De kleur van worteltjes

Worteltjes mogen in onze ogen altijd lang en oranje zijn, toch bestaan ze in heel wat kleuren. Zes recepten.

Worteltjes mogen in onze ogen altijd lang en oranje zijn, toch bestaan ze in heel wat kleuren en vormen (bekijk de beeldreportage). Kleine, ronde worteltjes, de zogenaamde Parijse hebben een flinterdunne schil. Ze vooraf schillen hoeft niet. Vijfentwintig minuten koken in water en je wrijft de schil er zo af.

De verdienste van de klassieke oranje wortel uit Carentan is dat hij zeer regelmatige en niet te dikke wortels vormt. De witte uit KĆ¼ttingen, een zeer oude Zwitserse variĆ«teit, heeft een fijnere maak dan de klassieke oranje. De paarse wortel bekent vooral tijdens het koken kleur. Dan wordt het vruchtvlees wit en paars gemarmerd. Deze wortel is heel lekker bij vis.

De stompe gele wortel uit de Doubs smaakt erg zoet. Het is een mooie, dikke wortel die heel lang goed blijft. De decoratiefste is ongetwijfeld de purple haze , van binnen oranje, maar met een donkerpaarse schil. Het is een wortel die je rauw kunt eten, in flinterdunne schijfjes bijvoorbeeld, als een carpaccio.

De witte wortel is afkomstig uit Europa, maar de gele en paarse variƫteiten komen uit Aziƫ, meer bepaald uit Afghanistan. Rond het jaar 1100 werden ze door Arabische kooplui ingevoerd in Spanje. Pas rond 1500 geraakten witte, gele en paarse wortelen verspreid in heel Europa. De oranje wortel was echter in het jaar 500 al bekend in Constantinopel. De paarse werd rond 1300 in Italiƫ gekweekt en als nagerecht gegeten, op smaak gebracht met honing.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content