De visconsumptie per wereldbewoner is voor het eerst gestegen tot meer dan 20 kilogram per jaar, blijkt uit nieuwe cijfers van de VN-Voedsel -en Landbouworganisatie (FAO). Die pleit voor duurzamere vangstpraktijken, omdat overbevissing nog steeds problematisch is.
De consumptie steeg dankzij groeiende aquacultuur, sterke vraag en een recordvangst van sommige soorten.
De FAO waarschuwt dat, ondanks vooruitgang in sommige regio’s, de toestand van de visbestanden wereldwijd niet is verbeterd. Bijna een derde van de commerciële wilde visbestanden (31,4 procent) heeft te maken met niet-duurzame vangstpraktijken. Een cijfer dat sinds 2007 min of meer stabiel is.
Koolvis
Alaskakoolvis was in 2014 de meest gevangen soort. Voor het eerst sinds 1998 haalde deze soort de ansjovis in. Volgens de FAO laat dit zien dat hier “beheer van visbestanden goed heeft gewerkt.” Er werden ook recordvangsten genoteerd van tonijn, kreeft, garnalen en weekdieren.
Beleid gericht op duurzame vangstpraktijken heeft ook vruchten afgeworpen in de noordwestelijke Atlantische Oceaan, zegt de FAO. De jaarlijkse vangst is daar nu minder dan de helft van het niveau in de vroege jaren zeventig. Heilbot, botvis en schelvis tonen teken van herstel in de regio. Voor kabeljauw is dat nog niet het geval.
Ook maatregelen om de Antarctische diepzeeheek in stand te houden, een witte vis die populair is in Amerikaanse restaurants, lijken te werken. De vangst van deze vis is al sinds 2005 stabiel.
Middellandse Zee
Het vandaag (donderdag) gepubliceerde rapport beschrijft de situatie in de Middellandse Zee en de Zwarte Zee echter als “alarmerend.” Daar wordt 59 procent van de visbestanden overbevist. Vooral grotere soorten zoals heek, baars, tong en zeebrasem staan onder druk. In de oostelijke Middellandse Zee kunnen mogelijk op termijn problemen ontstaan vanwege de verspreiding van invasieve soorten, als gevolg van de klimaatverandering, zegt de FAO.
Wereldwijd leverden visproducten 6,7 procent van alle proteïnen die door mensen geconsumeerd worden. Vis levert ook omega 3-vetzuren, vitaminen, calcium, zink en ijzer. Visproducten maken, in waarde uitgedrukt, 1 procent van de wereldhandel uit, en vertegenwoordigen 9 procent van de totale landbouwexport. (IPS/DB)
