In de Nepalese Kathmanduvallei worden meisjes uitgekozen om door het leven te gaan als Kumari. Deze jonge, ongehuwde meisjes worden vereerd als godheid.
De traditie van de Kumari is bekend bij zowel boeddhistische als hindoeïstische Nepalese bevolking. Volgend de boeddhistische Newah is de Kumari de belichaming van oppergodin Vajradevi. De hindoes zien haar als een incarnatie van de godin Taleju.
Het selectieproces
Enkel jonge, ongehuwde meisjes die nog niet ongesteld zijn, kunnen een Kumari worden. De Kumari worden gekozen uit families uit de traditionele gemeenschap, waarvan de voorouders tot de hoge kaste behoorden. Het is een hele eer voor de familie van het meisje wanneer ze tot Kumari wordt uitgeroepen. Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Het is behoorlijk duur voor de families, aangezien het onderhoud van de levende godin heel wat extra kosten met zich meebrengt.
Het is een hele eer voor de familie van de Kumari. Toch is het niet alleen maar rozengeur en maneschijn.
Het leven van een Kumari
Vanaf de aanstelling van de Kumari, mag het meisje haar huis niet meer verlaten, tenzij op feestdagen. En zelfs dan heeft ze weinig bewegingsvrijheid. De Kumari mag enkel worden gedragen, in iemands armen of in een draagstoel. Haar voeten mogen immers de grond niet raken. Ook krijgt ze voedingsrestricties opgelegd en mag ze enkel praten tegen familieleden of zeer nauwe familievrienden.
Het huis van de Kumari wordt continu ritueel gereinigd. Zelf draagt ze altijd rood, de kleur van de scheppingskracht, en mag ze niet in contact komen met leer. Bovendien mag een Kumari geen druppel bloed verliezen. Ze moet dus de hele tijd beschermd worden. Wanneer een Kumari begint te menstrueren, wordt haar rol overgedragen op het volgende meisje.
Kritiek
De traditie wordt verguisd door mensenrechtenactivisten. De jonge meisjes worden immers van school gehouden, mogen niet buiten spelen en vervreemden van hun vrienden. Ook wanneer hun periode als Kumari erop zit, is de integratie in de maatschappij vaak erg moeilijk voor deze jonge meisjes. Na enkele jaren thuisscholing, moeten ze opnieuw naar school met andere kinderen, waar ze vaak moeilijk contact mee leggen.
De traditie wordt verguisd door mensenrechtenactivisten.
Bovendien is het moeilijk voor een ex-Kumari om een huwelijkspartner te vinden. Volgens het plaatselijke bijgeloof kan de godin blijven rondwaren in het meisje en komen er slangen uit haar schoot tijdens geslachtsgemeenschap.
(LP)
