Dit jaar koos de jury unaniem voor De getuigen van Rudy Soetewey over een boekhouder die een oude man ziet afranselen door een stel hooligans en achteraf heen en weer geslingerd wordt tussen burgerzin en eigenbelang, tussen moed en lafheid. Straf en vol onverwachte wendingen; als lezer vraag je je onvermijdelijk af hoe je zelf gereageerd zou hebben. Voor Soetewey was het z’n vierde nominatie voor de Poirotprijs; geen wonder dat de man zichtbaar verguld was met de bekroning.
Uit meer dan 50 inzendingen – de Vlaamse misdaadschrijverij floreert als nooit tevoren – koos de jury verder nog voor De blik van Koen Vermeiren, Bastille van Roger Schoemans, Getekend van Ludo Schildermans en Zomer zonder slaap van Bram Dehouck, die meteen ook de publieksprijs in de wacht sleepte.
Eregaste dit jaar was Esther Verhoef van wie de psychologische thrillers bij onze Noorderburen vlot in 200.000 exemplaren over de toonbank gaan. Bijzonder charmante verschijning ook, die Esther, en sympathiek op de koop toe.
Spannende debatten Van het goedgevulde thrillerprogramma scoorden vooral de crime scene investigation, de misdaad- en theaterwandeling en het familiespeurspel bijzonder goed. En ook de schrijfworkshop was volgeboekt: nog meer Vlaamse thrillers in het verschiet dus!
Van het superflikkendebat herinner ik me vooral de uitspraak van Glenn Audenaert dat de jacht op de crimineel de meest opwindende is van allemaal. En dat de klassieke whodunit eigenlijk achterhaald is; met de moderne informatienetwerken is de politie steeds vaker van tevoren op de hoogte van misdadige plannen.
Bij het assisendebat ging het er bijwijlen pittig aan toe, vooral door de tussenkomsten van gerechtsjournalist Gust Verwerft. Maar Sven Mary, Katrien Van der Straeten en Joris Vercraeye waren het er roerend over eens dat een assisenzaak pleiten voor een advocaat zonder meer de kers op de taart is.
Tussen woord en beeld Fragmenten uit The silence of the lambs, The elephant man, The long goodbye en Seven illustreerden dan weer de verscheidenheid aan films die Vlaamse thrillerschrijvers beïnvloeden.
Van Paul Piedfort, hoofdscenarist van Aspe kwamen we te weten hoezeer een aflevering van het feuilleton soms verschilt van het oorspronkelijke idee. De eerste van een nieuwe reeks Aspes was alvast een prima smaakmaker.
Thrillerliefhebbers en hun medeplichtigen kwamen op de tweede aflevering van Poirot in Bruges ongetwijfeld volop aan hun trekken. Alleen de timing op de eerste hete zondag na een regenperiode was minder fortuinlijk.
Linda Asselbergs
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier