‘Vroeger ergerde ik mij aan de neergang van moedertaal en schoeisel, maar dat heb ik opgegeven’

‘Waarom zou je ontspannen als je evengoed kunt chillen, of naar iets kijken als je het ook kunt checken?’ Columnist Jean-Paul Mulders heeft het verzet opgegeven.

De zon schijnt en ik loop naar de krantenwinkel om een bon voor een gratis tote bag te verzilveren. Tote bag is zo’n woord dat meer belooft dan het waarmaakt. Toen ik het voor het eerst hoorde, moest ik denken aan op uw tote krijgen. In West-Vlaanderen is tot(t)en ook tongzoenen. Daarmee heeft een tote bag niets te maken.

Vroeger ergerde ik mij aan de neergang van moedertaal en schoeisel, maar dat heb ik opgegeven.

To tote betekent gewoon ‘dragen’, maar in het Engels klinkt alles fancier. Waarom zou je ontspannen als je evengoed kunt chillen, of naar iets kijken als je het ook kunt checken? Vroeger ergerde ik mij aan de neergang van moedertaal en schoeisel, maar dat verzet heb ik opgegeven. Ik betaal nu met Payconiq en sluip rond op witte sneakers. Soms stoort mij het logo van Burger King langs de snelweg. Ik voel dan heimwee naar handgesneden frieten van mijn tante Paula. Vaker rol ik voort in de stuwing der tijden. Ik doe mijn best om gedwee met een mondmasker te fietsen en gouverneur Berx een mens van goede wil te vinden.

Van goede wil, ongetwijfeld, waren ook de schachtentemmers van de jolige club die Reuzegom genoemd wordt. Die naam heeft niets te maken met overmaatse kantoorartikelen. De -gom is Germaans voor ‘man’, zoals dat voor de rest alleen nog voorkomt in bruidegom. In een oud Vlaams liedje worden reuzen aldus bezongen: Al die daer zeidt: ‘de Reus die kom’! / Zy liegen daer om / Keere weêrom, Reusken, Reusken / Keere weêrom / Reuzegom!

Mijn maag keert om van lui die pap maken van levende muizen en varkens Dettol doen drinken.

Ik laat mij er niet snel toe verlokken om mee te huilen met de wolven in het bos. Maar mijn maag keert om van lui die pap maken van levende muizen en varkens Dettol doen drinken. Ik praat daarover met Heidi, de dierenarts die de vaccins van mijn kater komt vernieuwen. ‘Breek mij de bek niet open’, zegt zij. Normaal is zij een opgewekte verschijning, maar nu blijkt zij er wat door te zitten. Voor zij op huisbezoek kwam, werd in haar praktijk een kat binnengebracht. Die was met benzine overgoten en in brand gestoken. Volgens Heidi gebeuren zulke dingen steeds vaker. ‘Nog een trend: als je kat heeft gejongd, hou je een kitten maar de moeder zet je ergens uit de wagen. Zo heb je altijd het plezier van nieuwe katjes.’

Ze scheurt zuchtend de verpakking open van een spuitje. ‘De waarden waarmee wij zijn opgevoed – noem het trouw, respect of empathie – verdwijnen zienderogen. Ik ken een kerel die zijn hond heeft weggedaan omdat die niet paste bij de nieuwe sofa. En als je daar iets van durft zeggen, moet je nog uitkijken dat je niet op je tote krijgt. Ik ben al twee keer bijna het ziekenhuis in geslagen.’

Tot overmaat van ramp krijgt zij een jaap van mijn zeven kilo zware kater, die zich ter plekke uit als antivaxer. Zij kan er gelukkig om lachen en vertrekt opgewekter. Ik zie druppels bloed die op haar hagelwitte bloes gestold zijn.

In de keuken pak ik druiven uit de koelkast en denk aan de woorden van een man die al een eeuwigheid dood is. ‘In each human heart are a tiger, a pig, an ass and a nightingale’, vond hij. ‘Diversity of character is due to their unequal activity.’

De zon schijnt nog steeds. Ik lees de krant en maak taartdiagrammen van varkens en nachtegalen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content