Laagdrempelig buurtrestaurant

Enfanterrible 1979 (Antwerpen) serveert pastagerechten en dagschotels. En je kunt er uitgebreid tafelen.

De Antwerpse Stadswaag is een ongeschonden plein uit de gouden eeuw. Het waaggebouw, dat zich in het midden bevond, is in 1873 afgebrand. Het plein, dat een beetje buiten het centrum en de toeristenassen ligt, is sindsdien ingedommeld en wordt slechts uit zijn slaap gehaald bij studentenfuiven en rockfestivals.

Kristoff Bogaerts en Priscilla Gils werden door een klant getipt dat er een pand aan de Stadswaag vrij was. Zij namen er hun intrek en stripten en verbouwden de benedenverdieping eigenhandig, waarbij zoveel mogelijk licht werd binnengelaten. Enfanterrible 1979 positioneert zich als eethuis tussen een modern eetcafé en een gastronomisch restaurant, zonder elitair gedoe. Je kunt er binnenvallen voor een dagschotel van 12,50 euro, voor een pastabereiding of om uitgebreid te tafelen.

Kok Kristoff hoedt er zich voor om klakkeloos op trends in te spelen. Hij gaat op een non-conformistische manier te werk en besteedt liever tijd aan de verbetering van een bestaand gerecht dan dat hij energie en tijd steekt in de ontwikkeling van nieuwigheden. Hij heeft er twee jaar over gedaan om zijn recept van spaghetti bolognese (10,40 euro) met behulp van steranijs, ketchup, korianderzaad, kruidnagel en vissaus op punt te stellen. Ook de garnaalkroketten (9 euro), gemaakt op basis van een bisque en met een korst van peperkoek, panko en broodkruim, beschouwt hij als een specialiteit van het huis.

Er kwam Turks brood op tafel en wij kozen twee voorgerechten. Buikspek, gelakt met een mengeling van sojasaus, mirin (rijstwijn) en poedersuiker, was zestien uur lang op 65°C gegaard, maar kwam wat droog op het bord, met gemalen gamba, lamsoor en zure room (13 euro). Rundertartaar, op oosterse wijze op smaak gebracht met sojasaus, sesamzaad en wasabi, werd afgetopt met een (te) dikke laag avrugakaviaar versierd met shiso. Als tussendoortje kregen we ananassorbet aangeboden.

Er waren ook twee verschillende hoofdgerechten: gestoofd draadjesvlees kreeg een saus met een vleugje cacao en rode peper, en werd opgediend met witloofsalade en in huis gemaakte frieten (15,80 euro). Wortelstoemp was aangemaakt met harissa en werd verrijkt met een boerenworst van beenhouwerij Benny en Maria Vermeulen (14 euro). Een prima crème brûlée sloot af (6 euro).

Categorie: laagdrempelig buurtrestaurant
Keuken: 7
Decor: 7
Comfort: 5,5
Bediening: 6,5
Prijs/kwaliteit: 7

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content