Wijnmakers zoeken nieuwe afzetmarkten op. Met allerlei hip ogende producten hopen ze het imago van wijn te verjongen. Maar zijn die drankjes ook lékker? Wij testten er enkele en kwamen tot een bijzondere conclusie.
Nieuwe lekkernijen ontdekken is een feest, maar geldt dat ook voor hippe varianten van iets wat we al kennen? Met andere woorden: schuilt er achter lyrische reclamecampagnes ook echt een prachtproduct?
In dit artikel onderzoeken enkele wijnproducten die een hippe transformatie hebben doorgemaakt. Dat doen we samen met Isabeau Sas, een wijnmarketeer die met haar aan huis geleverde abonnementsformule Our Daily Bottle nu onlangs ook het vooruitstrevende proefstation The Tasting Room opende in Antwerpen. We proefden vijf variëteiten die op dit moment hun best doen om een plekje op de markt te veroveren.
Epiloog
‘Ik snap eigenlijk niet goed waarom al die gearomatiseerde producten ontstaan’, zegt Isabeau wanneer de laatste slokken geproefd zijn. ‘Je gaat mij toch niet vertellen dat millennials je product alleen kopen als het hip en roze is?
‘Jonge mensen zijn inderdaad gevoelig voor verpakking, maar ook voor het verhaal achter een product, voor authenticiteit. Ik zou dan ook liever zien dat porthuizen hun marketingcenten steken in het vertellen van een verhaal en tonen van de ambacht van porto, in plaats van jongeren proberen te verleiden met een nieuw product. Porto mag gerust oubollig zijn. Kijk naar pastis: dat drankje doet je meteen denken aan oude Franse mannen met een pet op de petanquebaan. Héérlijk oubollig. Moet je pastis dan mengen met tonic om het terug hip te maken? Natuurlijk niet! Organiseer liever een tof petanquetournooi, zet die authentieke elementen in de kijker, vertel een verhaal. En serveer iets dat gewoon lekker is.’
Epiloog
Ibiza Ice
Wat het is: Een bruisende mengeling van wijn en vruchtensappen. Komt in drie variëteiten: White Isle (litchi, limoen, meloen), Flamingo (pompelmoes, framboos) en Sunset (granaatappel).
Hoe het eruitziet: de drankjes komen in een kleurrijk, opvallend metalen flesje.
Wat de maker zegt: ‘Een verfijnde blend van sparkling wine en exotische fruitsmaken met passie gemaakt. De pure ingrediënten zijn met zorg gekozen en dat proef je in deze verfrissend lichte combinatie die je niet snel zult vergeten.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘De verpakking geeft een erg artificiële indruk, waardoor je op voorhand eigenlijk al weet wat er gaat komen. Maar in naam van dit artikel zal ik toch proeven. (Een beladen stilte later:) Dit is echt niet de moeite, ik ga dit wegkappen. De Flamingo ruikt naar snoep en kleurstof en smaakt ook zo. Waarom ze hier wijn hebben bijgedaan, snap ik niet. Maak dan gewoon limonade en laat de alcohol voor wat hij is. De White Isle smaakt al iets beter, maar ook dit is geen wijndrankje. Noem dit limonade en je hebt misschien iets tof, maar de wijn is er volledig overbodig in. Voor de verduidelijking: dat geldt voor de White Isle, de Flamingo zou niemand ooit moeten drinken.’
Prijs: 2,65 euro per flesje van 33cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik begrijp dit product niet. Wie targetten de makers hiermee? Noch de wijndrinker, noch de bierdrinker noch de cocktaildrinker voelt zich hier toch door aangetrokken?’
Epiloog
‘Ik snap eigenlijk niet goed waarom al die gearomatiseerde producten ontstaan’, zegt Isabeau wanneer de laatste slokken geproefd zijn. ‘Je gaat mij toch niet vertellen dat millennials je product alleen kopen als het hip en roze is?
‘Jonge mensen zijn inderdaad gevoelig voor verpakking, maar ook voor het verhaal achter een product, voor authenticiteit. Ik zou dan ook liever zien dat porthuizen hun marketingcenten steken in het vertellen van een verhaal en tonen van de ambacht van porto, in plaats van jongeren proberen te verleiden met een nieuw product. Porto mag gerust oubollig zijn. Kijk naar pastis: dat drankje doet je meteen denken aan oude Franse mannen met een pet op de petanquebaan. Héérlijk oubollig. Moet je pastis dan mengen met tonic om het terug hip te maken? Natuurlijk niet! Organiseer liever een tof petanquetournooi, zet die authentieke elementen in de kijker, vertel een verhaal. En serveer iets dat gewoon lekker is.’
Ibiza Ice
Martini Non-alcolico
Wat het is: een alcoholvrije, gearomatiseerde wijn, te mengen met tonic. Komt in twee varianten: Vibrante (citrus) en Floreale (bloemen).
Hoe het eruitziet: de mooie fles ademt een retro gevoel, geheel in het dna van Martini.
Wat de verkoper zegt: ‘Een volledig gearomatiseerde, non-alcoholische aperitivo in Italiaanse stijl, geïnspireerd door 150 jaar Martini expertise in wijn en kruiden.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘In de neus zijn de kruiden van de Vibrante heel geprononceerd, maar dat mag wel. Je ruikt duidelijk rozemarijn en tijm. En qua smaak… dit is gewoon echt lekker. Heel aromatisch en zonder het zoete en plakkerige dat hier eerder al de revue passeerde. Het is zelfs een beetje hartig. En de Floreale vind ik zelfs nog lekkerder, want nog droger. Heel verfrissend. Dit is een mooi product. Martini kent het geheim van alcoholvrije wijn: er aroma’s aan toevoegen. Wijn alcoholvrij maken resulteert vaak in een drankje dat wat op zijn gat ligt. Dan voeg je achteraf beter iets toe wat je drank terug pit geeft. Dat is een heel chemisch proces natuurlijk, maar dat is dealcoholiseren van wijn ook al, dus dan kan je evengoed in hetzelfde elan verdergaan.’
Prijs: 10,75 euro per fles van 75 cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Dit is Martini, zonder het brandende van Martini. Maar je mist de alcohol totaal niet. Een lekker drankje om mee in de tuin te zitten.’
Ibiza Ice
Wat het is: Een bruisende mengeling van wijn en vruchtensappen. Komt in drie variëteiten: White Isle (litchi, limoen, meloen), Flamingo (pompelmoes, framboos) en Sunset (granaatappel).
Hoe het eruitziet: de drankjes komen in een kleurrijk, opvallend metalen flesje.
Wat de maker zegt: ‘Een verfijnde blend van sparkling wine en exotische fruitsmaken met passie gemaakt. De pure ingrediënten zijn met zorg gekozen en dat proef je in deze verfrissend lichte combinatie die je niet snel zult vergeten.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘De verpakking geeft een erg artificiële indruk, waardoor je op voorhand eigenlijk al weet wat er gaat komen. Maar in naam van dit artikel zal ik toch proeven. (Een beladen stilte later:) Dit is echt niet de moeite, ik ga dit wegkappen. De Flamingo ruikt naar snoep en kleurstof en smaakt ook zo. Waarom ze hier wijn hebben bijgedaan, snap ik niet. Maak dan gewoon limonade en laat de alcohol voor wat hij is. De White Isle smaakt al iets beter, maar ook dit is geen wijndrankje. Noem dit limonade en je hebt misschien iets tof, maar de wijn is er volledig overbodig in. Voor de verduidelijking: dat geldt voor de White Isle, de Flamingo zou niemand ooit moeten drinken.’
Prijs: 2,65 euro per flesje van 33cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik begrijp dit product niet. Wie targetten de makers hiermee? Noch de wijndrinker, noch de bierdrinker noch de cocktaildrinker voelt zich hier toch door aangetrokken?’
Epiloog
‘Ik snap eigenlijk niet goed waarom al die gearomatiseerde producten ontstaan’, zegt Isabeau wanneer de laatste slokken geproefd zijn. ‘Je gaat mij toch niet vertellen dat millennials je product alleen kopen als het hip en roze is?
‘Jonge mensen zijn inderdaad gevoelig voor verpakking, maar ook voor het verhaal achter een product, voor authenticiteit. Ik zou dan ook liever zien dat porthuizen hun marketingcenten steken in het vertellen van een verhaal en tonen van de ambacht van porto, in plaats van jongeren proberen te verleiden met een nieuw product. Porto mag gerust oubollig zijn. Kijk naar pastis: dat drankje doet je meteen denken aan oude Franse mannen met een pet op de petanquebaan. Héérlijk oubollig. Moet je pastis dan mengen met tonic om het terug hip te maken? Natuurlijk niet! Organiseer liever een tof petanquetournooi, zet die authentieke elementen in de kijker, vertel een verhaal. En serveer iets dat gewoon lekker is.’
Martini Non-alcolico
Offley Clink Pink
Wat het is: een rosé porto (18%).
Hoe het eruitziet: er is goed nagedacht over de fles en ook de kleur van de porto zelf is aantrekkelijk fris.
Wat de verkoper zegt: ‘Gemaakt om van te genieten met ijs en tonic, een nieuwe trendy combi die zeer vrouwvriendelijk is.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘Wanneer we de Offley Clink Pink uit nieuwsgierigheid eerst even puur ruiken en proeven, vallen de verschillen met de Cruz Pink meteen op: dit geeft een redelijk mooie neus en smaakt veel frisser en eleganter. Wanneer je het zoals aanbevolen afwerkt met tonic, vind ik dat het wat platvalt. De kruidige tonic neemt de neus helemaal over, je krijgt niets meer mee van de druif. Hoewel de smaak wel oké blijft, mis ik wat bubbels nu. Ik vraag me af of we het in plaats van tonic niet beter zouden combineren met iets neutraler, zoals bruiswater.’
Prijs: 13,39 euro in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik ben niet wild enthousiast, maar ik vind het wel een goeie poging.’
Martini Non-alcolico
Wat het is: een alcoholvrije, gearomatiseerde wijn, te mengen met tonic. Komt in twee varianten: Vibrante (citrus) en Floreale (bloemen).
Hoe het eruitziet: de mooie fles ademt een retro gevoel, geheel in het dna van Martini.
Wat de verkoper zegt: ‘Een volledig gearomatiseerde, non-alcoholische aperitivo in Italiaanse stijl, geïnspireerd door 150 jaar Martini expertise in wijn en kruiden.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘In de neus zijn de kruiden van de Vibrante heel geprononceerd, maar dat mag wel. Je ruikt duidelijk rozemarijn en tijm. En qua smaak… dit is gewoon echt lekker. Heel aromatisch en zonder het zoete en plakkerige dat hier eerder al de revue passeerde. Het is zelfs een beetje hartig. En de Floreale vind ik zelfs nog lekkerder, want nog droger. Heel verfrissend. Dit is een mooi product. Martini kent het geheim van alcoholvrije wijn: er aroma’s aan toevoegen. Wijn alcoholvrij maken resulteert vaak in een drankje dat wat op zijn gat ligt. Dan voeg je achteraf beter iets toe wat je drank terug pit geeft. Dat is een heel chemisch proces natuurlijk, maar dat is dealcoholiseren van wijn ook al, dus dan kan je evengoed in hetzelfde elan verdergaan.’
Prijs: 10,75 euro per fles van 75 cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Dit is Martini, zonder het brandende van Martini. Maar je mist de alcohol totaal niet. Een lekker drankje om mee in de tuin te zitten.’
Ibiza Ice
Wat het is: Een bruisende mengeling van wijn en vruchtensappen. Komt in drie variëteiten: White Isle (litchi, limoen, meloen), Flamingo (pompelmoes, framboos) en Sunset (granaatappel).
Hoe het eruitziet: de drankjes komen in een kleurrijk, opvallend metalen flesje.
Wat de maker zegt: ‘Een verfijnde blend van sparkling wine en exotische fruitsmaken met passie gemaakt. De pure ingrediënten zijn met zorg gekozen en dat proef je in deze verfrissend lichte combinatie die je niet snel zult vergeten.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘De verpakking geeft een erg artificiële indruk, waardoor je op voorhand eigenlijk al weet wat er gaat komen. Maar in naam van dit artikel zal ik toch proeven. (Een beladen stilte later:) Dit is echt niet de moeite, ik ga dit wegkappen. De Flamingo ruikt naar snoep en kleurstof en smaakt ook zo. Waarom ze hier wijn hebben bijgedaan, snap ik niet. Maak dan gewoon limonade en laat de alcohol voor wat hij is. De White Isle smaakt al iets beter, maar ook dit is geen wijndrankje. Noem dit limonade en je hebt misschien iets tof, maar de wijn is er volledig overbodig in. Voor de verduidelijking: dat geldt voor de White Isle, de Flamingo zou niemand ooit moeten drinken.’
Prijs: 2,65 euro per flesje van 33cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik begrijp dit product niet. Wie targetten de makers hiermee? Noch de wijndrinker, noch de bierdrinker noch de cocktaildrinker voelt zich hier toch door aangetrokken?’
Epiloog
‘Ik snap eigenlijk niet goed waarom al die gearomatiseerde producten ontstaan’, zegt Isabeau wanneer de laatste slokken geproefd zijn. ‘Je gaat mij toch niet vertellen dat millennials je product alleen kopen als het hip en roze is?
‘Jonge mensen zijn inderdaad gevoelig voor verpakking, maar ook voor het verhaal achter een product, voor authenticiteit. Ik zou dan ook liever zien dat porthuizen hun marketingcenten steken in het vertellen van een verhaal en tonen van de ambacht van porto, in plaats van jongeren proberen te verleiden met een nieuw product. Porto mag gerust oubollig zijn. Kijk naar pastis: dat drankje doet je meteen denken aan oude Franse mannen met een pet op de petanquebaan. Héérlijk oubollig. Moet je pastis dan mengen met tonic om het terug hip te maken? Natuurlijk niet! Organiseer liever een tof petanquetournooi, zet die authentieke elementen in de kijker, vertel een verhaal. En serveer iets dat gewoon lekker is.’
Offley Clink Pink
Cruz Pink
Wat het is: een porto (19%), maar dan roze.
Hoe het eruitziet: als de porto uit grootmoeders kast, maar dan roze.
Wat de maker zegt: ‘Een rosé port met fruitige smaken die puur, op ijs of in een cocktail wordt gedronken, en zeer goed samengaat met vis en desserts met rode vruchten.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘Ik vind het zonde hoe porto in de vergetelheid is geraakt, want het is heerlijk bij desserts en kaasbordjes. Producenten zoeken vandaag manieren om de jonge generatie aan te trekken en een daarvan is blijkbaar een roze porto aanbieden. Dat is eigenlijk gewoon een rode porto met een korter schilcontact. Met die roze porto springen producenten duidelijk op de kar van de cocktailpopulariteit en stijgende verkoopcijfers van roséwijn. Maar als ze met deze fles een jong publiek willen bereiken, heeft de marketing de bal toch misgeslagen. De geur zit wel goed: dit is onmiskenbaar porto. Maar ook hier zit in de mond weinig body aan. Hoewel je meteen met de alcoholwaas van porto zit, valt het plat in de mond. Op het etiket lees ik ‘een subtiel boeket met smaken van rode vruchten’, maar zo subtiel is dit niet. Dit is vooral zoet en te stroperig.’
Prijs: 8,99 euro in de supermarkt.
Het verdict: ‘De barbieroze kleur kan best aantrekkelijk zijn in pakweg een Cosmo, maar op zich vind ik het er nogal ordinair uitzien en smaakt het vooral plakkerig en zoet.’
Offley Clink Pink
Wat het is: een rosé porto (18%).
Hoe het eruitziet: er is goed nagedacht over de fles en ook de kleur van de porto zelf is aantrekkelijk fris.
Wat de verkoper zegt: ‘Gemaakt om van te genieten met ijs en tonic, een nieuwe trendy combi die zeer vrouwvriendelijk is.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘Wanneer we de Offley Clink Pink uit nieuwsgierigheid eerst even puur ruiken en proeven, vallen de verschillen met de Cruz Pink meteen op: dit geeft een redelijk mooie neus en smaakt veel frisser en eleganter. Wanneer je het zoals aanbevolen afwerkt met tonic, vind ik dat het wat platvalt. De kruidige tonic neemt de neus helemaal over, je krijgt niets meer mee van de druif. Hoewel de smaak wel oké blijft, mis ik wat bubbels nu. Ik vraag me af of we het in plaats van tonic niet beter zouden combineren met iets neutraler, zoals bruiswater.’
Prijs: 13,39 euro in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik ben niet wild enthousiast, maar ik vind het wel een goeie poging.’
Martini Non-alcolico
Wat het is: een alcoholvrije, gearomatiseerde wijn, te mengen met tonic. Komt in twee varianten: Vibrante (citrus) en Floreale (bloemen).
Hoe het eruitziet: de mooie fles ademt een retro gevoel, geheel in het dna van Martini.
Wat de verkoper zegt: ‘Een volledig gearomatiseerde, non-alcoholische aperitivo in Italiaanse stijl, geïnspireerd door 150 jaar Martini expertise in wijn en kruiden.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘In de neus zijn de kruiden van de Vibrante heel geprononceerd, maar dat mag wel. Je ruikt duidelijk rozemarijn en tijm. En qua smaak… dit is gewoon echt lekker. Heel aromatisch en zonder het zoete en plakkerige dat hier eerder al de revue passeerde. Het is zelfs een beetje hartig. En de Floreale vind ik zelfs nog lekkerder, want nog droger. Heel verfrissend. Dit is een mooi product. Martini kent het geheim van alcoholvrije wijn: er aroma’s aan toevoegen. Wijn alcoholvrij maken resulteert vaak in een drankje dat wat op zijn gat ligt. Dan voeg je achteraf beter iets toe wat je drank terug pit geeft. Dat is een heel chemisch proces natuurlijk, maar dat is dealcoholiseren van wijn ook al, dus dan kan je evengoed in hetzelfde elan verdergaan.’
Prijs: 10,75 euro per fles van 75 cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Dit is Martini, zonder het brandende van Martini. Maar je mist de alcohol totaal niet. Een lekker drankje om mee in de tuin te zitten.’
Ibiza Ice
Wat het is: Een bruisende mengeling van wijn en vruchtensappen. Komt in drie variëteiten: White Isle (litchi, limoen, meloen), Flamingo (pompelmoes, framboos) en Sunset (granaatappel).
Hoe het eruitziet: de drankjes komen in een kleurrijk, opvallend metalen flesje.
Wat de maker zegt: ‘Een verfijnde blend van sparkling wine en exotische fruitsmaken met passie gemaakt. De pure ingrediënten zijn met zorg gekozen en dat proef je in deze verfrissend lichte combinatie die je niet snel zult vergeten.’
Wat de wijnmarketeer zegt: ‘De verpakking geeft een erg artificiële indruk, waardoor je op voorhand eigenlijk al weet wat er gaat komen. Maar in naam van dit artikel zal ik toch proeven. (Een beladen stilte later:) Dit is echt niet de moeite, ik ga dit wegkappen. De Flamingo ruikt naar snoep en kleurstof en smaakt ook zo. Waarom ze hier wijn hebben bijgedaan, snap ik niet. Maak dan gewoon limonade en laat de alcohol voor wat hij is. De White Isle smaakt al iets beter, maar ook dit is geen wijndrankje. Noem dit limonade en je hebt misschien iets tof, maar de wijn is er volledig overbodig in. Voor de verduidelijking: dat geldt voor de White Isle, de Flamingo zou niemand ooit moeten drinken.’
Prijs: 2,65 euro per flesje van 33cl, in de supermarkt.
Het verdict: ‘Ik begrijp dit product niet. Wie targetten de makers hiermee? Noch de wijndrinker, noch de bierdrinker noch de cocktaildrinker voelt zich hier toch door aangetrokken?’
Epiloog
‘Ik snap eigenlijk niet goed waarom al die gearomatiseerde producten ontstaan’, zegt Isabeau wanneer de laatste slokken geproefd zijn. ‘Je gaat mij toch niet vertellen dat millennials je product alleen kopen als het hip en roze is?
‘Jonge mensen zijn inderdaad gevoelig voor verpakking, maar ook voor het verhaal achter een product, voor authenticiteit. Ik zou dan ook liever zien dat porthuizen hun marketingcenten steken in het vertellen van een verhaal en tonen van de ambacht van porto, in plaats van jongeren proberen te verleiden met een nieuw product. Porto mag gerust oubollig zijn. Kijk naar pastis: dat drankje doet je meteen denken aan oude Franse mannen met een pet op de petanquebaan. Héérlijk oubollig. Moet je pastis dan mengen met tonic om het terug hip te maken? Natuurlijk niet! Organiseer liever een tof petanquetournooi, zet die authentieke elementen in de kijker, vertel een verhaal. En serveer iets dat gewoon lekker is.’
Cruz Pink
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
