De kweek van zeevissen en de zinderende woestijn lijken twee totaal verschillende werelden, maar in Egypte komen ze samen door het werk van enkele Wageningse ingenieurs. Dat bericht De Volkskrant vandaag.
Al sinds de Oudheid is de Nijldelta een intensief bewerkte landbouwstreek. Vandaag wordt de regio echter te krap en zoekt de Egyptische overheid naar alternatieven, zoals een uitbreiding richting woestijn. Voor de kweek van vissen, welteverstaan.
Water is in de woestijn dan misschien wel schaarser dan elders, dat wilt niet zeggen dat het er niet is. Het is echter niet geschikt voor alle soort landbouw, omdat het doorgaans brak of zelfs zout is, in plaats van zoet. De Wageningse plantwetenschapper Greet Blom van Plant Research International vertelt in een interview in De Volkskrant hoe dat water wél uitermate geschikt kan zijn voor het kweken van vissen en zilte groenten.
Zeekraal
Steeds meer viskwekers vestigen zich in de Egyptische woestijn. Het opgepompte water gewoon laten wegstromen, zou een gigantische verspilling zijn, zeker nu de Nijl steeds minder aanlevert. Daarom startte onder meer Greet Blom, die al ervaring had met de combinatie van viskweek en zilte landbouw in Nederland, er nu een landbouwproject waarbij vooral zeekraal wordt gekweekt. Omdat daar voorlopig nog geen vraag naar is in Egypte, begon ze er ook met het telen van aardappelsoorten die tegen het zout bestand zijn. “Met de verziltende Nijloevers is die kennis hoe dan ook nuttig.” (EK)
