Brussels verbod op productie foie gras in de maak: ‘Ik hoop op een sneeuwbaleffect’

De eerste stappen zijn gezet voor een Brussels verbod op de productie van foie gras. De hoop op een verbod in heel België is groot bij de groene parlementsleden Annemie Maes (Groen) en Céline Delforge (Ecolo). “Het voederen van eenden en ganzen om hun lever te doen vervetten, is marteling,” klinkt het.

Een jaar geleden dienden de twee parlementsleden al een voorstel in om de productie van foie gras, waarbij ganzen en eenden met dwang gevoederd worden, te verbieden. Staatssecretaris voor dierenwelzijn Bianca Debaets (CD&V) neemt dat voorstel nu ter harte en zal het bespreken in de Commissie Leefmilieu.

Op dit moment zijn er geen foie gras-producenten in Brussel en als dit voorstel in een wet gegoten zou worden, zal dat ook zo blijven. “Zeker in tijden van een zich ontwikkelende stadslandbouw is dit belangrijk,” klinkt het bij Groen. Maar nog belangrijker is het symbolische aspect van de maatregel. “Ik hoop op een sneeuwbaleffect,” verklaart Annemie Maes. “Als je weet hoe wreedaardig de praktijk is, lijkt het mij consequent dat CD&V de kwestie ook op Vlaams niveau zal bespreken.”

Marteling

Foie gras ligt al langer onder vuur. Niet alleen voeren dierenverenigingen als Gaia al jaren een hevige strijd tegen de productie en verkoop ervan, ook steeds meer wetenschappelijke studies tonen aan hoe dieronvriendelijk de ‘vette lever’ geproduceerd wordt. Om die te verkrijgen, worden eenden en ganzen namelijk buitensporig vaak en veel gevoederd. Die praktijk zorgt voor een vertienvoudiging van de sterfte onder de gekweekte eenden. De dieren die de fase van dwangvoeding wel overleven, breken vaak botten tijdens dat proces, kunnen minder bewegen door hun overgewicht en krijgen via hun voeding niet de stoffen binnen die ze nodig hebben. “Het voederen van eenden en ganzen om hun lever te doen vervetten, is een soort marteling,” zegt Maes.

Er bestaat sinds 1998 al een Europese aanbeveling om een alternatief te zoeken voor het dwangvoederen van eenden en ganzen omdat “dwangvoederen, zoals het nu wordt beoefend, nadelig is voor het welzijn van de vogels”. Dat België nu pas de eerste stappen lijkt te zetten naar een verbod op de productie, is niet uitzonderlijk aldus Maes: “België is wel vaker een van de tragere landen om Europese richtlijnen om te zetten in wetgeving.” Interessant om weten is dat er wel degelijk al een Belgisch verbod bestaat op het dwangvoederen van dieren, maar dat er een uitzondering wordt gemaakt wanneer het gaat over gespecialiseerde kwekerijen.

Probleem verschuiven?

Stel dat het sneeuwbaleffect waar Maes op hoogt inderdaad in werking treedt en België de productie van foie gras zou verbieden: zullen Belgen die er verzot op zijn dan hun foie gras niet gewoon van ergens anders halen? Misschien wel van ergens waar minder regulering is en de productiemethoden nog erger zijn?

Maes is stellig van niet: “Er zijn al heel wat landen waarin er een verbod geldt op dwangvoederen van dieren en waar de productie van foie gras dus verdween. In die landen zien we ook een vermindering in consumptie: mensen beseffen na zo’n verbod hoe wreedaardig de praktijk is en hoeven dan geen foie gras meer.” Tijdens recepties van het Brussels parlement wordt al twee jaar geen foie gras meer geserveerd: “Er is niemand die dat mist.” Bovendien is er voor wie het kostje graag eet, volgens het parlementslid ook het plantaardige alternatief, faux gras.

Maes benadrukt overigens dat ze niet wil raken aan wat mensen eten. “Mensen mogen eten wat ze willen. Wij willen gewoon niet dat foie gras nog in ons land geproduceerd kan worden.”