Spencer Tunick belooft riddertaferelen en kussengevecht in Gaasbeek
“Het mag er best ludiek aan toegaan. Ik wil helemaal over the top gaan”, blikt Tunick vooruit op zijn nieuwste werk in Gaasbeek.
Dit weekend realiseert Spencer Tunick zijn nieuwste werk in en rond het Kasteel van Gaasbeek. Knack Weekend-redacteur Wim Denolf neemt deel aan de installatie en vroeg de Amerikaan naar zijn plannen.
Exacte cijfers wil museumdirecteur Luc Vanackere enkel off the record geven: “Het gaat niet om de aantallen, maar om aandacht te genereren voor uniek erfgoed in de rand van Brussel. Meestal zijn het de steden die alle aandacht opeisen.” Als ook maar de helft van de ingeschreven deelnemers opdaagt, zoals doorgaans het geval is, dan staan in de nacht van vrijdag op zaterdag echter files rond het Kasteel van Gaasbeek. Met de hulp van talloze figuranten zal de Amerikaanse installatiekunstenaar Spencer Tunick er bij zonsondergang zijn jongste werk realiseren.
Tunick staat bekend om zijn foto’s van naakte mensenmassa’s op ongewone locaties. Die brachten de New Yorker van Joodse afkomst reeds naar alle uithoeken van de wereld. In Gaasbeek gaat het om zijn derde “Belgische” project, nadat Tunick in 2005 al Brugge aandeed. In het kader van Corpus 05 fotografeerde de kunstenaar toen een 2000-tal mannen en vrouwen, onder meer in de Stadsschouwburg (“een grote bruidstaart van lichamen”) en in bootjes op de Brugse Reien. Zestig deelnemers lieten zich ook een huid van Belgische chocolade opsmeren. Minder dan een jaar later keerde Tunick terug naar Brugge voor een nieuwe reeks foto’s.
Slaapwandelaars
Zijn project in het Kasteel van Gaasbeek, dat Tunick zelf contacteerde, past binnen de herfsttentoonstelling Sleeping Beauties, rond hedendaagse kunstenaars die zich door slapen en dromen laten inspireren. “Het kasteel is zelf een schone slaapster”, zegt Vanackere. “Die metafoor trekken we door naar de ganse tentoonstelling.”
Tunick was naar eigen zeggen snel overtuigd: “Ik werk altijd op uren dat andere mensen in hun bed liggen te slapen. Gelukkig kan ik dan beroep doen op de slaapwandelaars. Achteraf zeggen mensen trouwens dat de installatie aanvoelde als een droom.”
Van de massale belangstelling kijkt de kunstenaar al niet meer op. Voor de talrijke buitenlandse deelnemers – groupies, zo u wil – moeten dit weekend zelfs een bus en carpoolchauffeurs ingezet worden. “Blijkbaar maak ik iets los in mensen”, zegt Tunick. “Hoe vaak krijg je de kans om deel te nemen aan een kunstproject en achteraf het resultaat te ontvangen? Dat cadeau geef ik hen graag: zo is er sprake van een echte uitwisseling.”
Vrijhaven
Het kasteelpark wordt voor de gelegenheid afgesloten om voyeurs op afstand te houden. “Helaas benadrukt men altijd het naaktaspect”, zegt Vanackere. “Dat is bijkomstig. Een installatie van Tunick is vooral een sociaal gebeuren: mensen willen samen iets creëren dat hun inviduele persoontje overstijgt. Sommige omwonenden spreken er nu al schande van, maar op het internet zien mensen veel ergere dingen.”
Naakt in een publieke omgeving wekt nog steeds weerstand op, beaamt Tunick. Soms ook gerechtelijke inmenging: “Daarom werk ik al twaalf jaar niet meer in New York. Ik ben er minstens vijf keer gearresteerd. Gelukkig redde de kunstgemeenschap me uit hun handen en kreeg ik steeds meer aanvragen uit het buitenland.
Europa is in die zin mijn vrijhaven, al blijft mijn werk wel heftige reacties uitlokken. Met de mediabelangstelling ben ik alleen maar blij. Het is de enige manier om iedereen te bereiken – ook gezinnen die nooit een museum bezoeken. Die pikken het gebeuren en de discussie errond gewoon mee in het journaal.”
Kussengevecht
Bij een werkbezoek aan Gaasbeek in mei selecteerde Tunick in de vroege ochtenduren vijf opnameplekken, waaronder drie locaties in de kasteeltuin. Zo zal voor het kasteel een massascène geënsceneerd worden, terwijl Tunick voor een andere foto op een spiegeleffect in de lokale vijver rekent. Tientallen ridderzwaarden en molensteenkragen moeten de kasteelomgeving benadrukken, terwijl Tunick ook een gigantisch kussengevecht plant. “Het mag er best ludiek aan toegaan. Ik wil helemaal over the top gaan.”
Bij het afscheid vraagt Tunick me nog om cafétips in het Brusselse. Om deelnemers te ronselen of om te slaapwandelen, dat laat hij in het midden.
Wim Denolf
Lees hier vanaf zaterdag ook het verslag van Wim Denolf.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier