Restaurant De Drie Ridders: Wederopstanding

In De Drie Ridders, ondergebracht in een 18de eeuws cafeetje in Gijverinkhove, krijgt iedereen hetzelfde menu voorgeschoteld, naargelang het humeur van de kok en de gebruikte ingrediënten.

Klant is koning en kok is keizer: zo is het in de Drie Ridders. Pieter Clement is een eigenzinnige solist, die verwende mensen uit zijn hand laat eten. Iedereen krijgt hetzelfde menu voorgeschoteld. Het verandert met de seizoenen en schommelt in prijs van 70 tot 90 euro, volgens het humeur van de chef en de gebruikte ingrediënten. Neem je daar de aangepaste wijnen bij, dan krijg je zuinig ingeschonken glaasjes van redelijke kwaliteit en betaal je nog eens 25 euro per persoon.

Goedkoop is de Drie Ridders dus niet, wat niet belet dat men lang vooraf moet reserveren. Pieter Clement volgde beroepsschool in Koksijde, werkte bij Boyer en Oud Sluis en opende in het ouderlijk huis in Oostvleteren een intiem eethuis. Men at er wat de pot schafte en dat was altijd lekker. De tafels waren bezet tot de kok aan de sukkel geraakte door een been- en relatiebreuk. Pieter moest twee jaar revalideren.

De Drie Ridders is ondergebracht in een cafeetje uit 1735, dat met smaak en respect voor het verleden werd heringericht. Het haardvuur brandt en de eetzaal heeft sfeer, maar het comfort van de houten stoelen is ver te zoeken.

Onze keuze

Wij proefden het zevengangenmenu (77 euro). Gehakt rauw rundvlees met rode biet, krokant van rogge en yoghurtsaus met zure room wist te verrukken. Coquille met pompoen en radijs streelde het oog maar was braaf van smaak. Kalfszwezerik smeekte om gekruid te worden en lag in het bord met schorseneer en smakeloze herfsttruffel. Gebakken zeebaars met platte peterselie, raapjes en een lekkere jus van rookworst kwam na de kalfszwezerik.

Haas kwam in twee bedrijven: met knolselder en crème van ganzenlever en als monumentale hazenpeper. Afsluiten deden wij met sabayon van Papegaeibier en vers geschraapt vanille-ijs. (PvD)