Op 24 oktober 2014 opende restaurant Alex op de plek waar zich voorheen het restaurant Munsterhof bevond. De drempel werd vanaf de eerste dag platgelopen: zakenmensen, families en vrienden uit alle leeftijdscategorieën voelden zich er meteen thuis. Dat komt niet alleen door de kwaliteit van het eten, maar ook door de intimiteit van een kleine eetzaal, de merites van goed uitgelichte tafels en een rustgevende akoestiek. Er is een moderne open keuken, uitgerust met een Mibrasa-houtskooloven, die bij het openen geregeld de rookmelders op stang jaagt.
...
Op 24 oktober 2014 opende restaurant Alex op de plek waar zich voorheen het restaurant Munsterhof bevond. De drempel werd vanaf de eerste dag platgelopen: zakenmensen, families en vrienden uit alle leeftijdscategorieën voelden zich er meteen thuis. Dat komt niet alleen door de kwaliteit van het eten, maar ook door de intimiteit van een kleine eetzaal, de merites van goed uitgelichte tafels en een rustgevende akoestiek. Er is een moderne open keuken, uitgerust met een Mibrasa-houtskooloven, die bij het openen geregeld de rookmelders op stang jaagt. Alex De Witte kiest voor verse seizoenproducten van eerste kwaliteit. Zijn bereidingen zijn gestoeld op de klassieke keuken en tonen Franse en Italiaanse invloeden. Specialiteiten als carpaccio van rund, desgewenst met ganzenlever of truffel (van 19 tot 30 euro), en op de minuut gekookte kreeft met zuiderse saus van tomaatjes en verse kruiden (25 euro) kwamen mee naar de nieuwe locatie. Onze keuzeIsabelle Saeys, de sommelière die door William Wouters wordt gesteund, is al twaalf jaar in huis. Zij heeft de lat wat hoger gelegd en pakt uit met prijzige, Franse flesjes, die in Waasmunster vlot van de hand gaan. Wij kregen in huis bereide rillette van varken als welkomsthapje. Er waren twee voorgerechten. Tartaar van tonijn was onderdeel van een vormtaartje met avocado en crème van zoete ui (22 euro). Carpaccio van rosbief van Belgisch rund kwam met plakjes ganzenlever, grana padano en raketsla en was zeer lekker (24 euro).Onder het deksel van een Staub-ovenpotje lagen mals gestoofde varkenswangen in kalfssaus en daarbij kwamen crosnes en andere groenten, een frisse salade en gegratineerde aardappelpuree (26 euro). Drie nostalgische gehaktballen van kalfsvlees lagen in fluweelzachte saus van vleestomaten en daarbij hoorden goudgeel en krokant gebakken frieten (20 euro). De wijnkaart is uitgebreid, maar wij hadden moeite om een flesje onder de 40 euro te vinden. Uiteindelijk ging de kurk van een The Pepper Pot, Edgebaston 2013, een Zuid-Afrikaanse, meegaande rode met kruidige peperneus (30 euro). Het nagerecht sloegen wij over. Wij aten smakelijk: alles zat die avond goed. (PvD)
