Wijn van de week: tafelwijn

Sommige tafelwijnen zijn gemiddeld beter dan de zogenaamd ‘kleine’ appellations. Een selectie van wijnkenner Herwig Van Hove.

De naam alleen al is wat dubbelzinnig: in het Frans is vin de table de laagste categorie van het hele wijnaanbod, in de Engelstalige wereld betekent table-wine wijn die goed genoeg is om aan tafel te passen bij gerechten. Niet alleen betere Franse wijnen, ook Franse tafelwijn verliest in België veel marktsegment: het aandeel dook van 12 procent in 2004 naar 8 procent in 2008.

Het succes van wijn is nauwelijks afhankelijk van de kleur: binnen het geheel van witte wijnen is 10,7 procent tafelwijn, bij rosé is dat 10,1 procent en bij rood haast 7 procent. De gemiddelde prijs op onze markt is laag: ca. 2 euro per fles en bijna alle tafelwijn komt uit Frankrijk. Nog iets: 95 procent van alle wijn die in Belgische huishoudens wordt gedronken komt uit de grootdistributie.

In Frankrijk, en ook bij ons, heeft wijn van oudsher een tafelfunctie. Dat is historisch gegroeid uit het besef van de gastronomische meerwaarde van de koppeling wijn-voeding. Iedereen weet dat wijn aan tafel lekker smaakt, en bij ons, waar wijn van over de grenzen moet komen, weet men dat wijn bij de feesttafel hoort. Het positieve effect op de gezondheid van (matige) wijnconsumptie aan tafel – de zogenaamde French paradox – is nog maar recentelijk aan het licht gekomen. Amerikaanse wetenschappers constateerden immers dat in zuidelijk Frankrijk, waar nochtans royaal boter, rood vlees en kaas werd gegeten, veel minder hartziekten voorkwamen. Uit de multipele levensomstandigheden werd het dagelijkse gebruik van wijn aan tafel als bepalende parameter geïsoleerd. Later werd het oorzakelijke verband met de ‘meergezondheid’ wat ruimer geformuleerd als het ‘mediterraan dieet’: wijn, groenten, fruit en weinig vlees.

Wijn moet dus eerst en vooral op zijn ‘gastronomische’ kwaliteiten worden beoordeeld. In deze context hebben we het over ‘slechte’ wijn als hij niet (meer) beantwoordt aan wat de beschaafde consument van alcoholische drank verwacht. (We hebben het hier niet over risico’s op verslaving of wangedrag. Die hebben niets te maken met de kwaliteit van de wijn, wel met alcoholgehalte). ‘Slechte’ wijn is dus wijn die ongeschikt is om aan tafel te drinken. Om te kunnen passen bij een gerecht moeten de smaken van bitter, zuur en zoet een geheel vormen, dat liefst nog complex is ook. Een geheel waarmee dan een mariage gastronomique mogelijk wordt. Wijn mag dus noch te zuur, noch te zoet, noch te bitter zijn.

De selectie

Pichet de France Rouge, Vin de Table Français
Kleur met wat stevigheid. Ook de neus is goed gestructureerd, met soepelheid na opschudden. In de mond komt een soepele doordrinker.
Delhaize: 2,09 euro

Soubirac, Vin Rouge de Table
Kleur met wat vulling en een zachte evolutietoets. De neus is stevig maar wat neutraal. In de mond komt zelfs wat karakter. Deze wijn past gemakkelijk bij het type ‘geroosterde kip’.
Colruyt: 1,99 euro.

Fin Bouquet, Vin de Table de différents Pays
Bleekrode kleur maar een gezonde, neutrale, soepele neus. In de mond komt smakelijke soepelheid. Een doordrinker.
GB/Carrefour: 1,89 euro.

Le Réverend, Vin de Table Français
Bleekrode kleur en wat scherp vreemd fruit. In de mond komen soepelheid en gezonde tannines. Goed voor aan tafel.
GB/Carrefour: 2,94 euro.

Cuvée Bisson, Vino de Mesa (Spanje)
Heel goede, stevige kleur en gezonde zuiderse aroma’s (mango). In de mond komt een soepele, aangename terraswijn.
Colruyt: 1,59 euro.

Bonnes Vignes, Vin de Table Rouge Français
Goede sombere kleur. Neus met wat zware maar gezonde aroma’s. Soepele wijn met een kleine strenge toets die hem mooi aan tafel zet.
Delhaize: 2,09 euro.

Besluit: deze tafelwijnen zijn gemiddeld beter dan de zogenaamd ‘kleine’ appellations, omdat de makers ervan bij het samenstellen meer vrijheid hebben en men gemakkelijker naar een commercieel, soepel product kan werken.

Herwig Van Hove