Britse wetenschappers hebben een revolutionair systeem ontwikkeld dat zeewater omzet in drinkwater met gebruik van zonne-energie. Het goedkope en eenvoudige systeem is veelbelovend in afgelegen gebieden of in rampenbestrijding.
Het prototype bestaat uit twee kamers die zout uit het water onttrekken en opslaan. Tussen de kamers zit een membraan met microporiën. Het vernieuwende aan het systeem is dat zout door het membraan getrokken wordt, terwijl traditionele systemen net water laten passeren en zout tegenhouden.
Schaars drinkwater
Ontzilting van zeewater is een belangrijke technologie voor heel wat regio’s waar drinkwater schaars is. Het is een energie-intensief proces dat tot nog toe in grote, industriële installaties werd uitgevoerd. ‘Maar er zijn ook situaties waarbij het veel voordelen heeft om kleine ontziltingsinstallaties in te zetten om een beperkt aantal gezinnen van drinkwater te voorzien’, zegt Frank Marken, chemicus aan de Universiteit van Bath. ‘De grote industriële centrales zijn essentieel in de 21e eeuw, maar ze zijn nutteloos als je in een dunbevolkte regio zonder drinkwater woont, of wanneer een natuurramp aan de kust de watervoorziening heeft vernield.’
Het systeem is revolutionair omdat er geen bewegende onderdelen zijn. ‘Andere systemen gebruiken enorme druk om het water door minuscule poriën te duwen, maar wij verwijderen alleen het zout’, zegt Marken. ‘De externe pompen en schakelaars kunnen vervangen worden door microscopische processen binnenin het membraan – een beetje zoals biologische membranen werken.’
Bruikbaar zout
Een ander voordeel van het nieuwe systeem is dat ook het omgekeerde proces mogelijk is: de opwerking van zout, waardoor de afvalberg vermindert. Het opgewerkte zout kan vervolgens kristalliseren en gebruikt worden in voedselbereiding of als antivries. Dat is een groot verschil met traditionele systemen, die vaak grote hoeveelheden pekel lozen in de zee en daarbij het ecosysteem grote schade toebrengen.
Marken hoopt dat zijn team over enkele jaren een eerste mobiele installatie klaar kan hebben. Daarvoor moet het team nog op zoek naar duurzamere materialen en financiers, en moet het systeem verder verfijnd worden. Momenteel kan het prototype de helft van het zout uit zeewater halen, maar dat percentage moet opgetrokken worden naar negentig procent om echt drinkwater te maken.
‘We moeten de dikte, het aantal poriën en de diameter van die poriën verder optimaliseren’, zegt Budi Riza Putra, die meewerkte aan het onderzoek. ‘We hopen samen te werken met materiaaldeskundigen die ons daarbij kunnen helpen.’
