Onkruid is zelden nog ongewenst wanneer je er meer over leert. Deze gemakkelijk te herkennen planten kan je nu overal kan aantreffen – zelfs tijdens een stadswandeling – en vormen een verrijking in je keuken.
Als jouw coronawandelingen een doel missen, kan je ook eens opteren voor de botanische variant. Daarbij determineer je planten die je tegenkomt en schrijf je de naam er in krijt bij voor de volgende passant. Je hoeft er zelfs niet eens de natuur voor in, want ook tussen de stoepstenen door groeit allerlei groens. Leuk extraatje: sommige van die onkruiden kunnen een fijne aanvulling zijn in je keuken. Deze plantjes kan je op dit moment overal aantreffen.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Madeliefje
Uitzicht: Het vrolijke witte bloemetje met gele hart kent iedereen wel, maar lang niet iedereen weet dat het eetbaar is.
Smaak: Fris bloemig.
Toepassing: Een lentesalade opleuken doe je erg gemakkelijk door er wat madeliefjes zonder stengel over te strooien, maar ook als garnering op een soep scoor je gegarandeerd.
Tip: Pluk eens wat madeliefjes op een regenachtige dag, wanneer de bloemetjes half gesloten zijn, en strooi ze vervolgens als decoratie in uitgeschepte hete soep. Door de warmte gaan de bloemetjes weer open: een waar spektakel aan tafel.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Weegbree (grote en smalle)
Uitzicht: Groene, duidelijk generfde bladeren. De bladeren van grote weegbree zijn wat ronder dan die van smalle weegbree. De bloem van die laatste, die wat wegheeft van een soort wit planetenstelsel, groeit op een bruine aar. De bloemen van de grote weegbree zijn groenachtig en groeien langs een aar van soms wel 15 cm hoog.
Smaak: De blaadjes smaken fris doorheen een sla, maar het plantje is eerder geliefd omwille van zijn bloemknoppen. Grote weegbree wordt ook weleens ‘chocoladeplant’ genoemd, omdat de bloemaren eenzelfde aroma verspreiden. Duitse natuurkinderen kennen ze dan ook als lekkernij.
Toepassing: Probeer zeker eens om de bloemknoppen van de smalle weegbree te paneren en bakken.
Tip: Tijdens het wildplukken geprikt door een brandnetel? Wrijf dan eens wat weegbreeblad over de zere plek.
Madeliefje
Uitzicht: Het vrolijke witte bloemetje met gele hart kent iedereen wel, maar lang niet iedereen weet dat het eetbaar is.
Smaak: Fris bloemig.
Toepassing: Een lentesalade opleuken doe je erg gemakkelijk door er wat madeliefjes zonder stengel over te strooien, maar ook als garnering op een soep scoor je gegarandeerd.
Tip: Pluk eens wat madeliefjes op een regenachtige dag, wanneer de bloemetjes half gesloten zijn, en strooi ze vervolgens als decoratie in uitgeschepte hete soep. Door de warmte gaan de bloemetjes weer open: een waar spektakel aan tafel.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Paardenbloem
Uitzicht: De bladeren komen als een rozet uit de grond, met in het midden bladloze gele bloemen.
Smaak: Hoe ouder het blad, hoe bitterder. Verse blaadjes kunnen dus door een salade gemengd worden, bij oudere haal je de bitterheid eraf door te stomen, wokken of koken.
Toepassing: Maak eens kappertjes van paardenbloemknoppen. Meng een kop nog dichte, kleine knopjes met een eetlepel grof zeezout en laat een halve dag staan. Spoel af en laat drogen op een theedoek. Doe ze samen met 10 peperkorrels, 2 laurierblaadjes en andere smaakmakers (zoals een theelepel dillezaad) in een glazen pot en giet er goede witte wijnazijn bij tot alles onderstaat. Dek af en laat enkele weken tot maanden rusten op een donkere plek.
Weetje: De witte molsla, die gezien wordt als delicatesse, is het blad van de paardenbloem dat groeide zonder dat er zon bij kwam – onder een molshoop, bijvoorbeeld.
Weegbree (grote en smalle)
Uitzicht: Groene, duidelijk generfde bladeren. De bladeren van grote weegbree zijn wat ronder dan die van smalle weegbree. De bloem van die laatste, die wat wegheeft van een soort wit planetenstelsel, groeit op een bruine aar. De bloemen van de grote weegbree zijn groenachtig en groeien langs een aar van soms wel 15 cm hoog.
Smaak: De blaadjes smaken fris doorheen een sla, maar het plantje is eerder geliefd omwille van zijn bloemknoppen. Grote weegbree wordt ook weleens ‘chocoladeplant’ genoemd, omdat de bloemaren eenzelfde aroma verspreiden. Duitse natuurkinderen kennen ze dan ook als lekkernij.
Toepassing: Probeer zeker eens om de bloemknoppen van de smalle weegbree te paneren en bakken.
Tip: Tijdens het wildplukken geprikt door een brandnetel? Wrijf dan eens wat weegbreeblad over de zere plek.
Madeliefje
Uitzicht: Het vrolijke witte bloemetje met gele hart kent iedereen wel, maar lang niet iedereen weet dat het eetbaar is.
Smaak: Fris bloemig.
Toepassing: Een lentesalade opleuken doe je erg gemakkelijk door er wat madeliefjes zonder stengel over te strooien, maar ook als garnering op een soep scoor je gegarandeerd.
Tip: Pluk eens wat madeliefjes op een regenachtige dag, wanneer de bloemetjes half gesloten zijn, en strooi ze vervolgens als decoratie in uitgeschepte hete soep. Door de warmte gaan de bloemetjes weer open: een waar spektakel aan tafel.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Paarse dovenetel
Uitzicht: Behaarde, donkergroene tot paarse blaadjes met kleine lichtpaarse bloemetjes.
Smaak: De blaadjes smaken zacht en combineren goed met komkommer of de lichte knoflooksmaak van daslook, de bloemetjes bevatten een zoete nectar.
Toepassing: De jongste blaadjes geven een mooie kleur aan je lentesalade, gestoofd eet je de bladeren en jonge scheuten zoals spinazie. De bloemetjes zuig je uit als snoepje onderweg.
Tip: In tegenstelling tot die van brandnetel, prikken de blaadjes van de dovenetel niet.
Paardenbloem
Uitzicht: De bladeren komen als een rozet uit de grond, met in het midden bladloze gele bloemen.
Smaak: Hoe ouder het blad, hoe bitterder. Verse blaadjes kunnen dus door een salade gemengd worden, bij oudere haal je de bitterheid eraf door te stomen, wokken of koken.
Toepassing: Maak eens kappertjes van paardenbloemknoppen. Meng een kop nog dichte, kleine knopjes met een eetlepel grof zeezout en laat een halve dag staan. Spoel af en laat drogen op een theedoek. Doe ze samen met 10 peperkorrels, 2 laurierblaadjes en andere smaakmakers (zoals een theelepel dillezaad) in een glazen pot en giet er goede witte wijnazijn bij tot alles onderstaat. Dek af en laat enkele weken tot maanden rusten op een donkere plek.
Weetje: De witte molsla, die gezien wordt als delicatesse, is het blad van de paardenbloem dat groeide zonder dat er zon bij kwam – onder een molshoop, bijvoorbeeld.
Weegbree (grote en smalle)
Uitzicht: Groene, duidelijk generfde bladeren. De bladeren van grote weegbree zijn wat ronder dan die van smalle weegbree. De bloem van die laatste, die wat wegheeft van een soort wit planetenstelsel, groeit op een bruine aar. De bloemen van de grote weegbree zijn groenachtig en groeien langs een aar van soms wel 15 cm hoog.
Smaak: De blaadjes smaken fris doorheen een sla, maar het plantje is eerder geliefd omwille van zijn bloemknoppen. Grote weegbree wordt ook weleens ‘chocoladeplant’ genoemd, omdat de bloemaren eenzelfde aroma verspreiden. Duitse natuurkinderen kennen ze dan ook als lekkernij.
Toepassing: Probeer zeker eens om de bloemknoppen van de smalle weegbree te paneren en bakken.
Tip: Tijdens het wildplukken geprikt door een brandnetel? Wrijf dan eens wat weegbreeblad over de zere plek.
Madeliefje
Uitzicht: Het vrolijke witte bloemetje met gele hart kent iedereen wel, maar lang niet iedereen weet dat het eetbaar is.
Smaak: Fris bloemig.
Toepassing: Een lentesalade opleuken doe je erg gemakkelijk door er wat madeliefjes zonder stengel over te strooien, maar ook als garnering op een soep scoor je gegarandeerd.
Tip: Pluk eens wat madeliefjes op een regenachtige dag, wanneer de bloemetjes half gesloten zijn, en strooi ze vervolgens als decoratie in uitgeschepte hete soep. Door de warmte gaan de bloemetjes weer open: een waar spektakel aan tafel.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Vogelmuur
Uitzicht: Laag bij de grond groeiend, frisgroen plantje met stervormige witte bloempjes.
Smaak: Milde, nootachtige smaak, vergelijkbaar met veldsla.
Toepassing: Je eet de bladeren, (jonge) stengels en bloemen rauw in de sla, of verwerkt in roomkaas of kruidenboter. Ook heerlijk: op het laatste moment een fijngehakt bosje onder de puree mengen.
Tip: Kies voor een plant die nog niet in bloei staat, die is het allerlekkerst.
Paarse dovenetel
Uitzicht: Behaarde, donkergroene tot paarse blaadjes met kleine lichtpaarse bloemetjes.
Smaak: De blaadjes smaken zacht en combineren goed met komkommer of de lichte knoflooksmaak van daslook, de bloemetjes bevatten een zoete nectar.
Toepassing: De jongste blaadjes geven een mooie kleur aan je lentesalade, gestoofd eet je de bladeren en jonge scheuten zoals spinazie. De bloemetjes zuig je uit als snoepje onderweg.
Tip: In tegenstelling tot die van brandnetel, prikken de blaadjes van de dovenetel niet.
Paardenbloem
Uitzicht: De bladeren komen als een rozet uit de grond, met in het midden bladloze gele bloemen.
Smaak: Hoe ouder het blad, hoe bitterder. Verse blaadjes kunnen dus door een salade gemengd worden, bij oudere haal je de bitterheid eraf door te stomen, wokken of koken.
Toepassing: Maak eens kappertjes van paardenbloemknoppen. Meng een kop nog dichte, kleine knopjes met een eetlepel grof zeezout en laat een halve dag staan. Spoel af en laat drogen op een theedoek. Doe ze samen met 10 peperkorrels, 2 laurierblaadjes en andere smaakmakers (zoals een theelepel dillezaad) in een glazen pot en giet er goede witte wijnazijn bij tot alles onderstaat. Dek af en laat enkele weken tot maanden rusten op een donkere plek.
Weetje: De witte molsla, die gezien wordt als delicatesse, is het blad van de paardenbloem dat groeide zonder dat er zon bij kwam – onder een molshoop, bijvoorbeeld.
Weegbree (grote en smalle)
Uitzicht: Groene, duidelijk generfde bladeren. De bladeren van grote weegbree zijn wat ronder dan die van smalle weegbree. De bloem van die laatste, die wat wegheeft van een soort wit planetenstelsel, groeit op een bruine aar. De bloemen van de grote weegbree zijn groenachtig en groeien langs een aar van soms wel 15 cm hoog.
Smaak: De blaadjes smaken fris doorheen een sla, maar het plantje is eerder geliefd omwille van zijn bloemknoppen. Grote weegbree wordt ook weleens ‘chocoladeplant’ genoemd, omdat de bloemaren eenzelfde aroma verspreiden. Duitse natuurkinderen kennen ze dan ook als lekkernij.
Toepassing: Probeer zeker eens om de bloemknoppen van de smalle weegbree te paneren en bakken.
Tip: Tijdens het wildplukken geprikt door een brandnetel? Wrijf dan eens wat weegbreeblad over de zere plek.
Madeliefje
Uitzicht: Het vrolijke witte bloemetje met gele hart kent iedereen wel, maar lang niet iedereen weet dat het eetbaar is.
Smaak: Fris bloemig.
Toepassing: Een lentesalade opleuken doe je erg gemakkelijk door er wat madeliefjes zonder stengel over te strooien, maar ook als garnering op een soep scoor je gegarandeerd.
Tip: Pluk eens wat madeliefjes op een regenachtige dag, wanneer de bloemetjes half gesloten zijn, en strooi ze vervolgens als decoratie in uitgeschepte hete soep. Door de warmte gaan de bloemetjes weer open: een waar spektakel aan tafel.
Plukgeboden- Pluk niet zomaar in de natuur of op openbare plaatsen. Wildplukken is verboden, tenzij je expliciet toestemming hebt van de eigenaar van de grond. Op de stoep worden bovenstaande plantjes echter vaak gezien als onkruid en kan je doorgaans wel je gang gaan.
- Maar: pluk zelfs op de stoep niet alles en laat nog wat over voor de (stads)dieren die ervan eten. Bloemdragende plantjes zijn op dit moment bijvoorbeeld cruciaal voor bijen en hommels.
- Kies goede plekken uit en pluk niet langs de kant van een drukke baan. Werk hygiënisch en was alles grondig voor je het in je mond stopt.
- Eet niet van een plant als je niet volledig zeker bent van je determinatie.
Determineren vanuit je broekzak
Kan je nog wat hulp gebruiken onderweg en zeul je liever niet met een botanische gids? Apps als LeafSnap, PlantNet en Nature ID helpen je graag een handje.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
