Dorothy Porker kookt als een rockster: ‘Wie té pragmatisch eet, verliest het plezier erin’

Een kookboek waar het plezier van afspat, van een foodie met excellente literaire smaak, Nomnomnom van Dorothy Porker (heb je ‘m?) is er eentje waar je gegarandeerd vaak uit gaat koken en dat je ook graag cadeau zult doen. “Weten dat je mensen blij maakt met je ideeën is echt een plezier.”

Dat het in kookboeken te weinig gaat over wat lekker is, vindt Dorothy Porker. Natuurlijk is gezond eten belangrijk, maar mag het ook smaken en plezierig zijn om te maken? En nee, je moet haar recepten niet tot op de letter volgen, ze wil net graag dat je zélf gaat ontdekken wat er gebeurt als je een ingrediënt vervangt, of een kant- en-klare saus gebruikt in plaats van er zelf een te maken. Haar boek is heerlijk realistisch, zo realistisch dat het eerste recept is: take-out bestellen. “Omdat je soms geen zin hebt om te koken, toch? Als je acht à negen uur per dag werkt, en ook nog eens twee uur pendelt, dan wil je misschien je keuken niet meer in. Ik vind koken leuk en lekker eten belangrijk, maar veel hangt af van mijn tijd, budget en energie. Vandaar het take-awaygrapje. Ik heb dit boek echt vanuit mezelf en mijn leven gemaakt. Neem de Caesar Fried Chicken. Ik had alle ingrediënten in huis voor een caesarsalade, maar helemaal geen zin in een salade, dus dacht ik: wat als ik de kip nu bak? Wat kan ik dan met de andere ingrediënten doen? En sommige recepten zijn voor één persoon, ja, omdat ik vaak voor mij alleen kook. Het is makkelijker om een recept voor één te vermenigvuldigen naar een voor vier, maar het is moeilijker om een recept voor acht te verkleinen tot een portie voor één.”

Eten speelde altijd al een hoofdrol in haar leven. Toen ze nog op kantoor werkte, had ze zelfs een foto van een hamburger op het bureaublad van haar computer. “Mijn oma kookte fantastisch, maar als kind lustte ik haar Indische rijsttafel niet echt. Ik was een jaar of tien toen ik op vakantie in Frankrijk een elegante vrouw heel netjes een volledige forel zag opeten en plots wilde ik dat ook. Het leek me zo chic. Ik leerde Indisch koken van mijn oma, maar zij kookte op routine en de recepten waren een beetje wazig. Toen ik na haar dood voor het eerst zelf bapaobroodjes ging maken, wilde het niet echt lukken, tot een tante me vertelde dat oma altijd precies zestig gram deeg gebruikte. Vanaf dan lukte het wonderwel. Soms heb je consistentie nodig.”

In haar Instagrambio omschrijft ze haar fotografie als rockstar foodstyling, en zichzelf als antidieet. “In het boek verpak ik die boodschap iets zachter, maar toch. Diëten werken niet, veel voedselmythes kloppen niet en als je te veel focust op de vraag of iets gezond is of té pragmatisch eet, dan verlies je het plezier erin. Balans is belangrijk, maar of iets voedzaam is, is belangrijker dan hoeveel calorieën erin zitten. Dat is eigenlijk niet meer dan een holle term.”

Duurzaamheid zit wel nadrukkelijk in Nomnomnom. “Maar alweer op een realistische manier. Elk van ons roeit met de riemen die hij of zij heeft en niet ieders financiële situatie laat evenveel ecologische keuzes toe. Maar het gaat niet goed met de planeet, dus raad ik de lezers aan om te doen wat voor hen lukt. Sta bijvoorbeeld eens stil bij de omstandigheden van de mensen die je voedsel produceren. Als ik weet dat een merk zijn personeel slecht behandelt, smaken hun bliktomaten mij niet meer.” Ze at voor de covidcrisis weinig vlees, en er staan vlees- en kiprecepten in het boek, maar sinds november 2020 is ze min of meer vegetariër. “Dat vleesbedrijven hun mensen tijdens de coronacrisis in gevaarlijke omstandigheden lieten doorwerken, met veel besmettingen tot gevolg, is niet oké.”

Het voordeel van Dorothy’s recepten is dat ze zo smaakvol zijn dat je het vlees niet eens mist. Je moet naar de toko – een Aziatische supermarkt – want er staan heel wat Indische klassiekers in een nieuw jasje in het boek, maar ook chefs als Yotam Ottolenghi of Nigel Slater inspireren haar. “Van Slater heb ik veel geleerd, op het vlak van koken en van schrijven. Hij omschrijft alles heel tactiel, en is ook geruststellend. Hij vertelt dat het soms mis lijkt te gaan, maar toch goed zal komen. Daar hou ik wel van. Ik haal ook veel inspiratie online, en geniet van de interactie als ik zelf recepten of foto’s post. Weten dat je mensen blij maakt met je ideeën, is echt een plezier.” Maar ook al is ze zeer actief op sociale media, ze zal nooit een recept uitwerken omdat het er mooi uitziet. “Het moet altijd vooral lekker zijn.”