Het verhaal, gebaseerd op het jeugdboek Nooit gaat dit over van André Sollie is simpel. De introverte jongen Pim, zoon van de uithuizige accordeoniste Yvette, beleeft zijn eerste liefdesrelatie met de stoere buurjongen Gino. Voor die laatste is het gestoei in een tent op het strand blijkbaar een voorbijgaande fase, wat Pim het nodige hartzeer bezorgt. Maar de dood van Gino’s moeder (Katelijne Damen lijkt wel een abonnement op sterfscènes te hebben) geeft een nieuwe wending aan het leven van de adolescenten.
De kortfilms Kampvuur en Matroos van regisseur Bavo Defurne hadden bij ingewijden hoge verwachtingen voor zijn langspeeldebuut gekweekt. En Noordzee, Texas is ontegensprekelijk een zeer persoonlijke film, met prachtige beelden van zee en strand. Er wordt ook sterk geacteerd, de jonge Jelle Florizoone, danser van opleiding, is bijzonder overtuigend als de dromerige Pim. Maar bij het premièrepubliek kon niet iedereen zich vinden in de wat artificiële, bewust gestileerde acteerstijl van de cast en het keurige Algemeen Nederlands dat ze hanteren. Die taal is symptomatisch voor de kneuterige tijdsgeest die gesuggereerd wordt en sluit aan bij die van Tony Corsari en buitenlandcorrespondent Roger Simons die op de achtergrond te horen zijn, maar ze ligt bepaald niet soepel in het oor. Sommigen hadden het ook moeilijk met het wat geforceerde happy end van een film die ondanks het homo-erotisch thema de allures heeft van een oubollig jeugdfeuilleton. Geen wonder dat nogal wat BV’s zich na de vertoning snel uit de voeten maakten. Nooit gemakkelijk om voor de camera eerlijke commentaar te geven op een film die duidelijk met veel liefde en zorg gemaakt is, maar toch vooral op esthetisch vlak kan boeien.
Linda Asselberghs. Noordzee, Texas van Bavo Defurne met Jelle Florizoone, Mathias Vergels, Eva Van der Gucht, Luk Wijns en Katelijne Damen. Vanaf 16 maart, info www.noordzeetexas.be
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier