Kunstenaar Stephan Balleux: ‘Ik wil dat je een magisch gevoel krijgt als je mijn werk ziet’

© Marleen Daniëls

Stephan Balleux (1974) is schilder en beeldhouwer en werkt in een studio in Brussel. Knack Weekend kwam er een kijkje nemen.

Het is een vreemde alchemie, dat evenwicht tussen wat een kunstenaar te vertellen heeft en wat praktisch haalbaar is. Toen ik jong was, moest ik schilderijen maken die je in een gewone auto kon vervoeren, want ik kon me geen bestelwagen permitteren. En een schilderij van tien meter op tien kun je gewoon niet maken in een ruimte van maar vier meter hoog. Je moet creatief zijn. Ik heb twee werken gemaakt van achttien op tweeënhalve meter en heb ze in stukken geschilderd. Gelukkig is mijn studio daar ruim genoeg voor. Ik hou van deze plek. Het is een oude metaalgieterij waar juwelen gemaakt werden, en vandaag zitten er een zestal studio’s. Alles is basic. Er is lopend water en elektriciteit en ik heb industriële verwarming geïnstalleerd. Het licht is niet perfect, maar daar pas ik een mouw aan. Alleen de toegang is moeilijk, schilderijen groter dan twee meter veertig op een meter zestig krijg ik niet binnen of buiten.

Kunstenaar Stephan Balleux: 'Ik wil dat je een magisch gevoel krijgt als je mijn werk ziet'
© Marleen Daniëls

Dat deze studio in slechte staat is, geeft me de vrijheid om rommelig te zijn. Ik probeer alles op te ruimen, maar na drie dagen schilderen is het weer naar de vaantjes. Als ik dan een uur nodig heb om mijn cutter te vinden, word ik slechtgezind. Ik moet wel efficiënt zijn, want ik kom maar een drietal dagen per week naar de studio. Ik geef les aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel en heb twee kleine kinderen, vandaar. Gelukkig schilder ik snel en het vraagt ook tijd om het concept te bedenken en het beeld te vinden voor ik echt aan het werk ga. Ik zou graag improviseren, maar dat werkt niet. Ik moet op papier hebben wat ik ga maken voor ik begin.

Ik heb een verslaving: boekhandels. Niet echt gevaarlijk, maar het kost geld en vraagt plaats. Het hart van mijn werk zijn beelden die ik vind. Ik woon net buiten Brussel en als ik met de trein naar hier kom, stap ik af in Brussel-Centraal. Op mijn wandeling loop ik altijd binnen in de drie of vier boekhandels die ik tegenkom, op zoek naar nieuwe beelden. Het is een eindeloos proces. Ik zet de boeken weg, maar onthoud de beelden die ik gezien heb, en als ik een idee heb, ga ik terug naar mijn bibliotheek. Ik heb er een in de studio, en ook een thuis. Ik blader door tien of vijftien boeken, spreid ze uit op een grote tafel en speel ermee. Soms snijd ik in de boeken, soms schilder ik erin. Vaak maak ik foto’s die ik bewerk of waar ik een collage mee maak, om ze dan als basis te gebruik voor een nieuw werk.

Kunstenaar Stephan Balleux: 'Ik wil dat je een magisch gevoel krijgt als je mijn werk ziet'
© Marleen Daniëls

Ik heb geen assistent, want ik doe de plezierige dingen liever zelf. Ik geniet van het schilderen, het is meditatief en fysiek werk. Als ik te veel op mijn computer werk, gaat mijn brein te veel draaien. Ik ben een romanticus en schilderen is een romantisch ding om te doen. Het is geen spel, ik neem het ernstig. Ik zou er lichter, speelser mee willen omgaan, maar dat lukt niet. Schilderen is de realiteit. Het is niet gewoon een idee, je maakt iets. Dat is de kracht. Een schilderij is een object dat met de hand gemaakt is, je voelt de energie van de schilder en de keuzes die hij gemaakt heeft. Je kunt het lezen als een taal. Ik wil dat je een magisch gevoel krijgt als je mijn werk ziet. Daarom probeer ik een techniek te ontwikkelen waar niets van af te leiden valt, je ziet geen penseelstreken, en het is niet duidelijk hoe ik het gemaakt heb. Ik wil de kijker in het donker laten. Dat verbluft mensen en dat vind ik fijn. Ik wil mijn eigen aanwezigheid uitwissen.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content