Sportjournaliste Hilde Van Malderen: ‘In mijn ogen heeft de heisa Eddy Demarez genoeg gestraft’
Sporza-journalist Eddy Demarez maakt na afloop van een live-uitzending denigrerende opmerkingen over de vermeende geaardheid en het uiterlijk van de Belgian Cats. De VRT zet hem op non-actief en kondigt een traject over inclusie en integriteit aan voor de hele sportredactie.
Communicatieadviseur en journaliste Hilde Van Malderen (42) was van 2004 tot 2016 sportverslaggeefster voor onder meer Het Laatste Nieuws en VTM.
‘Mijn eerste reactie was er allerminst een van verbazing – ik weet hoe het er in het mannenbastion van de sportjournalistiek aan toegaat. Toen ik er als vijfentwintigjarige in stapte, wist ik niet wat ik hoorde. Over sportvrouwen, maar ook over mezelf. Mijn kleding, mijn gewicht, de kleur van mijn ondergoed, mijn expertise, hoe ik aan interviews en informatie kwam, waar ik zogezegd met voetballer X of Y gezeten had: ik hoorde de gekste verhalen. Zeker in het begin liep ik op eieren om geen commentaar uit te lokken. Ik was sportjournaliste geworden met het idee dat ik alles kon doen wat mijn mannelijke collega’s deden, maar dat was een misrekening.
De laatste jaren raakten het seksisme en het machogedrag van sommige, vaak oudere collega’s me niet meer. Dat vind ik best erg, want dat betekent dat ik eraan gewend raakte. Toch maakte dat het niet ineens legitiem, want zulk gedrag kan wel andere vrouwen kwetsen, zeker als ze wat jonger zijn. Ook nu hoorde je soms dat de speelsters zich niet zo druk moesten maken, dat het maar om cafépraat ging. Alsof het niet problematisch is dat een journalist zo laatdunkend kijkt naar sportvrouwen wier prestaties hij neutraal zou moeten verslaan.
In mijn ogen heeft de heisa Demarez genoeg gestraft. Hem ontslaan of levenslang brandmerken zou de zaak ook niet vooruithelpen, want wat telt is het bredere plaatje: wat loopt er fout in de sportjournalistiek en wat kunnen we eraan doen? Een goede zaak is alvast dat ook het grote publiek nu op de hoogte is van het probleem. Toen ik het in 2014 over seksisme had in mijn boek Speelgoed, noemden sommige collega’s me net geen nestbevuiler, nu erkent zowat iedereen dat sportredacties moeten veranderen. Toch zal dat een werk van lange adem worden. Mannen schrijven sinds mensenheugenis de regels in de sportjournalistiek en ondervinden zelf geen last van het probleem, zonder een beter genderevenwicht wordt een echte mentaliteitswijziging dus moeilijk. Dat de chefs niet beweren dat ze geen vrouwelijke sportjournalisten vinden: in de opleidingen zitten genoeg straffe kandidaten klaar.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier