legde eerst een volkomen ander parcours af. ‘Op mijn twaalfde trok ik naar de hotelschool en daarna werkte ik in enkele toprestaurants. Later studeerde ik hotelmanagement en werkte ik onder andere in het Hilton in London.’ Hij keerde later terug naar Nederland, maar had niet kunnen voorspellen dat hij ooit lampen zou bouwen. ‘Dat idee ontstond per toeval, toen mijn oog op een dag viel op een boekje over het zelf maken van tafellampen. Ik bouwde er enkele en die kwamen dan weer toevallig onder de aandacht van decorateur Walda Pairon, die er meteen belangstelling voor had.’ Zo ging de bal aan het rollen. In een mum van tijd werkte René voor tal van grote Belgische en Nederlandse decorateurs en interieurarchitecten zoals Garnier en Vervoordt. ‘Uit discretie kan ik je moeilijk zeggen waar mijn lampen allemaal staan, maar toch wel in de mooiste huizen van België en Nederland.’
Charmante afvalbakken
De voet van elk van zijn lampen valt extra op. Daarvoor gebruikt hij graag een mooie pot of fles van keramiek of glas. ‘Die zoektocht naar bijzondere vazen heeft van mij een verzamelaar van keramiek gemaakt. Ik omring me met een schitterende collectie oosterse en vintage keramiek’, vertelt René. ‘Aanvankelijk was ik helemaal weg van het Verre Oosten, dat ik ook nu nog bijzonder boeiend vind. Ik reisde ooit veel naar China en dat heeft mijn smaak en stijl beïnvloed. In China trok ik door het platteland en ik kocht er overal bij de boeren prachtige oude potten die ze in hun keuken, voorraadkamer, stal en zelfs badkamer gebruikten. De grote potten zaten in de grond en waren een soort koelkast. Andere waren dan weer gewoon afvalbakken, maar wel heel mooi. De basis van mijn collectie bestaat dus uit Chinese vazen uit de Han-dynastie en antiek keramiek uit de Khmer-cultuur.’
Voor René waren de reizen naar het oosten een inspiratie voor hemzelf en voor zijn stijl. Hij houdt bijvoorbeeld van voorwerpen met een meditatieve waarde, zoals de keramische rots op zijn schouw die de heilige berg Taishan voorstelt: ‘Het is een van de heilige bergen van China en wordt geassocieerd met de zonsopgang. Daarom staat er ook die grote oranje vintage vaas naast, in de vorm van een zon.’
Voorloper
Maar René was in de jaren negentig ook een van de eersten om de schoonheid te ontdekken van de vintage keramiek uit de jaren vijftig, zestig en zeventig. ‘Dat gaat van stukken uit Belgische ateliers als Perignem en Amphora tot Duitse en Zweedse vintage keramiek. Toen ik het begon op te kopen, wilde iedereen ervan af. Je kocht mooie vazen voor een prikje en niemand had interesse voor de lampen die ik bouwde, behalve iemand als decorateur Gert Voorjans, die altijd voor is op de rest. Maar nu wil iedereen deze vazen, nu ze nog amper te vinden zijn. Voor zeldzame stukken vintage keramiek hoest je tegenwoordig flink wat geld op. Gelukkig heb ik er een flinke voorraad van aangelegd, zodat ik er nog steeds lampen van kan maken. Maar eerlijk gezegd wil ik heel wat vazen die ik vroeger heb gekocht, nu niet meer verkopen en gewoon houden.’
Het gaat doorgaans om kleurrijke keramiek – soms met een echt popartpalet en met schilderachtige glazuren, zoals die destijds erg in trek waren. Er zitten ook fors gevormde vazen bij met gedurfde decoraties die het als lamp schitterend doen. De meer artistieke stukken komen uit kleine ateliers en werden met de hand gedraaid, maar er zit ook zogenaamde West-Duitse keramiek bij uit grotere ateliers die aan serieproductie deden en de meeste stukken in een mal vormden. ‘Ondertussen komen mijn lampen overal terecht, zelfs bij koningin Máxima! Niet alleen wegens hun schoonheid, maar ook wegens het zachte licht dat ze uitstralen’, stipt René aan.
Dat licht past ook bij zijn interieur, waarin je een oosterse lijn herkent. In de living komt dat onder andere door het Tibetaanse stenen altaar dat hij als schoorsteenmantel voor de haard gebruikt. Soms ontwerpt hij ook eens een meubel, zoals het ronde witte tafeltje met een glazen blad en voet van betonijzer, maar de meeste objecten in huis heeft hij overal vandaan. ‘Ondertussen houden de mensen van mijn mix aan objecten en kleuren,’ vertelt René nog, ‘en vragen ze me hun interieur helemaal in te richten, wat ik soms ook doe. Maar het liefst leef ik me uit met mijn lampen die me hier thuis ook overal omringen.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier