Onderzoekers van het Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek (ILVO) vrezen dat Europese vissers hun ongewenste vangst nog steeds massaal teruggooien. Dat is nochtans verboden sinds 1 januari.
Sinds 1 januari 2019 is de zogenaamde ‘aanlandplicht’ in de hele Europese visserij in voege, na vier jaar gefaseerde uitrol. De drastische ingreep verplicht vissers om elke gevangen vis aan wal te brengen. Op die manier moeten vissers hun territorium weloverwogen uitkiezen en investeren in technieken die bijvangst beperken. Dat moet de visbestanden meer kansen geven om terug aan te groeien, want elke ongewenste vis in het ruim betekent onder het nieuwe systeem minder plaats voor de beoogde vangst.
Cijfers uit 2013 tonen aan dat in de Noordzee van sommige soorten tot 88 procent van de vangst wordt teruggegooid
Onderzoekers stellen echter dat het teruggooiverbod onvoldoende wordt afgedwongen en zijn bang dat vissers het daardoor niet naleven. Cijfers uit 2013 tonen aan dat in de Noordzee van sommige soorten, zoals wijting, tot 88 procent van de vangst wordt teruggegooid. Het overgrote deel van die vissen overleven een periode in de visnetten niet. De lokale ‘massagraven’ halen het ecosysteem enorm in de war.
Onbegrip
Er zijn redenen genoeg om het teruggooiverbod te steunen, maar het stoot ook op onbegrip bij vissers, die klagen over bijkomend werk en opgebruikte quota, maar geen betere prijs voor de vis.
‘De maatregel hoeft voor de visserijsector op lange termijn niet te leiden tot erg zware meerkosten, maar de grote voorwaarde is dan dat iedereen de nieuwe regels correct naleeft’, zegt dokter Sebastian Uhlmann van het ILVO. Onderzoekers becijferden dat de winsten met maximaal vijf procent zullen dalen. De verminderde druk op de visbestanden opent wel de deur naar herstel, met een betere vangst in het vooruitzicht. Maar het systeem werkt enkel indien het correct wordt nageleefd.
‘Eén stap naar goede handhaving is dat de samenstelling van de vangsten op afstand wordt gecontroleerd, bijvoorbeeld met camera’s’, zegt Uhlmann. In Canada en de Verenigde Staten zet men al camerasystemen aan boord. In Europa is die piste in onderzoek.
