Alternatieve trattoria ‘Unico’ in Brussel

Bij Unico in Elsene zit je dicht bij elkaar aan het fornuis.

Dolle mamma’s

Omdat café’s “out” zijn en restaurants “in” en omdat veel mensen heimwee hebben naar de bruine kroeg, is er nu een cross over. Unico is de naam van een nieuwe bastaard horecaformule, die werd gelanceerd in Elsene. Men zit knus dicht op elkaar rond het fornuis, zoals men in een café rond de toog zit. De omgeving en het meubilair zijn aan hun laatste leven toe. Plaats van gebeuren is de begane grond van een oud hoekhuis in een stukje multicultureel Brussel achter Matonge, een wijk die door bouwpromotoren in de gaten wordt gehouden. Wij worstelden met plaats voor onze mantels. De ruimte is klein en het lawaai is groot. In de eetzaal staan twee vrouwen. De vrouwelijke kok is zo klein of het keukenmeubel is zo hoog, dat zij op haar tenen moet staan om in de pannen te roeren. Rond haar staan plastieken bakjes met sausjes, die doen denken aan een Turkse snackbar of de pop up keuken van een tentenkamp. De jonge vrouw die bedient spreekt Frans en Italiaans en is best aardig. Zij blijft cool in de drukte maar dat kan ook uiterlijke schijn zijn, want ze is een pathetische nagelbijter. De wijnkaart hoef je niet te vragen want de meeste wijnen zijn niet in voorraad. Wat er wordt gedronken staat recht op een tafel. Het zijn vooral natuurlijke, ongefilterde wijnen. Wij nipten van een glaasje Cheverny 2011, Domaine du Moulin van Hervé Villemade (5 euro) en waren minder in ons schik met de fles Foulards Rouges, La Soif du Mal 2011 (32 euro). Het leien bord vertelt wat de pot schaft. De prijs varieert van 7 tot 18 euro. Het menu “Je Me Laisse Faire” kost 35 euro. De naam vertelt dat de kokkin zich laat gaan, net alsof ze dat anders niet doet! Veel bereidingen komen in pot of pan op tafel om broederlijk te delen, want dat is actueel. Er waren voorgerechten, zoals sardines met rode kool en venkel (10 euro), groenten uit de oven (10 euro) en ruw gesneden stukken rauwe zeebrasem met yuzu (10 euro) en er waren hoofdgerechten (14 euro), zoals spiraalvormige deegwaren met varkenragoût, te ver gegaarde en onnodig gezouten spaghetti met olijf, kapper en ansjovis. Wiggen huishoudelijke citroentaart en kaastaart (beide 7 euro) sloten af. De stukken werden door het nagelbijtende meisje met haar vingers uit de bakvormen genomen en op de borden gelegd. Wij misten verfijning en vonden dat de kokkin weinig moeite deed om er iets lekkers van te maken.

Nieuwe lichting volksrestaurant

Unico werd uitgevonden door de Turkse Sinem Usta en de Italiaanse Elisabeth Argazzi. Sinem Usta kenen wij van de wijnwinkel, -bar en -restaurant Caffè Al Dente, waar zij lang simpele Italiaanse terroir gerechten bereidde. Ook Elisabeth Argazzi werkte in Caffè Al Dente, waar zij in de bediening stond. De twee wilde een eigen zaak, lieten zich inspireren door de nieuwe lichting Parijse volksrestaurants en kozen voor een laagdrempelige, alternatieve trattoria. (PvD)