De feestelijke gerechten van Pouic-Pouic

In het Waalse restaurant Pouic-Pouic, ondergebracht in een mooi opgeknapte patriciërswoning, zijn de gerechten gestoeld op de klassieke keuken.

De naam van eethuis Pouic-Pouic, gelegen in het Waalse Chapelle-Lez-Herlaimont, komt van een film van Louis de Funès. De Franse komiek is namelijk het idool van baas Patrick Libert. Vleesliefhebbers kennen de man van boucherie Septime, de beste slagerij van Nijvel.

Patrick Libert en vriend Philippo Santangelo willen hun eethuis tot aan de top brengen en om dat te bewerkstelligen, wordt alles uit de kast gehaald. Als klant doe je daar profijt aan. In Pouic-Pouic verstaat men de kunst van het verwennen en is het eten, van de verrassingshapjes aan het begin van de maaltijd tot de in huis gemaakte spekken en pralines aan het eind van de maaltijd, een feest.

Wij werden begeleid door personeel, dat goed is gedrild en er afgeborsteld bij loopt. Wij nestelden ons in een gerieflijke armfauteuil en bewonderden de ruime eetzaal met hedendaagse inrichting en zicht op de keuken. Er is veel ruimte tussen de tafels. De spijskaart is opgebouwd uit keuzemenu’s, die een uitstekende prijs-kwaliteitsverhouding bieden. Het menu Pouic-Pouic telt vier gangen en kost slechts 45 euro. Het menu Oscar is opgebouwd uit zes gangen.

Wij schreven ons in op het grote menu. Uit de hapjesparade onthouden wij: schuim van mozzarella met gelei van groene kruiden en zuurkool met spek en mousseline van frankfurterworst.

Er waren vier voorgerechten. Bij sint-jakobsschelpdier kwamen amandelmelk, knolselder, gevogeltejus en gerookte macaron. Bij gestreepte zeebarbeel kwam puree met de smaak van bouillabaisse, crème van chorizo en gelei van paprika. De op de huid gebakken ombervis verscheen met inktvis en dashi. Krokant gebakken varkenspoot kreeg groene linzen als gezelschap. Kalfswang lag in het bord met aardappelmousseline en emulsie van dragon.

Afsluiten deden wij met praliné van chocolade met confituur van melk en karamelnootjes. Chef-kok Philippo Santangelo kwam aan tafel om complimentjes te vissen. Hij mist wat charisma, net als zijn bereidingen.

De gerechten zijn Waals en dat betekent gestoeld op de klassieke keuken, zonder frisse smaakexplosies en met veel boter. Alles is wel royaal van formaat, waardoor de kans om met honger buiten te komen zo goed als nihil is. (PvD)