Wat doen chefs op zondag, als hun restaurant gesloten is? En wat schaft de pot in hun privékeuken? Ze herbronnen zich, vinden inspiratie, en dat doen ze elk op hun manier. Drie jonge talenten in hun zondagse doen.
De hyperactieve creatieveling: Paul Delrez, La Guinguette en Ville
Lange tijd vormden de zondagen voor Paul Delrez (31) een rustpauze in zijn hectische bestaan. Want de talentvolle jonge chef – met tattoos van een sardineblikje, een kreeft en een potje kaviaar op de armen – is ook een fervent feestvierder, getuige zijn Instagramaccount. De dag des Heren was voor hem dan ook hét moment om even te niksen en de batterijen op te laden. Tot de coronacrisis en de lockdowns dat ritme grondig verstoorden. “Mijn vrouw bleef volop aan het werk, maar ik viel stil”, legt hij uit. “Vrij snel begon ik op sociale media korte video’s te posten waarin ik uitleg hoe je stap voor stap een bepaald recept realiseert. Ik kreeg de smaak te pakken en creëerde nieuwe gerechten en recepten.”
En dat sloeg aan. Het aantal volgers nam toe en merken vroegen hem om samen te werken. “Dat was een geweldige stimulans. Ik werkte dag in dag uit. Het was voor mij een onverhoopte kans toen de horeca praktisch volledig stillag.” Maar na enkele maanden in deze helse spiraal gedraaid te hebben, besloot Delrez het rustiger aan te doen om zijn gezondheid te sparen en zijn vindingrijkheid niet uit te putten. Vandaag werkt hij alleen nog op zondag nieuwe gerechten uit, volgens een vast ritueel: ’s morgens boodschappen doen, ’s namiddags nadenken, ’s avonds eten met de familie. De hyperactieve dertiger, die onlangs getrouwd is en zijn leven verdeelt tussen Brussel en Alicante, besluit: “Mijn zondag is zowat een synthese van de dingen die ik graag doe: producten uitzoeken, recepten creëren en die delen met de mensen van wie ik houd.” Hiernaast vind je een van zijn creaties.
La Guinguette en Ville, Begijnhof 9, 1000 Brussel.
Recept: conchiglie met schelpdieren, zeesla, bottarga en limoen
De familieman: Martin Volkaerts, L’ Amandier
“Voor ik papa werd, werkte ik ook op zondag. Maar het stond vast dat ik hiermee zou stoppen zodra ik een kindje had”, vertelt Martin Volkaerts (30). In de restaurantwereld is die beslissing heel ingrijpend. De zondagservice is immers zeer vermoeiend, omdat de gasten vaak langer aan tafel blijven zitten.
Als zoon van restauranthouders weet de jonge chef maar al te goed welke opofferingen dit beroep vergt. Daarom reserveert hij voortaan de zevende dag voor zijn familie. “De dag begint met een wandeling met mijn vrouw en de twee kinderen in de omgeving van onze gemeente, Tangissart. Daarna gaan we eten in het restaurant van mijn vader, Les Tilleuls. Want ook als hij werkt, is dat een manier om de familiebanden aan te halen. Mijn zus en schoonbroer werken er ook. Het is dus een beetje een informele familiereünie.” Na het middagmaal volgt de jonge kok, die ook een tijd bij Noma in Kopenhagen werkte, het ritme van de kinderen en doet hij een middagdutje. In de late namiddag bereidt hij het avondeten voor. Een simpele maaltijd – kip, vleesbrood… – maar met liefde bereid. “Het is een uniek moment waarbij mijn dochtertje helpt koken. Zij is echt in de kookpot gevallen. Al is ze nog maar drie, ze eet als een volwassene.” Denkt de chef dan ook al aan de volgende dag? “Nee, zondag is een dag zonder telefoontjes, zonder contact met leveranciers en zelfs zonder te denken aan een of andere creatie. Het is voor mij echt een rustdag.”
L’ Amandier, 9 rue de Limalsart, 1332 Genval, amandier.be
Recept: zondagse kip
De sportieveling: Francesca Sterckx, Mistinguett
“Koken is mijn werk, ik doe het ontzettend graag, maar op zondag kook ik zo weinig mogelijk”, lacht Francesca Sterckx (32), die het vak leerde bij Wout Bru en Johan Segers, en nu in Mistinguett in Aarschot klassieke gerechten een moderne twist geeft. “Omdat ik er al een hele week intensief mee bezig ben en ook omdat ik thuis minder goed uitgerust ben dan in het restaurant. Zondag en maandag zijn voor mezelf en voor vrienden en familie. Ik probeer vijf à zes keer per week te sporten, ook al vraagt dat heel wat puzzelwerk in combinatie met een restaurant. Lopen, wandelen, bootcamp, spinning: ik wil fit en gezond blijven, want in een keuken moet je veel proeven. Ik heb beweging nodig voor lijf en hoofd, na een inspanning voel ik me opgelucht en als ik niet sport, word ik lastig. Af en toe denk ik zelfs na over recepten terwijl ik loop. (lacht)
Op zondagochtend ga ik dus lopen of wandelen, vaak met mijn hond Praline. Ik ben op dit moment aan het trainen voor de Hagelandse 101 in september. Dat is een langeafstandswandeling zoals de Dodentocht, die ik in 2019 stapte, maar dan één kilometer langer. Het wordt dit jaar nog maar voor de tweede keer georganiseerd en is iets heuvelachtiger dan de Dodentocht, en dus iets zwaarder. Maar de wandeling gaat door velden en bossen en is echt mooi.
Als ik al kook op zondag, houd ik het simpel. Zo maak ik graag iets na wat ik als kind vaak at in een lokaal café dat gerund werd door een Griekse man. Ik noem het een Kretenzische croque. De combinatie van de smeuïge kaas en de frisse, knapperige komkommer en ui is heerlijk. Misschien is het nostalgie van mijn kant, maar ook mijn vriend is enthousiast.” (lacht)
Mistinguett, Gasthuisstraat 19, 3200 Aarschot, mistinguett-aarschot.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
