Eerste hulp bij ontrouw: ‘Hoe zwaar het ook is, leg alle kaarten op tafel’

Als je de brokken wil lijmen na ontrouw moet je eerlijk communiceren vinden Kaat Bollen en Lore Eerlings © Getty
Vrije Tribune
Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

Kaat Bollen en Lore Eerlings schreven samen het boek ‘Eerste hulp bij ontrouw’. Wij mogen het hoofdstuk ‘liefde is een kaartspel’ met jullie delen. In dit deel leggen Kaat en Lore uit waarom je maar best eerlijk bent over overspel. Op lange termijn heb je hier als koppel het meest aan.

Kaat Bollen (36) en Lore Eerlings (35) hebben al jaren samen een praktijk voor relatietherapie. Omdat er nood was aan een protocol bij ontrouw, schreven ze een stappenplan neer om aan de slag te gaan met hun cliënten. Dat protocol verschijnt nu ook in boekvorm onder de titel ‘Eerste hulp bij ontrouw.’

Er rust nog veel taboe op bedrog. Nochtans komt het heel vaak voor. Volgens Sensoa zou vreemdgaan bij 20 à 25 procent van de Vlaamse koppels voorvallen. ‘We lijken te leven in een tijd waarin alles open en vrij besproken kan worden. Geen seksueel standje is te raar, geen relatievorm te bijzonder. Maar toch, over ontrouw wordt zelden gesproken. Het taboe blijft in de meeste westerse landen bestaan. Al is er één taboe dat nog groter lijkt te zijn: je partner die ontrouw geweest is, vergeven’, aldus de auteurs.

Kaat Bollen en Lore Eerlings schreven samen ‘Eerste hulp bij ontrouw’

Liefde is een kaartspel

De bom is net gebarsten, jullie relatie ligt in gruzelementen op de grond. Misschien willen jullie op een zeker moment deze gruzelementen terug bij elkaar harken en samen met nieuwe inzichten en vaardigheden tot een nieuwe relatie boetseren. Misschien weet één van jullie (of jullie allebei) nog niet of dat wel de bedoeling is. Hoe jullie er ook tegenover staan, we kunnen pas uitvissen of er nog iets te redden valt als alle kaarten op tafelliggen.

Je kan niet in je partner zijn/haar plaats bepalen dat de details er niet toe doen.

We weten dat niet alle ontrouwexperten dezelfde mening hebben: sommige hanteren het principe ‘Wat niet weet, wat niet deert’. Meestal is dat om de bedrogen partner te sparen en niet bloot te stellen aan te veel pijnlijke details. We begrijpen die redenering en vroeger waren we ze ook aangedaan. Onze jarenlange praktijkervaring leerde ons echter iets anders.

Yvette en Ronaldo waren 23 jaar samen en sinds zes maanden waren de drie kinderen uit huis. En omdat Ronaldo sinds drie jaar een nieuwe job had, leek het leven hen toe te lachen. Tot Yvette ineens een telefoontje van het ziekenhuis kreeg: Ronaldo had een accident gehad op weg naar huis en lag op intensieve zorgen. Yvette spoedde zich naar het ziekenhuis, waar ze aan het bed van Ronaldo een andere vrouw aantrof. Bleek dat Ronaldo al vijf jaar een buitenechtelijke relatie had en helemaal geen nieuwe job. In de plaats daarvan ging hij al drie jaar overdag naar zijn minnares en betaalde hij zichzelf een ‘loon’ uit van de spaarrekening die hij met Yvette had.

Lisa en Marco kwamen vier jaar geleden bij ons omdat hij een verhou­ding bleek te hebben met zijn secretaresse. Marco bekende in therapie dat hij haar écht graag gezien had en dat ze intense momenten beleefd hadden. Hij ging ervan uit dat Lisa daardoor begreep dat er ook pe­netratieseks geweest was, maar dat was niet het geval. Na vier jaar kwam dit plots nog eens ter sprake door een serie op tv en durfde Lisa het wél letterlijk te vragen. Marco gaf ook gewoon eerlijk antwoord, want verzwijgen vond hij één ding, maar liegen nog iets anders. Lisa haar leven stuikte voor de tweede keer ineen en ze wist niet of ze er de energie nog voor had om er nog eens tegenaan te gaan … nadat de eerste bom opnieuw was gebarsten, zochten Marco en Lisa opnieuw hun weg samen. Communicatie, laat ons stellen: ‘duidelijke’ communicatie was nog een verbeterpunt dat deze bomuitbarsting hen bijbracht.

Om het met een cliché te zeggen: Al is de leugen nog zo snel, de waar­heid achterhaalt hem wel. Wanneer je eerst probeert ‘te redden wat er te redden valt’ en alleen bekent wat niet te ontkennen valt, is dat op korte termijn inderdaad wellicht het minst zwaar. Maar, vaak vallen er later dan toch nog lijken uit de kast. Het grote nadeel daarvan is dat het beetje vertrouwen dat in tussentijd was opgebouwd, dan in één klap van de tafel wordt geveegd. Je kan hierna opnieuw beginnen plus de extra schade van het liegen/verzwijgen moet ook extra verwerkt worden. Dat is dus meer dan dubbel werk!

Daarom pleiten wij voor volkomen eerlijkheid. Dat is een zure appel waar je als koppel doorheen moet, maar eens je er doorheen bent, kan je ook wel echt een clean cut decision maken. En dat is toch wat we willen! In onze praktijk zien we dat dit voor de ontrouwe partner vaak erg beangstigend is. Meestal kwam er immers maar een deel van de ontrouw uit en was dat reeds verwoestend voor de andere partner. Je zou dan al bijna van steen moeten zijn om je partner moedwillig (door het hele verhaal te vertellen) nog meer pijn te doen.

Hoe zwaar het ook is: wees een open boek.

Bovendien heeft de ontrouwe partner ook vaak schrik dat, wanneer de andere partner aanvankelijk nog relatief rustig of vergefelijk reageert, dat misschien anders gaat zijn als hij of zij wél alles zou weten. Vaak heeft men dus ook schrik dat de relatie stopgezet zou worden wanneer men alle kaar­ten op tafel legt. Belangrijk is om dan voor ogen te houden dat zach­te heelmeesters stinkende wonden maken.

Op korte termijn lijkt het inderdaad beter om een deel te verzwijgen of zelfs te liegen, op lange termijn is dat evenwel vaak nefast voor de relatie. Niet alleen voor de relatie, ook voor jou. Want geheimen blijven meedragen, weegt. Een zwaard van Damocles boven je hoofd hebben hangen dat altijd naar beneden kan komen, ook. Doe het je liefste niet aan, doe het jezelf niet aan. Hoe zwaar het ook is: wees een open boek.

Elke en Arnold hebben een flinke zoon van zeven jaar en zijn highschool sweethearts. Na de geboorte van de zoon was Elke in een seksuele win­terslaap gegaan. Het feit dat ze ooit met grensoverschrijdend seksueel gedrag geconfronteerd was, zorgde ervoor dat ze zich voor alle mannen, en dus ook voor de hare, afsloot. Op een gegeven moment besliste ze dat ze het zo niet meer wilde. Ze wou niet overleven, ze wou leven. En dus ook voelen. Het was voor haar min of meer een rationele keuze om zich terug open te stellen voor seksuele gevoelens. Ze waren er waarschijnlijk altijd al geweest, maar nu stelde ze zich er ook terug voor open. Helaas leidde dit tot een seksuele relatie met haar personal trainer. Omdat dit toch wrong, ging ze het gesprek aan met Arnold en vertelde ze dat ze gevoelens voor haar personal trainer had. Arnold reageerde heel lief en begripvol, wat net heel moeilijk was voor Elke. Hij moest maar eens weten… Daarom besloot ze na twee maanden om toch open kaart te spelen en het hele verhaal te vertellen. Arnold leek door de grond te zakken, maar Elke wist dat het nodig was.

Wacht, we merken dat je in je hoofd verdwijnt en redenen probeert te verzinnen waarom jullie situatie anders is. Waarom het voor jullie toch niet ideaal is om alles op tafel te leggen. Weet: dit zijn geen redenen die je aanhaalt, het zijn excusesdie je verzint. Echt. Om het je minder moeilijk te maken, sommen we de meest gehoorde excuses (jawel!) even voor je op. En, omdat we de slechtste nog niet zijn, zullen we ze ook even voor je weerleggen. Alles voor uw relatie!

Waarom zou ik alles zeggen? Mijn partner komt toch nooit achter de andere info/details.

Ja, we snappen dat je jezelf dat graag wijsmaakt. Maar je dacht ook dat je ontrouw überhaupt nooit ging uit komen hé? And look what happened … Blijkbaar ben je dus toch niet zo goed in staat om dit in te schatten. Bovendien is het opbiechten iets wat je niet louter voor je partner moet doen. Je doet dit ook voor je relatie (zodat er niets meer ‘tussen’ jou en je partner zit, zodat jullie terug écht contact kunnen maken) én voor jezelf (zodat je geen geheim meer met je hoeft mee te slepen). Op lange termijn vaart iedereen er wel bij als je met de billen bloot gaat.

Mijn partner kan het niet aan om alles te weten. Het zou hem/ haar kapot maken.

Dat kan natuurlijk, alleen is het wat laat om je dat nu te bedenken. Bovendien gaat de schade bij hem of haar alleen maar groter zijn als het uiteindelijk uitkomt. De situatie is nu eenmaal helaas wat ze is en daar laat je je partner best maar één keer doorgaan, maar dan wel goed.

De details doen er toch niet toe? Of ik nu wel of niet seks gehad heb, het belangrijkste is toch dat ik ontrouw ben geweest?

Dit is echt iets wat je partner moet beslissen. Je kan niet in je partner zijn/haar plaats bepalen dat de details er niet toe doen. Maar we snappen dat je dit invult: vermoedelijk hebben jij en je partner hier nooit echt goed over gesproken. Daarom hebben we verder in ons boek een vragenlijst toegevoegd die je partner kan invullen, op die manier kan je erachter komen wat hij/zij daadwerkelijk wel of niet wil weten.

Mijn partner gaat me niet kunnen vergeven, moest hij/zij alles weten. Dat betekent dat ons gezin uit elkaar valt en dat kan ik onze kinderen niet aandoen.

Ook dit is iets wat je niet voor je partner kan invullen. Je weet niet hoe je partner gaat reageren als hij/zij alles weet. Wellicht kan je partner zelf dit niet eens goed inschatten. Bovendien zien we bij onze koppels dat vooral het liegen het moeilijkste is om te vergeven. Wanneer je er nu doelbewust voor kiest om te blijven liegen, vergroot je de kans dat je relatie (en dus je gezin) het niet overleeft alleen maar. Moet je niet willen.

Dus, hoe moeilijk en afschuwelijk ook: wees eerlijk. Zoek desnoods op voorhand steun bij een van je vertrouwenspersonen en zorg ervoor dat ze je pushen als je dat zelf niet doet. Onthoud: the only way out is through.

‘Eerste hulp bij ontrouw’ wordt uitgegeven door Borgerhoff & Lamberigts

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content