Liefde voor Desramaults in The New York Times

Behalve over zijn looks, had foodblogger Tejal Rao van kwaliteitskrant New York Times ook heel wat te vertellen over Kobe Desramaults’ kookkunsten. De journaliste ging proeven bij ‘In De Wulf’ en ‘De Vitrine’ en had niets dan lof voor de jonge chef.

Op de blog van New York Times Style Magazine hebben ze Michelinkok Kobe Desramaults ontdekt. Tejal Rao nam een kijkje in de restaurants in Dranouter en Gent in de volgens haar vaak vergeten regio Vlaanderen.

Rao leek vooral onder de indruk van Desramaults verschijning, nog voor ze een hapje van zijn gerechten had kunnen nemen. In haar verslag beschrijft ze de 33-jarige chef uitgebreid: een glimlach, het lichaam van een bokser, groot, breedgeschouderd, getatoeëerd, mooie blauwe ogen en warrige lange krullen.

Niemandsland

Maar achter de man ontdekt de blogster al snel de keuken. Rao vindt Dranouter eigenlijk een niemandsland, een vergeten uithoek van België, maar Desramaults zou dat met zijn innovatieve talent in een culinaire place-to-be hebben omgetoverd.

Ook zouden de grote Belgische chefs veel te lang geprobeerd hebben de Franse keuken te imiteren. Desramaults doet dat niet, maar brengt de keuken van zijn geboortestreek Vlaanderen naar boven met de meest opwindende menu’s ter wereld, vindt Rao.

Haar lijstje van complimenten lijkt wel eindeloos. Desramaults verenigt moderne gastronomische technieken zoals het gebruik van vloeibaar stikstof, met oudere tradities zoals het rijpen van vlees. En terwijl andere koks hun menu’s per seizoen veranderen, verbaast de blogster zich erover dat Desramaults dat wel dagelijks lijkt te doen en zijn gerechten continu aanpast.

Wildernis ontdekken

Zowel in Dranouter als in de brasserie in Gent gebruikt de kok lokale ingrediënten die uit nabijgelegen Franse en Vlaamse dorpen worden gehaald. Zoals Rao Desramaults beschrijft, zie je de man al bloemen plukken op de heuvels en wilde paddenstoelen rapen in de Ardennen.

Dat gevoel – een wandeling door het Vlaamse platteland met een toets van wildernis – zouden de gerechten ook bij Rao opwekken.

Desramaults is een superster in België, want fans willen met hem op de foto en een van zijn Facebookberichten werd door zowat alle nationale kranten en radiozenders opgepikt, schrijft Rao op de blog. Maar hij heeft geen sterallures. De blogster verbaast zich over het kameraadschap dat heerst tussen Desramaults en zijn crew. Ze noemt het zelfs een ‘ongewone toewijding’.

Voor Rao is Desramaults’ werk ten slotte gewoon poëzie. Het herinnert haar aan Vlaanderens verwoesting door oorlog en de kracht om weer op te klimmen. Of hoe zijn menu’s je laten ontdekken dat ook tussen rotsen, wortels en zelfs tussen het puin, wilde en prachtige dingen kunnen groeien. (WD)