Omdat zich parfumeren ook een beetje ontsnappen is, bedacht Jacques Cavallier-Belletrud een eerste reeks droomwolken voor Louis Vuitton. Zeven kostbare vrouwelijke parfums.
Dat is wat je geheimhouding noemt. Sinds de benoeming van Jacques Cavallier-Belletrud als meester-parfumeur bij Louis Vuitton op 2 januari 2012, heeft de komst of beter gezegd de terugkeer van parfum bij de Franse malletier veel fantasieën gevoed, tot groot vermaak van de betrokkene. “Ik stond erop dat niets zou uitlekken”, verklaart hij. “Als je zin en waarde wil geven aan wat je zegt, moet je schaars zijn. Voor iets afgewerkt is, moet je kunnen zwijgen.” Vandaag is de man echter welbespraakt. Voor de enkele uitgenodigde journalisten ontvouwt hij zijn visie op de parfumerie in de 21e eeuw. “Onze ambitie was gewoon om iets anders op de parfummarkt te brengen, zonder arrogantie en zonder te negeren wat er bestaat”, zegt de zoon en kleinzoon van parfumeurs. “Het is belangrijk deel uit te maken van de wereld waarin je leeft, maar ook van een alternatief te verschaffen.”
Om leven te geven aan de nu eens bloem-, dan weer leer- of muskusachtige composities, heeft de neus gedurende maanden de wereld afgereisd op zoek naar de mooiste grondstoffen. Een deel vond hij in Grasse, zijn eigen streek die hem na aan het hart ligt. Wanneer je hem vraagt of hij lang getwijfeld heeft om zijn job als directeur van de splinternieuwe onderzoeksafdeling voor natuurlijke grondstoffen bij Firmenich op te geven, is zijn antwoord onherroepelijk. “Ik zou zot zijn om te weigeren. Ook al voelde ik me daar uiterst goed en had ik er met veel plezier kunnen blijven, een ontwerper moet nieuwe uitdagingen kunnen aannemen. Comfort is goed, veel comfort is beter, maar nieuwe creatieve gebieden verkennen blijft de enige zoektocht die echt telt.”
VRIJHEID
“Toen ik hier aankwam, wist ik niet dat ze me carte blanche zouden geven. Tot vandaag voel ik me vereerd dat ze mij gekozen hebben om die eerste parfums te ontwerpen, een collectie bovendien, zonder enige beperking noch in de tijd noch in de kosten van de gebruikte grondstoffen. Die totale vrijheid heeft mij eerder gemotiveerd dan overmand. Toen ik hier en daar vertelde dat het project pas uitkwam wanneer ik klaar zou zijn, wilde niemand geloven dat ik die tijd zou krijgen en toch was het zo.”
TOEKOMST
“Van het allereerste parfum dat het huis in 1927 lanceerde, blijven enkel nog de flesjes over en enkele dagrapporten van de winkel in de rue des Capucines in Parijs. We weten ook dat amper vijfhonderd flacons van Heures d’Absence geproduceerd werden. Ik heb er zelfs geen druppel van kunnen bemachtigen om te weten hoe het rook. In plaats van mij te beangstigen, heeft dat mij juist meer vrijheid geboden, want een parfum dat je in de jaren dertig kon maken is niet noodzakelijk wat vrouwen vandaag willen.”
GETAL
“Het idee om meteen een collectie vrouwenparfums uit te brengen lag vrij snel voor de hand. Je moet geen bijzondere symboliek zoeken achter het getal zeven, vijf zou een beetje mager geweest zijn, meer was te veel geweest – maar tot die conclusie zijn ze pas vorig jaar gekomen. Daarvoor had ik zo’n negentig voorstellen gemaakt en we hebben enkel de sterkste behouden. In het gamma zijn sommige parfums expressiever dan andere, ook hun namen vertalen de intenties die we eraan wilden geven.”
VROUWELIJK
“Het was voor mij evident: de parfums moesten vrouwelijk zijn. Vrouwen aanspreken leek me belangrijk. Ik houd van het idee van de universaliteit van de vrouwelijkheid: waar ze ook leven, vrouwen delen onuitsprekelijke gemeenschappelijke waarden die overigens niet altijd gemakkelijk te begrijpen zijn voor mannen, het is misschien omdat ik vader van twee dochters ben dat ik daarvan overtuigd ben.”
LEER
“Ik wist dat we een leren noot moesten hebben, markant en niet anekdotisch. Leer is complex, frustrerend zelfs, want de compositie ervan vraagt om grondstoffen die wegens de wetgeving stilaan verdwijnen. Ik ben dus begonnen met een inventaris op te stellen van al wat ik ter beschikking had en mijn besluit was onherroepelijk: het was niet genoeg om olfactief te vertalen wat je ervaart wanneer je wat ze bij Louis Vuitton de fleur de cuir noemen ruikt. Ik ben teruggegaan naar de ververij van Roux om lapjes leer te verzamelen die normaal gezien vernietigd worden. Hier, in Grasse, heb ik distillatieprobeersels ondernomen tot ik een uitzonderlijk, fris, dynamisch, proper leer bereikte dat op de huid houdt zonder vervelend of lastig te worden.”
BODEM
“Ik ben er altijd al van overtuigd geweest dat natuurlijke grondstoffen, die van de streek van Grasse in het bijzonder, nog het een en ander te vertellen hebben. De roos of de jasmijn, veel parfumeurs praten erover, maar weinig gebruiken er echt. Deze uitzonderlijke bloemen terug onder de aandacht brengen kon enkel door nieuwe extractietechnieken te ontwikkelen. Innovatie maakt deel uit van het DNA van Louis Vuitton, van het mijne ook trouwens, want ik vind dat de wetenschap van het parfum vooruithelpen complementair is aan de creatie zelf. Hier in Grasse willen steeds meer jongeren bloemen grootbrengen – ik verkies dat woord boven kweken. Ik moedig ze aan, al blijf ik voorzichtig, want in de bloementeelt moet je serieus en verstandig zijn. Maar ik houd van het idee dat er zich een netwerk ontwikkelt waar je zowel Constant Viale treft – een bloemenpoëet die 78 jaar oud is – als producenten van twintig. Het zijn zij die de toekomst van de streek schetsen.”
FLACON
“Voor de flacon konden we gelukkig werken met Marc Newson, een expert in de eenvoud. Hier durfde hij de uitdaging van absolute zuiverheid aan. Ik krijg er maar niet genoeg van de flacon telkens opnieuw te laten zien. Er zijn formaten voor alle gebruik, van de travel spray tot de 200 ml: ik heb trouwens een heel bijzondere voorliefde voor de doos met miniaturen van alle parfums. Ik houd ook van het idee dat het object bedacht is om lang mee te gaan, want de flacons zijn navulbaar. In luttele seconden zijn ze gevuld zonder dat je in contact komt met het parfum, dankzij het werktuig dat speciaal voor deze flacons ontworpen werd. In alle boetieks van Louis Vuitton zullen de klanten een parfumfontein vinden, een soort knipoog naar de Fontaines Parfumées van Grasse waar je ooit je flessen aan de bron kon vullen. Het is hier dat mijn creatief atelier gevestigd is, in het midden van een tuin met 350 soorten planten.”
Mooie Léa
Dit voorjaar stond ze al aan de zijde van artistiek directeur Nicolas Ghesquière tijdens een campagne voor Louis Vuittons Monogram-ledercollectie, en vanaf nu is Léa Seydoux ook het gezicht van Louis Vuittons allereerste parfum. Een uitgelezen moment voor de Française, want op 21 september komt een film met haar in de zalen,It’s Only the End of the World, een Canadees-Franse film, geschreven en geregisseerd door Xavier Dolan die hoge ogen gooide in Cannes afgelopen mei. Deze Franse bondgirl is echter niet aan haar proefstuk toe, ze schitterde ook als muze van MiuMiu en Prada Candy.
De ronde parfums van Louis Vuitton
– Rose des vents. Een duik in een veld centifolia-rozen.
– Turbulences. Een hommage aan de tuberoos, de meest bedwelmende bloem in het orgel van de parfumeur.
– Dans la peau. Een infusie van leer die de hals tatoeëert met een onzichtbare maar onuitwisbare inkt.
– Apogée. Een akkoord van muskusachtige meiklokjes, gevierd door jasmijn, roos en magnolia.
– Contre moi. Een soepele en vlezige vanille met accenten van kokos die niets van een snoepje heeft.
– Matière noire. Een ode aan het agarhout uit Laos, het meest kostbare
hout in de parfumerie met een zwart dierlijk kantje.
– Mille feux. Een heldere streling, de sensualiteit van leer mengt zich met het amper zoete vruchtvlees van een framboos.
Beschikbaar vanaf 1 september in de Louis Vuitton boetiek in Brussel. 200 euro voor de flacon van 100 ml, 300 euro voor die van 200 ml, 200 euro voor de collectie van zeven miniaturen van 10 ml en 200 euro voor de ’travel spray’ en zijn vier vullingen van 7,5 ml.
(Door Isabelle Willot – Bewerking Delphine Stefens)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
