Columnist Jean-Paul Mulders reflecteert over eenzaamheid, mollenijzers en droge worsten.
Samen met een jonge vrouw drink ik picon bière in café Het Kanon. Ik hou van café Het Kanon, omdat de dingen er grofmazig en echt zijn. Ik hou ook van picon bière, omdat je picon meestal in het gezelschap van witte wijn tegenkomt. Ik hou van combinaties die anders dan de rest zijn.
Het nadeel van afspreken met jonge vrouwen, is dat ze vroeg of laat over hun seksleven vertellen. Dat is bevolkt met figuren die Ziggy heten, maar in bed teleurstellend presteren. Jonge vrouwen zijn veeleisend, maar tegelijk soms eenzaam. ‘Eenzaamheid is nu killer nummer een’, heb ik in de krant gelezen. Volgens het Geluksonderzoek is het probleem het grootst bij jonge Belgen: 54,5 procent tussen de 20 en 34 jaar heeft er last van. Aan het woord kwam Shandro (27), een deeltijdse leerkracht uit Antwerpen. ‘Ik heb een hechte, grote vriendenkring en ik zit in een relatie met iemand die er altijd voor me is en met wie ik enorm gelukkig ben’, zei hij. ‘Maar dat neemt niet weg dat ik me soms eenzaam voel. Het gebeurt dat ik bij een groep vrienden ben en me toch losgekoppeld voel.’
Eerst beheerst seks je leven, maar op een dag worden droge worstjes belangrijker.
Het woord losgekoppeld deed mij denken aan servers en netwerkverbindingen. Ik vroeg me af of Shandro eenzaamheid misschien verwarde met het uitvallen van de wifi. Zijn woorden waren een slag in het gezicht van al wie géén hechte vriendenkring heeft, maar slechts een bak Orval en een huisdier.
Uitstekend omringd maar toch eenzaam zijn, dacht ik schamper. Dat is zoiets als: ‘Ik verdien goed mijn boterham, maar lijd onder de afwezigheid van een verwarmd zwembad.’ Nu ben ik de laatste die met eenzaamheid de draak zou steken. Te vaak heb ik die stalen klem gevoeld die om je hart ligt als een mollenijzer. Buiten de agrarische sector kunnen weinigen zich een mollenijzer tastbaar voorstellen. Maar je weet dat je het liever niet rond je kamers en boezems hebt hangen. In de krant stond nog dat eenzaamheid even schadelijk is voor de gezondheid als elke dag vijftien sigaretten roken. Ik vroeg me af of ze dat testen op Guinese biggen.
Te vaak heb ik die stalen klem gevoeld die om je hart ligt als een mollenijzer.
De jonge vrouw in café Het Kanon zegt dat ze al een halfjaar geen seks meer heeft gehad. Ze is bang dat alles daarbeneden enigszins vastgeroest is. Ik denk aan een mollenijzer waarop het pijpenstelen regent. Ik denk aan inox en aan mijn grootvader. Die had trek in een droog worstje op de laatste dag van zijn leven. Die laatste dag viel echter op een zondag en alle slagers waren gesloten. Tot vandaag betreuren wij dat we niet op zijn bescheiden wens konden ingaan.
Later las ik in de krant, toen Eddy Wally 79 werd: ‘Hij wil enkel een droog worstje.’ Blijkbaar is er een leeftijd voor alles. Eerst beheerst seks je leven, maar op een dag worden droge worstjes belangrijker.
De jonge vrouw en ik wisselen van gedachten over deze en andere dingen. Dan verlaat zij café Het Kanon en zet koers naar haar thuisstad. Daar heeft ze nog een late afspraak met een Ziggy. Ik loop naar huis langs verlaten winkelruiten, waarachter bordkartonnen figuren je twee brillen voor de prijs van één beloven.
Het is koud voor de tijd van het jaar. Een kerstman met vergeelde baard waarschuwt dat gezelligheid stilaan onvermijdelijk is.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
