Je mag dit gerust antiek minimalisme noemen. Het is nu wel zo dat toen dit bord werd vervaardigd, rond 1830, het neoclassicisme en vogue was, dat een vrij sobere stijl was. Anderzijds is het ook leuk om weten dat de motieven die op dit bord staan eeuwenoud zijn. Je vindt ze al op Spaans-Moorse keramiek uit de 13de eeuw. Nu zijn het ook voor de hand liggende motieven. Maar ze legden een hele weg af in de keramiekgeschiedenis, via de Italiaanse majolica in de 16de en 17de eeuw tot de 19de eeuw in Brussel. In de Brusselse plateelfabrieken werden nogal wat van die eenvoudige schotels vervaardigd die dienden voor dagelijks gebruik. De achterzijde is afgewerkt met loodglazuur dat niet dekt, waardoor de gele klei tevoorschijn komt. Qua techniek en stijl is deze schotel dus vrij archaïsch en verschilt weinig van de vroegere voorbeelden uit Italië en Antwerpen. Deze schotels verdwenen na 1850 van het toneel, toen de markt overspoeld werd met schotelgoed van industriële makelij. De waarde van de schotel ligt rond de 75 euro.
