Rebel Wilson en het probleem van celebrity plus size-kledinglijnen

© REUTERS/Luke MacGregor

Rebel Wilson stelde vorige week haar nieuwe plus size-collectie voor. Zij is niet de eerste celeb die mode met een maatje meer een hart onder de riem steekt. Maar is dit wel de juiste formule om grotere maten effectief in de winkels te krijgen?

Actrice Rebel Wilson deed afgelopen week haar kledingcollectie uit de doeken. De stukken verschijnen bij Torrid, een keten die de plus size-trends op de voet te volgen. Positief, want vrouwen met een maatje meer moeten op gebied van mode nog te vaak de knoop doorhakken tussen een eigen versie van ‘pest of cholera’: bloemetjesmotief of tijgerprint, oubollig of infantiel, vormloos of net nauwsluitend.

Rebel Wilson heeft zich naar eigen zeggen om begrijpelijke redenen nooit thuis gevoeld in de plus size wereld: ‘Ik vond nooit merken die coole dingen maakten van goede kwaliteit die toch betaalbaar zijn. Het is pas de laatste jaren dat ik daar verandering in zie.’ En er is inderdaad verandering op komst. Toen Modcloth in 2014 een intussen heel populaire plus size-collectie op poten zette, onderzocht het merk het gedrag van de doelgroepshoppers met onderzoeksbureau Paradigm Sample. Uit een enquête met meer dan 1500 Amerikaanse vrouwen tussen 18 en 44 jaar oud bleek dat 80% van hen meer geld zou uitgeven aan outfits als ze flatterende kledij zouden vinden.

Rolmodellen

Klant is koning, of in dit geval de portefeuille van die klant. Dat beaamt ook model Tess Holliday aan NPR: ‘We willen meer opties en we willen ons lichaamstype vertegenwoordigd zien in de media. Ik denk dat het dom zou zijn voor grote ontwerpers om niet te denken aan de plus size-consument, want wij hebben ook geld om uit te geven.’ De frank van de winkels is intussen gevallen en ze nemen het geld gretig aan. In 2014 haalden ongeveer 6000 winkels samen meer dan 9 miljard dollar winst binnen aan plus size-kledij voor vrouwen, zo leert een Amerikaanse studie van IBIS World ons.

Kledinglijnen maken dan ook massaal een inhaalbeweging en lopen elkaar bijna omver om een rolmodel voor hun campagne aan te voeren. Onder meer actrice Melissa McCarthy, zangeres Meghan Trainor en model Tess Holliday brachten brengen met eigen collecties mee de plus-size beweging op gang. Zelfs The Gossip-frontvrouw Beth Ditto, die eerder al een eigen collectie bij Evans uitbracht, stal eerder dit jaar de show in een nieuwe jurk van Marc Jacobs.

Tess Holliday is één van de vrouwen die ijvert voor meer plus size in mode: 'Ik denk dat het dom zou zijn voor grote ontwerpers om niet te denken aan de plus size-consument, want wij hebben ook geld om uit te geven.'
Tess Holliday is één van de vrouwen die ijvert voor meer plus size in mode: ‘Ik denk dat het dom zou zijn voor grote ontwerpers om niet te denken aan de plus size-consument, want wij hebben ook geld om uit te geven.’© Instagram

Matendiscriminatie

Toch schort er nog iets aan de formule. Blijkbaar hebben we de nieuwsbrief gemist die zegt dat mensen met een maatje meer slechts twee keuzes hebben: ofwel gaan ze door het leven als iets wat je gewoonlijk enkel op de doorsnee festivalcamping tegenkomt (lees: tenten), ofwel wachten ze tot een buitenproportie beroemdheid een eigen lijn lanceert.

Bovendien lopen mainstream handelaars hopeloos achter op die positieve beweging. Iedereen die er goed uit wil zien en bereid is een beetje moeite te doen, kan natuurlijk kledij vinden die voldoet aan al deze eisen. Het is een kwestie van slim shoppen, weten waar je moet zijn. Dat is voor iedereen zo: maatje meer, minder of middenin. Maar als je een vrouw bent van een bepaalde maat is kledijshoppen nog vaak een heel karwei.

Veel bekende merken die een plus size-collectie aanbieden, verkopen die kledij enkel in een heel beperkte selectie locaties. In België moet je bijvoorbeeld al een tripje naar Brugge plannen voor de mooie Inspire-lijn en ook de plus-collectie van H&M, die vroeger een heel prominente plek had in de Gentse Veldstraatshop, is vakkundig naar de achtergrond gepropt. Het aanbod is veelal letterlijk breder online dan in de winkels zelf. Dat is een vorm van maatdiscriminatie waarbij vollere vrouwen letterlijk uit de winkels worden verbannen.

Uithangborden

En terwijl de modewereld zich steeds meer bekommert over duurzame, ecologische en eerlijke ontwerpen, is het voor mensen met een maatje meer nog vaak simpelweg een kwestie van: ‘Zal het wel passen?’ Want wie heeft er in godsnaam tijd om zich iets aan te trekken van hongerlonen, erbarmelijke werkomstandigheden en gore angora als je überhaupt niets hebt om aan te trekken? Een schoon geweten of een schone blouse, het ene zou het andere niet mogen uitsluiten.

Het is zeker optimistisch in te schatten dat de plus size-modewereld tegenwoordig in kinderschoentjes over de catwalk stompt. Ze geven aandacht aan de problemen die vrouwen met een maatje meer hebben als ze gaan shoppen. Maar er zijn nog een aantal belangrijke werkpunten die niet zomaar op te lossen zijn met enkele inspirerende uithangborden. Plus size fashion moet meer om het lijf hebben dan onethische tentzeilen met baggere boothalzen ergens op een webshop of in selecte speciaalzaken. Hoewel we als maatschappij met mondjesmaat leren aanvaarden dat iemand die dikker is daarom niet noodzakelijk onaantrekkelijk voor de dag willen komen, is de respons van de industrie nog te traag om hun eigen voorgeschoven rolmodellen bij te benen. (AW)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content