De revival van (goed) fastfood, of hoe ons eten iets zegt over de wereld waarin we leven
Fastfood is dood, lang leve fastfood! De snelle hap is razend populair, maar de hedendaagse versie heeft weinig te maken met de plastieken bakjes en stinkende eettentjes die nu misschien nog in je hoofd opkomen. Waarom er op zoveel straathoeken nieuwe zaken openen en aan welke gerechten je je nog mag verwachten.
Haute dogs, frieten van een sterrenchef en super de luxe hamburgers: noem een snack die je als student op een ontiegelijk uur verorberde en er is vandaag een geĆ¼pdatete versie van. Wie een beetje mee is met wat er leeft in de culinaire wereld, kan niet meer om simpel comfort food heen.
Time is money
Waar het precies is gestart weet niemand en waar het zal eindigen al zeker niet, maar degelijk bereid ‘fastfood’ is hier en is here to stay. In navolging van hippe falafel- en hamburgertenten in wereldsteden als New York en Berlijn, kwamen de laatste jaren ook op Belgische bodem zaken als WĆ¼rst, Balls ’n Glory en Manhattn’s als paddenstoelen uit de grond. Een ding hebben ze alvast allemaal gemeen: als je wil, loop je er binnen en buiten binnen het halfuur.
Veeleisend? Dat hangt er maar van af hoe je het bekijkt: we willen simpel eten, maar eisen wel dat dat tot in de puntjes verzorgd is.
Daar stoppen de gelijkenissen echter niet. Al deze zaken ademen qua inrichting de efficiĆ«ntie van een doorsnee Quick of Mc Donalds, maar dan wel op zo’n manier dat je vermoedt dat ze bij de inrichting eenzelfde moodboard op Pinterest deelden. Strak en hip: de favoriete biotoop van wat marketeers omschrijven als ‘de millennial’.
Op maat van de millennial
Het is dan ook dankzij hen dat dit soort zaken hun opwachting maken. Want wie wil juist snel eten op elk moment van de dag, liefst voor een schappelijke prijs? Juist ja, mensen die laat thuiskomen doordat ze (al dan niet vrijwillig) werken volgens een flexibel uurrooster, of die hun honger willen wegwerken terwijl ze als lunchpauze op een verkeersluw moment naar het werk rijden. Eten gebeurt volgens het trendrapport van Weber Shandwick op steeds onregelmatigere uren en plaatsen, maar we vinden het wel nog steeds razend belangrijk. Sommige dagen kan je misschien genoegen nemen met een vooraf besmeerde boterham, andere dagen mag het gerust wat meer zijn. De vraag naar eten dat op elk moment van de dag klaarstaat en dat zich gemakkelijk laat transporteren, is groeiende.
Dat wil echter niet zeggen dat een bezoekje aan een willekeurige fastfoodketen tijdens de middag een standaard optie wordt. De tijden dat een snelle hap gelijk stond aan iets vet zonder al te veel smaak liggen ver achter ons. Een hamburger is dus niet langer een flapje onherkenbaar vlees op een sponsbroodje, met daartussen wat verlepte sla en een dot ketchup die veel weg heeft van tomatenpuree, maar wel een Ć©chte pistolet met een burger van een eigenzinnige vleeskeuze, krakend verse groenten van een boer om de hoek en een assortiment aan homemade sauzen. Veeleisend? Dat hangt er maar van af hoe je het bekijkt: we willen simpel eten, maar eisen wel dat dat tot in de puntjes verzorgd is.
Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ook heel wat sterrenchefs hun opwachting maken in het fastfoodcircuit. EƩn klassieker krijgt een kritische makeover en ziedaar: de gastronomische ervaring op microniveau est arrivƩe.
‘Doe maar met extra mayo’
Fastfood is dus snel, praktisch en een heerlijke verwennerij, maar zijn herwonnen populariteit heeft nog een andere oorsprong. Weinig thema’s werden de afgelopen jaren in allerlei media zo breed uitgesmeerd als gezond eten. In tijden van welvaartsziekten als diabetes en obesitas zoeken mensen naar tovermiddeltjes die een goede gezondheid moeten garanderen, een zoektocht die regelmatig vergeleken wordt met een nieuw soort religie.
Maar de tijden veranderen. We hebben de afgelopen zoveel ‘gezonde’ voedingshypes weten komen en gaan dat we het idee dat bepaalde soorten maaltijden gezonder zijn dan de andere allemaal een beetje beu geworden zijn. Wie dus nuchter genoeg is om te geloven dat gezondheid meer wil zeggen dan elke dag een handvol superfoods eten, heeft vandaag de keuze tussen de slogans ‘alles is okĆ©, zolang je het maar met mate eet’ en ‘een mens mag toch genieten?’. Voedsel is al ingewikkeld genoeg vandaag. Na de quinoa en courgettini willen we weer gerechten die we kennen, waar we een duidelijk referentiekader voor hebben. En die simpelweg likkebaardend lekker zijn, uiteraard.
Fastfood om te leren kennen
Taco’s
Mexico is het huidige internationale brandpunt van de culinaire vernieuwing en dat laat zich ook voelen op vlak van fastfood. Volgens geschiedkundigen is de oorsprong van de taco te vinden in de Mexicaanse zilvermijnen in de 18e eeuw. Daar draaiden de arbeiders een hoop buskruit in een vel papier en gebruikten die ’taco’ als explosief. Vandaag staat een met vlees of vis, groenten en salsa gevulde tortilla eerder garant voor een explosie van smaken.
De combinaties van ingrediĆ«nten worden vandaag almaar inventiever. Of klinken taco’s met chipotle-mayo, radijsjes, pico de gallo, kaas en huisgemaakte habanerosaus niet om van te smullen? Met taco’s kan je alle kanten uit, zolang je het bestek maar in de lade laat. Handen uit de mouwen en morsen maar.
Burgers
Door morele en ecologische bezwaren eet de gemiddelde Belg minder en minder vlees. Maar als we ervoor kiezen het wel te doen, kiezen we ook steeds vaker voor exclusieve soorten of net ondergewaardeerde stukken: afwisseling van spijs doet eten. We worden alleszins veel kritischer over ons vlees, maar als we het eten, genieten we er ook dubbel zo hard van. Dat is ongetwijfeld een van de redenen waarom hamburgerzaken maar blijven komen en succesvol blijven zijn, terwijl andere fastfoodzaken toch een snel verloop kunnen hebben. Van Manhattn’s in typisch Amerikaanse stijl tot de brede people pleaser Ellis Gourmet Burger: beide ketens blijven nieuwe vestigingen openen. Opmerkelijk is wel hoe ook vegetariĆ«rs steeds vaker verwelkomd worden met originele opties.
Club sandwich
Vergeet het smoske, de komende tijd zou de club sandwich wel eens lunchgerecht nummer een kunnen worden. Het geroosterd brood met stukjes kip, verse groenten, mayonaise en typische prikker erdoor is bezig aan een comeback. Jonge chefs experimenteren niet alleen met het beleg, maar ook met het brood zelf. We durven er dan ook veel op verwedden dat hier binnenkort ergens een artikel verschijnt over de eerste Club Sandwich only-bar van Belgiƫ.
Lees ook: Snack wordt chique hap: waarom topchefs zich op fastfood storten
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier