Van supermarkt tot chocolatier: 8 paaseitjes uitgetest

De klokken en paashaas hebben het dezer dagen zo druk dat wij met plezier een van hun taken hebben overgenomen: proeven welke eitjes écht de moeite zijn om te verstoppen.

De klokken en paashaas hebben het dezer dagen zo druk dat wij met plezier een van hun taken hebben overgenomen: proeven welke eitjes écht de moeite zijn om te verstoppen.

Paaseitjes spreken tot de verbeelding, mede dankzij de nostalgische toets, maar vallen vaak tegen. Redding is nabij: wij zorgden voor een duidelijk overzicht op basis van de belangrijkste parameters. De strenge, maar rechtvaardige Weekend.be-jury nam de belangrijke taak op zich om paaseitjes aan een kritische smaaktest te onderwerpen. Een zware job, maar iemand moet het doen. Dit is ons verdict.

Tony’s Chocolonely

Eerlijk: Tony’s Chocolonely moet het al erg uithangen om bij deze jury in ongenade te vallen. De verrassende smakencombinaties, leuke vormgeving én de mooie missie achter het merk maken de kleurrijke repen graag geziene gasten op deze redactie. En toch, en toch. De paasreep met melkchocolade en citroenmeringue is vooral zoet, en het grote eivormige stuk is simpelweg niét te delen met collega’s (al hoeft dat niet altijd een nadeel te zijn, uiteraard).

Pierre Marcolini

Ken je dat? Dat je iets proeft, stil wordt, je ogen iets wijder gaan staan, je vol verbazing en met wat meer concentratie nog eens proeft en je tijdens het wegslikken beseft dat je puur goud in je mond had? Dat is exact wat er gebeurde toen we de eitjes van Marcolini aan een smaaktest onderworpen. Er moet al heel wat gebeuren om deze jury stil te krijgen, maar deze eitjes bleken te werken.

Zuut

Deze paas’kiekes’ worden veelbelovend aangeprezen, want Gault&Millau verkoos Zuut eerder nog als Chocolatier van het jaar. Die titel verdiende het duo achter het merk door hun creatieve aanpak, die heel duidelijk terugkomt in de ontwerpen van hun paascollectie. De smaak blijft echter achter. Het gouden kieken dat wij onthoofden, smaakt wat muf en laat een vettige film achter in de mond.

Milka

De paaseitjes van Milka zijn een beetje als dat ene kind op de speelplaats dat met iedereen vriendjes was. Er is bijna geen huishouden waar ze nooit over de vloer komen en dat is niet onbegrijpelijk. Ze liggen in elke supermarkt en zijn goed te pruimen. Ideaal om ongecompliceerd Pasen te vieren, maar het is ook geen ramp als de klokken enkele eitjes té goed verstopt hebben. (P.s.: Milka heeft ook ‘lepeleitjes’, maar er zijn grenzen aan onze nostalgie.)

Wiloco

Dankzij het biologisch merk Wiloco kunnen mensen met een lactose- of glutenallergie ook genieten van chocolade (wit, melk en puur). Het merk klopt zich bovendien op de borst enkel kokosbloesemsuiker te gebruiken. Helaas voor de personen met voedselallergieën levert dat niet de lekkerste chocolade uit deze test op. Het pure holgoed dat wij proefden, smaakte wat muf, als chocolade die de klokken vorig jaar al dropten, maar die je nu pas op miraculeuze wijze terugvond.

Joost Arijs

Bij Joost Arijs is het heel simpel. Zijn creaties kosten allemaal iets meer, maar je krijgt er voor die prijs steevast iets extra bij: een herinnering. Wij herinneren ons nog letterlijk élk stuk taart, macaron of chocolade van zijn hand. Ook sommige van zijn paaseitjes dit jaar gaan recht naar het hart (die hemels pure praliné!), anderen blijven wat meer op de vlakte (de karamel, of de fleur de sel die niet zo zout blijkt).

Belvas

Dit merk is het ideaal alternatief voor paashazen die zweren bij biologische en fairtrade producten. De gevulde eitjes zijn toegankelijk, al zit er af en toe een smaakje tussen dat het jong geweld misschien na even sabbelen toch zal overhandigen aan de dichtstbijzijnde volwassene. Een win-winsituatie dus, als je het kinderkwijl erbij neemt (of je die kleine grijpgrage handjes te snel af bent, natuurlijk).

Neuhaus

In hun limited edition voor Pasen trekt Neuhaus resoluut de kaart van de florale smaken. Niet alleen dat is een gewaagd experiment, ook de kleuren die de eitjes kregen, spreken ons op het eerste zicht niet aan. Na een smaaktest zijn we er niet rouwig om dat dit doosje geen vaste plaats krijgt in het assortiment.

Verdict der verdicten: op Paasochtend willen wij het liefst gewekt worden met een pistache-eitje van Marcolini of een praliné-variant van Joost Arijs. Noem ons snobs of kniesoren, maar voor Pasen hoeft de chocolade heus niet zo experimenteel te zijn. Het is en blijft een klassieker onder de feesten en met een kwalitatieve creatie zijn chocoladefans als wij nog het gelukkigst.